ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 802
เซียวฉางควนแย่งซองแดงจนสะท้อนไปตามเงื่อนไขตั้งนานแล้ว ดังนั้นเลยกดเปิดซองแดงโดยไม่รู้ตัวทันที สุดท้ายรู้สึกประหลาดใจที่พบว่า กลับได้ 200 หยวนจริงๆ!
จากนั้นเขาก็พบว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขาหลายคนได้รับเงิน 200 หยวน
ดูเหมือนว่า นี่คือซองจดหมายสีแดงขนาดใหญ่ที่มีราคา 200 หยวนต่อคน!
เซียวฉางควนยังแอบดีใจกับโชคที่ไม่คาดคิด200หยวนนี้ แต่เมื่อเขาเห็นชื่อเล่นของอีกฝ่าย มันถูกเรียกว่า "คิดถึงวันที่ท้องฟ้าสวยงาม" หน้าก็บึ้งทันที!
เวลานี้เพื่อนร่วมชั้นในกลุ่มกระเจิดกระเจิงกันหมด!
"เยสเข้ เถ้าแก่เซ่เยี่ยมเลย!"
"ใช่! เถ้าแก่เซ่ดำน้ำมาตลอด พอให้ก็คือคนละ200หยวนซองแดง ไม่ธรรมดาจริงๆ"
"ได้ยินมานานแล้วว่าเถ้าแก่เซ่ทำเงินได้มากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา จริงอย่างที่ว่าจริงๆ"
"แน่นอน! เถ้าแก่เซ่ ตอนนี้เป็นนักธุรกิจชาวฮ่องกงที่มีชื่อเสียง เงินแค่นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร?"
ชายคนนั้นส่งสติกเกอร์ยิ้ม แล้วส่งข้อความเสียงมาอีก โดยพูดสำเนียงฮ่องกงว่า:"โอ้ เหม่ยฉิงกลับมาจากสหรัฐอเมริกาแล้ว ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เลยแจกซองแดงเพื่อให้ทุกคนมีความสุข"
พูดเสร็จก็แจกซองแดงอีก
เมื่อเซียวฉางควนชื่อเล่นของอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยลืมหานเหม่ยฉิงเลย เขาก็อารมณ์เสียโดยธรรมชาติ
แต่ว่า เมื่อเห็นซองแดงแจกออกมา ก็ลังเลที่จะไม่แย่ง
ก็เลยได้แต่สาปแช่งผู้ชายคนนี้ในใจว่าอวดดีอยู่ได้ ในขณะที่เอื้อมมือไปเปิดซองแดง
ไม่คาดคิดว่านี่คือซองแดง200 หยวนต่อคนอีกครั้ง!
คนละ200 หยวนเช่นเคย
ซองแดงใบที่ 5 มาอีกแล้ว 200 หยวน…
ในเวลาเพียงนาทีสองนาที เพื่อนร่วมชั้นที่ออนอยู่ทุกคนในกลุ่มแย่งซองแดงได้ 1,000 หยวน
แต่หานเหม่ยฉิงไม่เคยกดซองแดงของอีกฝ่ายเลย
ทันใดนั้น"คิดถึงคนสวยฉิง" พูดในกลุ่มว่า:"เช้านี้ฉันบินจากฮ่องกงไปยังเมืองจินหลิงแล้ว และกำลังพักที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ได้ยินมาว่าเหม่ยฉิงก็อาศัยอยู่ในโรงแรมนี้ด้วย ไม่รู้ว่าเหม่ยชิงเธออยู่ห้องไหน? ถ้าสะดวกละก็ กดเพิ่มเพื่อนที่ฉันแอดไป แล้วบอกเลขห้องของเธอในแชทส่วนตัว ฉันจะไปคุยกับเธอ!"
พูดจบ ก็แท็กหานเหม่ยฉิงข้างหลัง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...