เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 841

รถรถบีเอ็มดับบลิวสองคัน มาจอดเรียงกันอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศTomson Reviera

เซียวฉางควนโดนหม่าหลันตำหนิแล้วยิ่งรู้สึกไม่พอใจ

ตอนที่เพิ่งรับสายของหม่าหลัน เขากำลังร้องเพลงรักกับคนรักคนแรกอยู่ เลยวัวสันหลังหวะ และเมื่อเธอโมโห เขาเลยรีบไปที่โรงพยาบาลอย่างเร่งรีบ

แต่หลังจากที่อารมณ์สงบลง เขารู้สึกว่าหม่าหลันคนนี้ ไร้เยียวยาแล้ว

และความคิดของเซียวฉางควนที่จะหย่ากับเธอก็ยิ่งรุนแรงยิ่งขึ้น

ลงจากรถ เซียวฉางควนตรงไปเบาะหลังรถ และเอาไม้เท้าที่ซื้อมาจากโรงพยาบาลมาให้หม่าหลัน

ตอนแรกหม่าหลันยังรอให้เขามาประคอง หรือถึงขั้นที่แบกตัวเธอเองเข้าไป คิดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นไม้เท้ามาให้

หม่าหลันจับไม้เท้าและยืนอยู่กับที่และด่าว่า: “เซียวฉานควนไอ้สัตว์ ขาของฉันหักนะ นายทิ้งไม้เท้าให้ฉันเดินเองแบบนี้หรือ?”

เซียวฉางควนตอบ: “ก็จะเร็วหรือจะช้าเธอก็ต้องใช้ไม้เท้านี่ก็ฝึกใช้ไว้ก่อนเลย ไม่งั้นตอนเธอจะไปเข้าห้องน้ำ จะทำอย่างไง?”

“จะทำอย่างไงหรือ？” หม่าหลันถามด้วยความโกรธ： “นายหมายความว่าอะไร ต่อไปนายจะไม่มีอะไรกับฉันแล้วหรือ?”

เซียวฉางควนไม่สบายใจและพูดว่า: “เธออย่าลืมนะ เราแยกกันอยู่แล้วนะ!”

หม่าหลันใช้คำที่หยาบคายด่าทันที ขณะเดียวกันเย่เฉินก็มาจอดรถพอดี

เซียวซูหรันพึ่งลงจากรถ หม่าหลันได้ตรงเข้าไปฟ้องเธอทันที ในใจของเซียวซูหรันก็ไม่อยากทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ รีบไปประคองเธอและปลอบใจเธอว่า: “โธ่แม่ แม่ก็อย่าไปโกรธพ่อแล้ว ตอนนี้สุขภาพของแม่ก็ไม่ดี เดียวอาการจะแย่ลงนะ”

หม่าหลันยังอยากจะด่า ทันใดนั้นเธอรู้สึกมึนหัว เธอถึงรู้ตัวว่าตัวเธอเองหิวมากๆ ดูเหมือนร่างกายเธอจะเป็นลมเพราะน้ำตาลในเลือดต่ำ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน