ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 759
บทที่ 759
พอลนั้นเกิดและโตมาในครอบครัวที่มีความรู้ ดังนั้นความเป็นสมบัติผู้ดีโดยรวมถือว่าสูงมาก ไม่เหมือนกับคนอื่น ที่พอได้ว่าเย่เฉินเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลอื่น ก็จะมองเขาในอีกแบบหนึ่ง
ส่วนเย่เฉินก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะอายอะไร เพราะตนเองเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูล ก็ไม่ใช่แค่วันสองวันแล้ว บอกได้เลยว่าพึ่งพาอาศัยผู้หญิงเสียจนมีประสบการณ์แล้ว เก่งในด้านนี้แล้ว
ในตอนนี้ พอลก็พูดกับเย่เฉินว่า “เอ่อคุณเย่ครับ ในเมื่อคุณรู้จักผู้จัดการทั่วไปเฉินของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง แต่ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาแนะนำผมให้รู้จักหน่อยได้ไหมครับ? ผมก็เพิ่งย้ายกิจการกลับมาที่จินหลิง ต้องการขยับขยายฐานธุรกิจและพรรคพวกที่จินหลิง ถ้าคุณเย่สามารถช่วยผมได้ล่ะก็ ผมจะตอบแทนคุณเย่อย่างงามเลยครับ”
เย่เฉินก็ไม่อยากให้พอลรู้ว่า ตนเองนั้นสนิทกับเฉินจื๋อข่ายมากแค่ไหน เพราะเมื่อครู่เขาเองก็เกือบจะเดาชาติกำเนิดของตนเองกับตระกูลเย่ออกมาได้แล้ว ถ้าให้เขาได้รู้จักกับเฉินจื๋อข่ายผ่านทางตนเองล่ะก็ ก็ไม่แน่ว่าเขาอาจจะได้รู้เรื่องรายละเอียดอะไรในนั้นมากขึ้น
ดังนั้นเขาก็เลยพูดขอโทษกับพอลว่า “คุณพอลครับ พูดตามตรงเลยนะ ผมไม่ได้สนิทอะไรกับผู้จัดการเฉินเลย ผมแค่เป็นเพื่อนกับเพื่อนของผู้จัดการเฉินอีกที พูดแล้วก็น่าอาย คนที่ผมรู้จักนั้นก็รู้จักจากการที่ผมไปช่วยเขาดูฮวงจุ้ย”
“ฮวงจุ้ยหรือครับ? ” พอลถามอย่างตกใจว่า “คุณเย่ คุณเป็นซินแสฮวงจุ้ยหรือครับ? ”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “ไม่ถึงขั้นซินแสฮวงจุ้ยหรอกครับ ก็แค่อ่านหนังสือไม่กี่เล่ม แล้วก็ได้เรียนกับอาจารย์ผู้รู้มาช่วงหนึ่ง จะว่าไป คล้ายจะเป็นการไปหลอกให้เขาเชื่อมากกว่า”
เซียวฉางควนก็กลัวเย่เฉินจะทำตัวไม่ถูก ก็เลยพูดกู้สถานการณ์ว่า “เอ้อพอล บริษัทของนายทำธุรกิจด้านอะไรล่ะ? ถึงได้ย้ายมาจากอเมริกามาที่จินหลิงเลย กิจการคงจะใหญ่โตมากเลยสิ? ”
พอลก็พูดยิ้มๆ ว่า “คุณอาเซียวครับ จริงๆ แล้วบริษัทของผมเป็นบริษัททนายความระหว่างประเทศครับ หลักๆ ก็ทำหน้าที่ทางด้านกฎหมายให้ครับบริษัทใหญ่ๆ ในโลกนี้กว่า500แห่ง”
เซียวฉางควนทั้งตกใจและพยักหน้าพูดว่า “มหาวิทยาลัยเยล นั่นเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลกเลยนะ！สามารถสอบเข้ามหาวิทยานี้ได้ ก็ไม่ธรรมดาเลย！”
พอลก็ตั้งใจถูดว่า “บอกตามตรงครับคุณอา ต่อให้ได้ใบประกาศดอกเตอร์แล้ว ก็มีแค่ใบรับรองว่าจะได้เข้าสู่เส้นทางทนายความที่ถูกต้องเท่านั้น แต่ทนายความที่ดีๆ นั้น จะต้องใช้เวลาที่ยาวนานมาก ถึงขนาดต้องมีประสบการณ์10-20กันเลยทีเดียว หรือไม่ก็ชนะคดีมามากกว่า100คดีถึงจะได้ ดังนั้นสำหรับผมแล้ว ผมก็เป็นแค่มือใหม่ที่เพิ่งเข้าวงการเท่านั้น”
พูดถึงจุดนี้ พอลก็มองหานเหม่ยฉิง แม่ของตนเอง แล้วพูดว่า “จริงๆ แล้วผมก็เพิ่งจบมาไม่นาน ถ้าให้ผมมาบริหารบริษัทสำนักทนายความของพวกเราเองล่ะก็ ประสบการณ์ของผมมันยังไม่พอ ดังนั้นตอนนี้ผมก็ได้แต่รับตำแหน่งหน้าที่ผู้จัดการทั่วไปเท่านั้น แต่คนที่ช่วยเหลือผมอยู่เบื้องหลังและเป็นคนที่บริหารบริษัทอยู่เบื้องหลังนั้น ก็คือแม่ของผม ถ้าไม่ได้แม่ช่วยเหลือ บริษัทของเราก็คงจะพังลงในมือของผมแน่”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...