ได้ยินป้าหลี่พูดแบบนี้ เซียวซูหรันรีบแสดงความคิดเห็นว่า: “ป้าหลี่ ป้าสบายใจได้เลยนะ ฉันกับเย่เฉินความสัมพันธ์ของเราดีมาก”
ระหว่างที่พูด ใบหน้าของเซียวซูหรันได้ปรากฏสีหน้าที่ขอโทษและพูดว่า: “ป้าหลี่ หลังจากที่ท่านไปรักษาตัวที่เย่นจิง ฉันไม่มีเวลาไปเยี่ยมท่านเลย ถ้าไม่ใช่เย่เฉินมาบอกฉันว่า ป้าออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าป้ากลับมาถึงที่จินหลิงแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ.......”
ดวงตาของป้าหลี่แดงขึ้นและพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า: “โดยเฉพาะเธอนะซูมหรัน เธอต้องดูแลเรื่องของตระกูลเซียวแล้ว ยังต้องมาดูแลฉัน ในใจของป้ารู้สึกขอบคุณมากนะ และรู้สึกผิดมากเช่นกัน ที่ป้าทำให้ลูกทั้งสองคนลำบาก คำขอโทษเหล่านั้นควรเป็นป้าที่พูดนะ!”
เซียวซูหรันรีบพูดว่า: “ป้าหลี่ ป้าอย่าลืมนะ ว่าฉันเป็นภรรยาของเย่เฉิน ป้าเป็นผู้มีบุญคุณกับเย่เฉิน ป้าก็เป็นผู้มีบุญคุณของฉันเหมือนกัน”
ป้าหลี่มองไปที่เซียวซูหรัน ในใจรู้สึกประทับใจมาก
ครั้งนี้ที่เธอเจอเซียวซูหรัน เธอรู้สึกว่าเซียวซูหรันไม่เหมือนกันแต่ก่อน
เมื่อก่อนถึงเย่เฉินกับเซียวซูหรันจะไปเยี่ยมเธอประจำ แต่เซียวซูหรันยังไม่ค่อยอยากเข้าใกล้เย่เฉินเท่าไหร่ เห็นได้ชัดว่าไม่มีความสัมพันธ์พื้นฐานเลย
แต่เมื่อเจอครั้งนี้ ทั้งสองคนจับมือกัน ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนคงจะมีการพัฒนาไปทางที่ดีแล้ว
เมื่อก่อนป้าหลี่ได้ยินข่าวลืออยู่เป็นประจำ เธอก็เป็นห่วงความสัมพันธ์ของคนทั้งสองคนนี้ กลัวว่ามีวันหนึ่งเย่เฉินจะหย่ากับเซียวซูหรัน และถูกไล่ออกจากตระกูลเซียว
แต่เมื่อตอนนี้เห็นความสัมพันธ์ของทั้งสองแน่นแฟ้นขึ้น ในใจของเธอถึงสงบลง
และเมื่อทุกคนได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว ก็แปลกใจเป็นธรรมดา
พวกเขาถึงรู้ว่า ตอนที่ป้าหลี่ป่วย เย่เฉินพาภรรยาของตัวเอง ทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อป้าหลี่
การกระทำของเย่เฉินดูถ่อมตัวและนอบน้อมมาก เขาดูแลป้าหลี่เป็นอย่างดี เพราะอยากจะตอบแทนป้าหลี่จากใจจริง เขาไม่เคยคิดว่าจะช่วยป้าหลี่เพราะอยากจะโอ้อวดหรือเสแสร้ง
ที่สำคัญ ญาติของเธอยังดูถูกเย่เฉินอีกด้วย ญาติเธออยากให้เธอหย่ากับเย่เฉินมากกว่านะสิ พวกเขาคงไม่ให้เธอกับเย่เฉินมีลูกด้วยกันหรอก
แต่ตอนนี้ที่โดนป้าหลี่เร่งให้มีลูก ใจของเธอนอกจากจะเขินอายแล้ว ยังมีความรู้สึกที่มหัศจรรย์อีกด้วย
เซียวซูหรันอายุเกือบจะยี่สิบหกแล้ว กำลังอยู่ในวัยที่พร้อมมีลูก เมื่อผู้หญิงมาถึงช่วงอายุประมาณนี้ ความเป็นแม่และความรักของแม่ น่าจะเริ่มปรากฏขึ้นในตัวเธอแล้ว
ยกตัวอย่างเช่นเซียวซูหรัน บางครั้งเห็นคนอื่นพาลูกออกมา ในใจเธอก็รู้สึกความรักของความเป็นแม่ก็ล้นเอ่อออกมา ถึงขั้นที่เริ่มคิดว่า เมื่อไหร่จะมีลูกเป็นคนตัวเองสักที
แต่ด้วยความที่ ตอนนี้ที่บ้านยังมีปัญหามากมาย เธอเลยยังไม่ลงลึกไปคิดเรื่องพวกนี้เลย
ดังนั้น เธอก็พูดด้วยความเขินว่า: “ป้าหลี่ ตอนนี้พวกเรายังไม่ได้คิดถึงเรื่องที่จะมีลูก เพราะฉันพึ่งเริ่มทำธุรกิจ และบริษัทก็พึ่งดีขึ้น ช่วงนี้เป็นช่วงที่ยุ่งมากที่สุดแล้ว”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...