บทที่ 720
สถานที่กักกันทั้ง 3 แห่งในเมืองจินหลิงประกอบด้วย หนึ่งแห่งมีไว้สำหรับกักขังผู้ต้องสงสัยชาย อีกหนึ่งแห่งมีไว้เพื่อกักขังผู้ต้องสงสัยที่เป็นหญิง และอีกแห่งมีไว้เพื่อกักขังผู้ต้องสงสัยที่เป็นที่เป็นเยาวชน
หลังจากที่สมาชิกทั้ง 4 คนของตระกูลเซียวถูกจับกุมในช่วงบ่าย พวกเขาถูกส่งไปยังสถานกักกันสองแห่ง
คุณหญิงใหญ่เซียวกับเซียวเวยเวยถูกส่งไปที่สถานกักกันหญิง เซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลงถูกส่งไปที่สถานกักกันชาย
เมื่อเธอเข้าไปในห้องขังครั้งแรก คุณหญิงใหญ่เซียวยังรู้สึกไม่ชิน หลังจากถูกขัง เธอก็นั่งลงบนเตียงเรียบๆ และนึกถึงเคราะห์กรรมที่เธอประสบในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ช่วงเวลานี้ ถือเป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่ที่สุด สำหรับคุณหญิงใหญ่เซียวและตระกูลเซียว สิ่งที่คุณหญิงใหญ่เซียวสร้างด้วยแรงกายแรงใจมาทั้งชีวิต และเงินบำนาญถูกศาลยึดไปจนหมด ลูกชายแท้ ๆปฏิเสธที่จะให้เธออาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ Tomson Riviera และยังแจ้งตำรวจจับเธอเข้าคุก สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอยิ่งคิดยิ่งโมโหมากขึ้น
เธอนั่งไขว่ห้างบนเตียง เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เจ็บปวด เธอตบเตียงด้วยความสิ้นหวัง ร้องไห้เสียงดัง “ฉันทำกรรมอะไรไว้? ตระกูลล้มละลาย ลูกชายก็ไม่ยอมเลี้ยงดูฉัน และยังร่วมมือกับลูกสะใภ้แจ้งตำรวจจนฉันต้องเข้าสถานที่กักกัน ลูกชายเนรคุณคนนี้! ต้องการให้ฉันตายในสถานกักกันใช่ไหม!”
เซียวเวยเวยที่นั่งข้าง ๆ ทั้งโกรธทั้งเสียใจ ร้องไห้แล้วกล่าวว่า “คุณย่า เมื่อก่อนลุงรองไม่เป็นแบบนี้ เมื่อก่อนเขาเชื่อฟังคุณย่า และไม่เคยกล้าขัด แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงโหดร้ายขนาดนี้.....”
คุณหญิงใหญ่เซียวกล่าวด้วยความโมโหว่า “ก็เพราะคนชั่วร้ายปากเสียหม่าหลัน! อีคนปากเสียตั้งแต่แต่งงานเข้ามาตระกูลเซียว ก็ไม่เคยมีความคิดที่ดี คราวนี้ถ้าไม่ใช่ว่าเธอขัดขวาง ลุงรองตกลงให้พวกเราเข้าไปอยู่ตั้งนานแล้ว!”.
ขณะพูด คุณหญิงใหญ่เซียวก็เศร้าอีกครั้ง เธอเช็ดน้ำตาและร้องไห้ “ชีวิตฉันมันรันทดมาก หากฉันตายไป แล้วพบกับตาแก่ ถ้าเขารู้ว่าฉันถูกลูกสะใภ้บีบจนตาย ไม่รู้ว่าเขาเสียใจมากขนาดไหน.....”
สองย่าหลานอยู่ในห้องขัง รู้สึกโศกเศร้าเสียใจมาก จึงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
เนื่องจากคุณหญิงใหญ่เซียวอายุมากแล้ว ไม่บ่อยที่จะมีผู้ต้องขังอายุมากในสถานกักกัน พวกเขาจึงเข้ามาสอบถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ในหมู่พวกเขามีหญิงวัยกลางคนที่ทั้งสูงบึกบึน ซึ่งอยู่ในห้องขังนี้เป็นเวลา 3 เดือนแล้ว เธอเป็นขาใหญ่ในของห้องขังนี้ เธอเดินมาข้างหน้า แล้วถามว่า “ยายแก่ ลูกสะใภ้คุณเลวขาดนี้เลยหรือ? ที่ทำให้คุณถูกส่งตัวมายังสถานกักกันแห่งนี้ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...