ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 854

สิ่งนี้ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะคิดในใจก็คือ หรือผู้หญิงคนนี้จะเป็นเพื่อนของเราตอนยังอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

แต่ไม่ว่าเขาจะนึกอย่างไง ก็นึกความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้ไม่ออก

นึกถึงตอนนี้ ใบหน้าของเจี่ยงหมิงยังมีรอยยิ้ม และแฝงไปด้วยความหยิ่ง แล้วไปทักทายเย่เฉิน: “อ้าว คนนี้ไม่ใช่เย่เฉินหรือ? ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า: “ไอ้ก้นใหญ่？”

ไอ้ก้นใหญ่เป็นฉายาของเจี่ยงหมิงตอนอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เพราะเจ้าคนนี้กินจุแถมยังอ้วนอีกด้วย เขาก็เลยชอบตดเหม็นมาก

ที่สำคัญเจ้าคนนี้ตอนตด ไม่ดูสถานที่เลย ตอนเรียนตอนเล่นก็ตด ตอนกินตอนนอนก็ตด

ตอนนั้นเพื่อนก็มีความกังวลการตดของเขามาก ลำบากใจจนไม่อยากพูด สุดท้ายเขาก็ถูกตั้งฉายานี้ขึ้นมา เรียกว่าไอ้ก้นใหญ่

เจี่ยงหมิงคิดไม่ถึงว่าเย่เฉินเจอตัวเองครั้งแรกจะเรียกฉายาแต่ก่อนของตัวเอง ทันใดนั้นเขารู้สึกขายหน้านิดหน่อย

ยังไม่รอให้เจี่ยงหมิงพูดออกมา วัยรุ่นที่อยู่หลังเขารู้สึกไม่พอใจและพูดว่า: “อ้าว เย่เฉิน นายพูดแบบนี้ได้อย่างไร? ทำไมถึงกล้าเรียกฉายาแต่ก่อนของประธานเจี่ยง? ตอนนี้ประธานเจี่ยงเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของบริษัทมหาชนจำกัดนะ คุณพูดอะไรก็เคารพหน่อย!”

เย่เฉินเหลือบตาไปมองคนพูด จำได้เลือนรางว่าเขาชื่อเจิ้งเสียง เมื่อหลายปีก่อนเคยเป็นพรรคพวกของเจี่ยงหมิงคนหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าหลายปีผ่านไป เขายังตามเจี่ยงหมิงอยู่

เย่เฉินก็ได้ขมวดคิดเล็กน้อยและพูดเบาๆ ว่า: “ขอโทษด้วยนะครับ ผมเรียกเขาแบบนี้ตั้งแต่เด็ก เรียกจนชินแล้ว”

เจี่ยงหมิงมองไปหาเซียวซูหรัน พบว่าเซียวซูหรันมีสีหน้าที่จะขำออกมากับฉายาของเขา ทันใดนั้นเขารู้สึกโกรธและพูดโจมตีกลับไปว่า: “เย่เฉิน ดูนายแล้ว ก็มีงานมีการที่ดีทำ นายขับรถอะไรมาล่ะ?”

เจิ้งเสียงรีบพูดต่อจากเจี่ยงหมิงและหัวเราะฮ่าๆ : “ โอ๊ย ประธานเจี่ยง คำพูดของท่านรุนแรงเกินไปนะ ฉันได้ข่าวมาว่าเย่เฉินไปเป็นลูกเขยแต่งเข้า เป็นภรรยาที่เป็นฝ่ายเลี้ยงเขา เขามีข้าวกินก็ถือว่าโชคดีแล้วยังจะถามเขาขับรถอะไรหรือ แบบนี้ไม่เป็นการตั้งใจทำให้เขาขายหน้าหรือ......”

“โธ่เอ๋ย พูดผิดๆ!” เจี่ยงหมิงตีไปที่หัวของตัวเองและตั้งใจพูดว่า: “ขอโทษนะ เย่เฉิน ฉันเป็นคนพูดตรงๆ หวังว่านายจะไม่ถือสานะ”