ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 717

บทที่ 717

หลี่ตงเทารู้สึกหวาดกลัวหม่าหลัน และกล่าวอย่างจำใจว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะช่วยดูความคืบหน้าของทางเรา หากมีการรายงานไปยังธนาคารกลางแล้ว ส่วนที่เหลือผมจะไม่สามารถตรวจสอบได้”

หม่าหลันกระวนกระวายเป็นอย่างมาก จึงสาดกาแฟใส่หน้าเขา แล้วด่าว่า “เร็ว ๆสิ จะชักช้าอยู่ทำไม กูร้อนใจจะตายอยู่แล้ว!”

หลี่ตงเทาร้องเสียงดัง แต่ยังถือว่าโชคดีที่กาแฟไม่ร้อนมาก มิฉะนั้นเขาจะต้องเสียโฉมแน่

เขารู้สึกโกรธอยู่ในใจเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าล่วงเกินคนใหญ่คนโตคนนี้ ดังนั้นจึงกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณรอสักครู่ ผมจะช่วยดูความคืบหน้าของทางฝั่งเรา”

พูดจบ ก็เข้าไปตรวจสอบระบบในคอมพิวเตอร์ แล้วกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่ถูกน่ะ! มันโชว์ว่าธนาคารกลางได้คืนเงินจำนวนนี้มาแล้ว”

“เล่นตลกอะไรนี่? เงินโอนไปที่ไหน?”

หลี่ตงเทากล่าวว่า “เงินถูกโอนกลับมาที่บัตรแบล็กโกลด์ของคุณแล้ว เงินเข้าบัญชีแล้ว”

“อะไรน่ะ? ” หม่าหลันตบไปที่หน้าของหลี่ตงเทาหนึ่งครั้ง แล้วด่าว่า “ไอ้บ้าแกทำงานยังไง? เงินของกูทำไมถึงโอนคืนกลับมา?!”

หลี่ตงเทาน้ำตาไหลด้วยความน้อยใจว่า “คุณผู้หญิง ผมไม่ทราบจริง ๆ......คือธนาคารกลางที่โอนคืนกลับมาเอง ไม่ใช่ผมบอกให้เขาโอนคืนกลับมา.....”

“แม่งไสหัวไป !” หม่าหลันตบโต๊ะ แล้วด่าว่า “รีบมาทำการโอนเงินให้ฉันอีกรอบ! ถ้าทำไม่สำเร็จฉันจะทุบทำลายธนาคารนี้!”

ขณะนี้ ในสมองหม่าหลันคิดแต่เรื่องที่รีบโอนเงินจำนวน 21,900 ล้าน เข้าบัญชีตนเอง ถึงแม้ว่าคนที่ขวางทางอยู่จะเป็นแม่ เธอก็ไม่ลังเลที่จะใช้เท้าเตะแม่ให้กระเด็นออกไป

เดิมคิดว่าเงินจะเข้าบัญชีตนเองในไม่ช้า แต่ไม่คิดไม่ฝันว่า ธนาคารกลางกลับคืนเงินเข้าไปในบัตรแบล็กโกลด์ นี่มันเกิดอะไรกันนี่? จะหลอกกูหรือ?