ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 854
สิ่งนี้ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะคิดในใจก็คือ หรือผู้หญิงคนนี้จะเป็นเพื่อนของเราตอนยังอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
แต่ไม่ว่าเขาจะนึกอย่างไง ก็นึกความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้ไม่ออก
นึกถึงตอนนี้ ใบหน้าของเจี่ยงหมิงยังมีรอยยิ้ม และแฝงไปด้วยความหยิ่ง แล้วไปทักทายเย่เฉิน: “อ้าว คนนี้ไม่ใช่เย่เฉินหรือ? ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า: “ไอ้ก้นใหญ่？”
ไอ้ก้นใหญ่เป็นฉายาของเจี่ยงหมิงตอนอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เพราะเจ้าคนนี้กินจุแถมยังอ้วนอีกด้วย เขาก็เลยชอบตดเหม็นมาก
ที่สำคัญเจ้าคนนี้ตอนตด ไม่ดูสถานที่เลย ตอนเรียนตอนเล่นก็ตด ตอนกินตอนนอนก็ตด
ตอนนั้นเพื่อนก็มีความกังวลการตดของเขามาก ลำบากใจจนไม่อยากพูด สุดท้ายเขาก็ถูกตั้งฉายานี้ขึ้นมา เรียกว่าไอ้ก้นใหญ่
เจี่ยงหมิงคิดไม่ถึงว่าเย่เฉินเจอตัวเองครั้งแรกจะเรียกฉายาแต่ก่อนของตัวเอง ทันใดนั้นเขารู้สึกขายหน้านิดหน่อย
ยังไม่รอให้เจี่ยงหมิงพูดออกมา วัยรุ่นที่อยู่หลังเขารู้สึกไม่พอใจและพูดว่า: “อ้าว เย่เฉิน นายพูดแบบนี้ได้อย่างไร? ทำไมถึงกล้าเรียกฉายาแต่ก่อนของประธานเจี่ยง? ตอนนี้ประธานเจี่ยงเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของบริษัทมหาชนจำกัดนะ คุณพูดอะไรก็เคารพหน่อย!”
เย่เฉินเหลือบตาไปมองคนพูด จำได้เลือนรางว่าเขาชื่อเจิ้งเสียง เมื่อหลายปีก่อนเคยเป็นพรรคพวกของเจี่ยงหมิงคนหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าหลายปีผ่านไป เขายังตามเจี่ยงหมิงอยู่
เย่เฉินก็ได้ขมวดคิดเล็กน้อยและพูดเบาๆ ว่า: “ขอโทษด้วยนะครับ ผมเรียกเขาแบบนี้ตั้งแต่เด็ก เรียกจนชินแล้ว”
เจี่ยงหมิงมองไปหาเซียวซูหรัน พบว่าเซียวซูหรันมีสีหน้าที่จะขำออกมากับฉายาของเขา ทันใดนั้นเขารู้สึกโกรธและพูดโจมตีกลับไปว่า: “เย่เฉิน ดูนายแล้ว ก็มีงานมีการที่ดีทำ นายขับรถอะไรมาล่ะ?”
เจิ้งเสียงรีบพูดต่อจากเจี่ยงหมิงและหัวเราะฮ่าๆ : “ โอ๊ย ประธานเจี่ยง คำพูดของท่านรุนแรงเกินไปนะ ฉันได้ข่าวมาว่าเย่เฉินไปเป็นลูกเขยแต่งเข้า เป็นภรรยาที่เป็นฝ่ายเลี้ยงเขา เขามีข้าวกินก็ถือว่าโชคดีแล้วยังจะถามเขาขับรถอะไรหรือ แบบนี้ไม่เป็นการตั้งใจทำให้เขาขายหน้าหรือ......”
“โธ่เอ๋ย พูดผิดๆ!” เจี่ยงหมิงตีไปที่หัวของตัวเองและตั้งใจพูดว่า: “ขอโทษนะ เย่เฉิน ฉันเป็นคนพูดตรงๆ หวังว่านายจะไม่ถือสานะ”
“อะไรนะ?!”
เจี่ยงหมิงเหมือนคนที่ถูกฟ้าผ่า ตีเขาให้ตาย เขาก็ไม่เชื่อ สาวสุดสวยที่เข้าตาเขาอย่างมากคนนี้ กลับเป็นภรรยาของเย่เฉินคนไร้ค่า!
เขามองไปหาเย่เฉิน พบว่าเสื้อผ้าทั้งตัวของเย่เฉินราคายังไม่เท่าเสื้อคลุมของตัวเดียวเลย เสื้อคลุมอาร์มานี่ของฉัน อย่างน้อยก็สามารถซื้อเสื้อผ้าที่เขาใส่ทั้งตัวได้ แถมยังเหลือเงินอีก!
และมองไปหาเซียวซูหรันที่สวยและน่าหลงใหลแถมมีขาที่เรียวยาวและยืนตระหง่านอยู่ข้างๆ เย่เฉิน ในใจของเขายิ่งโมโห
แม่งเอ๊ย!
เซียวซูหรันคนที่สวยแบบนี้ หุ่นที่สมส่วน เป็นที่สุดของที่สุดของผู้หญิง ยังสวยกว่าผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาร้อยเท่าพันเท่าหรืออาจจะหมื่นเท่าเลย
สุดท้ายก็รู้ว่า เธอเป็นภรรยาของเย่เฉินไอ้ยาจกนี่ แม่งมึงสวรรค์คงตาบอดไปแล้วแน่เลย!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...