ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 801

เซียวฉางควนจงใจพูดถึงเรื่องป่า ก็แค่อยากเห็นหานเหม่ยฉิงหน้าแดง

แม้ว่าเธอจะนิ่ง แต่เธอก็รู้สึกอายที่จะนึกถึงความเยาว์วัยที่ทำตามอำเภอใจ และอดีตอันอ่อนหวานและคลุมเครือของทั้งสอง

เซียวฉางควนรู้สึกว่า เขาต้องทำให้หานเหม่ยฉิงคิดถึงอดีตมากขึ้น และคิดถึงอดีตที่ทำให้ตื่นเต้น แน่นอนว่ามันจะจุดไฟในใจเธอที่รอมานานกว่ายี่สิบปีได้

หานเหม่ยฉิงรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไรแน่นอน ก็อายจนเปลี่ยนเรื่องอย่างช่วยไม่ได้ และพูดออกมาว่า:"จริงสิ ตอนนี้อดีตครูประจำชั้นของเราเป็นยังไงบ้าง?"

เซียวฉางควนพูดว่า:"ยังใช้ได้ แต่แขนขาไม่สะดวก ครั้งก่อนที่งานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นเก่า ได้เชิญเขาไปที่โรงเรียนเก่าเป็นพิเศษ และเชิญเขามาสอนเราในห้องเรียน"

"จริงเหรอ?"หานเหม่ยฉิงอุทาน:"น่าเสียดาย ที่ไม่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนั้นได้!"

เซียวฉางควนยิ้มและพูดว่า:"ครั้งนั้นแค่การรวมตัวแบบเล็กๆ คนที่มามีแต่เพื่อนเก่าจากเมืองจินหลิงไม่ก็แถวๆเมืองจินหลิง และเป็นเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายทั้งนั้น"

หานเหม่ยฉิงพยักหน้าและพูดว่า:"งานเลี้ยงวันนี้ดูเหมือนจะมีเพื่อนร่วมชั้นเยอะ เพราะฉันได้ติดต่อกับผู้หญิงหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉัน และพวกเธอยินดีที่จะมา"

"งั้นก็ดี"เซียวฉางควนพูดด้วยรอยยิ้ม:"ถ้างั้นคราวนี้เราจะได้รวมตัวกันดีๆสักที"

หานเหม่ยฉิงพูดว่า:"แต่ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้พันหยวนหมิงดูเหมือนจะถูกจัดการ เนื่องจากการทุจริต? ตอนนี้เขาถูกควบคุมตัวเพื่อรอการดำเนินคดี"

"ใช่"พอเซียวฉางควนนึกถึงครั้งก่อนหยวนหมิงพาลูกเขยของเขามาโอ้อวดเขา ก็โมโหมาก

คราวที่แล้วไอ้เลวนั่น เขาใส่ร้ายและเยาะเย้ยตัวเองต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขามากๆ

ตอนนี้เขาอยู่ในคุก และเขารู้สึกสบายใจมาก

เขาก็เลยยิ้มแล้วพูดว่า:"คนอย่างเหล่าพาน เขาสมควรได้รับมัน ดูสิงานดีๆ ไม่ตั้งใจทำ วันๆเอาแต่คิดว่าโกงทุจริต ทำแบบนั้นได้ไงล่ะ? ตอนนั้นอาจารย์ของเราสอนเราว่า ไม่ได้ขอให้เราเป็นคนเก่ง แต่เราต้องทำให้เราเป็นคนชอบธรรม คนอย่างเขาเป็นเพราะปัญหาของเขาเองล้วนๆ!"

หานเหม่ยฉิงพยักหน้าเห็นด้วย อันที่จริง ปัญญาชนรุ่นเธอ คนส่วนใหญ่ในรุ่นของพวกเขานั้นซื่อตรงมาก ทุกคนไปเรียนที่วิทยาลัยด้วยทัศนคติในการอุทิศตนเพื่อประเทศและสังคม