ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 717
บทที่ 717
หลี่ตงเทารู้สึกหวาดกลัวหม่าหลัน และกล่าวอย่างจำใจว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะช่วยดูความคืบหน้าของทางเรา หากมีการรายงานไปยังธนาคารกลางแล้ว ส่วนที่เหลือผมจะไม่สามารถตรวจสอบได้”
หม่าหลันกระวนกระวายเป็นอย่างมาก จึงสาดกาแฟใส่หน้าเขา แล้วด่าว่า “เร็ว ๆสิ จะชักช้าอยู่ทำไม กูร้อนใจจะตายอยู่แล้ว!”
หลี่ตงเทาร้องเสียงดัง แต่ยังถือว่าโชคดีที่กาแฟไม่ร้อนมาก มิฉะนั้นเขาจะต้องเสียโฉมแน่
เขารู้สึกโกรธอยู่ในใจเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าล่วงเกินคนใหญ่คนโตคนนี้ ดังนั้นจึงกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณรอสักครู่ ผมจะช่วยดูความคืบหน้าของทางฝั่งเรา”
พูดจบ ก็เข้าไปตรวจสอบระบบในคอมพิวเตอร์ แล้วกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่ถูกน่ะ! มันโชว์ว่าธนาคารกลางได้คืนเงินจำนวนนี้มาแล้ว”
“เล่นตลกอะไรนี่? เงินโอนไปที่ไหน?”
หลี่ตงเทากล่าวว่า “เงินถูกโอนกลับมาที่บัตรแบล็กโกลด์ของคุณแล้ว เงินเข้าบัญชีแล้ว”
“อะไรน่ะ? ” หม่าหลันตบไปที่หน้าของหลี่ตงเทาหนึ่งครั้ง แล้วด่าว่า “ไอ้บ้าแกทำงานยังไง? เงินของกูทำไมถึงโอนคืนกลับมา?!”
หลี่ตงเทาน้ำตาไหลด้วยความน้อยใจว่า “คุณผู้หญิง ผมไม่ทราบจริง ๆ......คือธนาคารกลางที่โอนคืนกลับมาเอง ไม่ใช่ผมบอกให้เขาโอนคืนกลับมา.....”
“แม่งไสหัวไป !” หม่าหลันตบโต๊ะ แล้วด่าว่า “รีบมาทำการโอนเงินให้ฉันอีกรอบ! ถ้าทำไม่สำเร็จฉันจะทุบทำลายธนาคารนี้!”
ขณะนี้ ในสมองหม่าหลันคิดแต่เรื่องที่รีบโอนเงินจำนวน 21,900 ล้าน เข้าบัญชีตนเอง ถึงแม้ว่าคนที่ขวางทางอยู่จะเป็นแม่ เธอก็ไม่ลังเลที่จะใช้เท้าเตะแม่ให้กระเด็นออกไป
เดิมคิดว่าเงินจะเข้าบัญชีตนเองในไม่ช้า แต่ไม่คิดไม่ฝันว่า ธนาคารกลางกลับคืนเงินเข้าไปในบัตรแบล็กโกลด์ นี่มันเกิดอะไรกันนี่? จะหลอกกูหรือ?
“ฉัน......ฉัน.....” หม่าหลันกล่าวอย่างรีบร้อนว่า “ฉันชื่อหม่าหลัน.........”
เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “หม่าหลันใช่ไหม ตอนนี้คุณถูกเราจับกุมอย่างเป็นทางการ ในข้อหามีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฉ้อโกงใหญ่ของธนาคารในต่างประเทศ!”
หลังจากนั้น เขาก็ตะโกนบอกคนสองคนที่ข้าง ๆว่า “ใส่กุญแจมือ แล้วพาออกไป!”
เมื่อหม่าหลันได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของเธอก็ซีดลงด้วยความตกใจ แล้วเธอก็กล่าวว่า “เจ้าหน้าที่ตำรวจ เข้าใจผิดแล้ว ฉันมาโอนเงิน บัตรไม่ใช่ของฉัน และฉันก็ไม่ได้ฉ้อโกงธนาคาร!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจหลิวกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “คำพูดเหล่านี้รอให้คุณไปถึงห้องสอบสวนแล้วค่อยพูด พวกเราในฐานะผู้รับใช้ประชาชน จะไม่ปรักปรำคนดี แต่จะไม่ยอมปล่อยคนเลวไปเด็ดขาด”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...