ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 811
เซ่เหวินหรูที่เมื่อกี้ยังดูถูกเซียวฉางควน รู้สึกอิจฉามากขึ้นเล็กน้อยในขณะนี้
ไม่ว่าในกรณีใด ลูกเขยของเขาสามารถทำให้ลุงวีมีความใส่ใจและให้เกียรติ ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าเซียวฉางควนมีความสำคัญมากกว่าตัวเขาในสายตาของลุงวี
เขาถามเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาเกี่ยวกับภูมิหลังลูกเขยของเซียวฉางควน ซึ่งบังเอิญได้อีกฝ่ายเคยเข้าร่วมการรวมตัวของชั้นเรียนครั้งก่อน ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า:"ลูกเขยของฉางควนดูเหมือนจะเป็นคนเร่ร่อน เห็นว่าเป็นสามีอยู่บ้านเต็มเวลา แต่มันทำอะไร เราไม่รู้จริงๆ"
ยังไงเซ่เหวินหรูก็ทำธุรกิจและได้เห็นโลกกว้าง
เขาแค่มองจากทัศนคติของลุงวี เขาตระหนักว่าเขาต้องไม่ประมาทลูกเขยของเซียวฉางควน
บางทีอีกฝ่ายอาจจะยังมีแบ็คมากมาย มิฉะนั้นลุงวีคงไม่ให้เกียรติได้ขนาดนี้
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกกังวลและกลัวหลังจากเยาะเย้ยเซียวฉางควนเมื่อสักครู่นี้
นอกเหนือจากสิ่งอื่นใด ด้วยทัศนคติที่เคารพนับถือของลุงวี จะเห็นได้ว่าถ้าเขาทะเลาะกับเซียวฉางควน ลุงวีก็ไม่เข้าข้างตนอย่างแน่นอน
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่เซียวฉางควนด้วยความกลัว ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า:"ฉางควน เมื่อกี้ฉันขอโทษด้วย พวกนั้นล้วนเป็นคำพูดที่โกรธเคือง นานอย่าใส่ใจเลย ทุกคนก็เป็นเพื่อนเก่า มีอะไรพูดตรงๆก็จบ ใช่ไหม?"
เซียวฉางควนรู้ดีอยู่ในใจว่า เมื่อกี้เซ่เหวินหรูยังหยิ่งทะนง และทันใดนั้นก็กลายเป็นคนสุภาพ แล้วยังเริ่มมาขอโทษตัวเอง ก็คงเป็นเพราะการกระทำของลุงวีทำให้เขารู้ว่า เขาไม่ได้หาเรื่องได้ง่ายๆ
เดิมทีเขาไม่อยากปล่อยเซ่เหวินหรูไปง่ายๆ แต่ทันใดนั้นหานเหม่ยฉิงก็พูดขึ้นว่า:"ฉางควน เป็นเพื่อนร่วมชั้น เรื่องไม่ดีเมื่อกี้ก็อย่าไปพูดถึงอีกเลย"
เซียวฉางควนพยักหน้าและพูดกับเซ่เหวินหรูว่า:"ในเมื่อเหม่ยฉิงพูดแล้ว ฉันจะไม่พูดถึงมันอีกต่อไป ฉันเป็นคนที่ถ้าไม่ทำฉัน ฉันก็จะไม่ทำ ถ้านายไม่หาเรื่องฉันอีก ฉันจะปล่อยนายไปแน่นอน"
ด้วยพฤติกรรมของลุงวีในวันนี้ ในแวดวงเพื่อนร่วมชั้น ไม่มีใครควรกล้าดูถูกตัวเอง
…..
ในขณะนี้ พอลก็นำรถไปที่บริษัทของเขา ซึ่งก็คือ "สำนักงานกฎหมายสมิธ"
ชาวอเมริกันและชาวจีนแสดงออกในรูปแบบต่างกัน ชาวจีนมักไม่ค่อยใช้ชื่อของตนเองในการตั้งชื่อบริษัท เนื่องจากชาวจีนโดยรวมยังคงเชื่อในการกระทำที่ถ่อมตัว แอบๆและไม่โอ้อวดเกินไป
สิ่งทั้งหมดต้องเน้นถึงวิธีการทำสิ่งต่าง ๆที่เจียมเนื้อเจียมตัว
แต่ว่าชาวอเมริกันมักจะมีชื่อเสียงมาก โดยทั่วไปบริษัทอเมริกันที่มีชื่อเสียงได้รับการตั้งชื่อตามผู้ก่อตั้ง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...