ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 760
บทที่ 760
เซียวฉางควนก็มองหานเหม่ยฉิงอย่างตกใจ แล้วถามว่า “ไอ้หยาเหม่ยฉิง เรื่องกฎหมายและเรื่องของสำนักทนายความ คุณก็รู้เรื่องนี้ด้วยหรือ? ”
พอลก็หัวเราะอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า “คุณอาเซียวครับ อย่าดูถูกแม่ผมนะ จริงๆ แล้วแม่ผมก็จบดอกเตอร์จากโรงเรียนกฎหมายมหาวิทยาลัยเยลเหมือนกันนะครับ แม่คอยอยู่ช่วยเหลือตลอด ถ้าไม่ได้แม่ช่วยเหลือภายใน กิจการของพ่อผมก็จะไม่ประสบความสำเร็จแบบนี้”
จากนั้น พอลก็หัวเราะตัวเองว่า “แต่ว่าตอนนี้ความสามารถของผมยังไม่พัฒนา ดังนั้นก็เลยต้องให้แม่คอยช่วยเหลือผมอยู่”
หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดกับลูกชายว่า “ลูกเอ๋ย จริงๆ ลูกก็ทำดีมากแล้วนะ แม่หวังว่าลูกจะรีบเติบโตไวๆ แล้วก็รับช่วงต่อของบริษัท แบบนี้ แม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยแล้ว”
พูดไป หานเหม่ยฉิงก็ชื่นชมว่า “ตอนนี้แม่กลับมาประเทศจีนแล้ว กลับมาจินหลิงแล้ว ความคิดของแม่ไม่ใช่จะขยายกิจการในเมืองจินหลิงอย่างเดียว แต่หวังว่าอยากจะเป็นคนวัยเกษียณในจินหลิงที่มีความสุขเหมือนกับคนชราในประเทศจีน”
จากนั้น สายตาหานเหม่ยฉิงก็มองไปยังเซียวฉางควน ในใจก็คิดว่า “ตนเองไปต่อสู้อยู่ที่อเมริกาตั้งหลายปี จริงๆ แล้วในใจเริ่มเบื่อกับการบริหารงานแล้ว”
บวกกับที่ผ่านมาไม่เคยได้สัมผัสกับความรักจริงๆ เลย ดังนั้นตอนนี้ตนเองอยากกลับประเทศมาก ละทิ้งทุกอย่างก่อนหน้านี้ ตั้งใจอยากจะเป็นนายหญิงใหญ่ จากนั้นถ้ามีโอกาส เธอก็หวังว่าจะสามารถครองรักกับเซียวฉางควน ชายที่รักในอดีต แบบนี้ถึงจะสามารถเติมเต็มให้กับความผิดหวังในอดีต
เขาก็รู้ ว่าจริงๆ แล้วอาชีพทนายความในอเมริกามันได้เงินมาก เพราะว่าจำนวนชดเชยการฟ้องร้องมันสูงมาก นิดหน่อยก็ได้เป็นสิบล้าน หรือถึงขนาดหลายร้อยล้านดอลลาร์
โดยเฉพาะทนายดังๆ ที่มีชื่อเสียงของอเมริกา คนแบบนี้ มักจะเป็นมหาเศรษฐีหลายร้อยล้าน บ้างก็ได้เป็นดารา รวมถึงได้เป็นคนใหญ่คนโตของอเมริกา
ดังนั้น ในใจเซียวฉางควนก็ยิ่งดูถูกตัวเอง เพราะเขาเดาออกว่า ทรัพย์สินของหานเหม่ยฉิง คงจะต้องมากมายมหาศาลแน่นอน ถึงขั้นเพียงพอที่จะทำให้พวกเธอสองแม่ลูกอยู่ในชั้นบนๆ ของสังคมในจินหลิงได้เลย
เมื่อเทียบกันแล้ว ตนเองก็ไม่มีอะไรที่จะเอามาเทียบได้เลย..........
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...