ป้าหลี่ที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินจะไปกินข้าวที่โรงแรมข่ายเยว่ เธอรีบพูดออกมาว่า: “เจี่ยงหมิง ป้ารู้ว่านี่เป็นน้ำใจของนายนะ จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับป้ากลับมา แต่ก็ไม่ต้องไปโรงแรมข่ายเยว่ที่หรูหราแบบนั้นก็ได้ มันแพงไป!”
ต่อมา ป้าหลี่พูดต่อว่า: “ที่สำคัญกินที่ไหนก็เหมือนกัน หรือเดียวป้าทำอาหารอร่อยๆ ด้วยตัวเองให้ทุกคนกิน พวกเรากินอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี่แหละ แบบนี้พวกเธอก็สามารถประหยัดเงินลงเยอะเลยนะ เงินที่ประหยัดได้ พวกเธอเอาไปทำอะไรที่อยากทำ จัดงานเลี้ยงต้อนรับป้า ใช้เงินเยอะมาก ไม่คุ้มหรอก.......”
เธอใช้ชีวิตอย่างประหยัดมาทั้งชีวิต และไม่เคยไปสถานที่ฟุ่มเฟือยแบบนั้น ถ้าให้เธอไปกินข้าวมื้อละหมื่น เธอคงปรับตัวยาก
แต่เจี่ยงหมิงยิ้มอ่อนๆ พูดว่า: “ป้าหลี่ ป้าอย่าพูดแบบนี้สิ พวกเราเป็นเด็กที่ป้าเลี้ยงมาจนโตนะ ตอนนี้ก็ถึงช่วงอายุที่พวกเราสามารถทำอะไรเพื่อป้าได้แล้ว ที่สำคัญเมื่อกี้ฉันก็พูดแล้วว่า อาหารมื้อนี้ฉันไม่ได้เป็นคนเลี้ยง ฉันจ่ายครึ่งหนึ่ง และอีกครึ่งหนึ่งทุกคนหารกันจ่าย!”
ระหว่างที่พูด เขาเห็นป้าหลี่ยังลังเล และได้พูดโน้มน้าวว่า: “ป้าหลี่สบายใจได้เลยนะ อาหารมื้อนี้ไม่แพงอย่างที่คิด ที่สำคัญทางโรงแรมข่ายเยว่มีความร่วมมือกับทางบริษัทผม ผมไปใช้บริการต้องมีส่วนลดแน่นอน กินข้าวมื้อหนึ่ง ทุกคนหารกันจ่ายก็ตกคนละร้อนกว่าๆ เอง!”
เมื่อได้ยินคำพูดประโยคออกมา คนที่อยู่ณตรงนี้ถึงได้โล่งใจ
ถ้าทุกคนจ่ายคนละร้อยกว่าๆ ก็ยังอยู่ในงบที่ทุกคนยอมรับได้ ทุกคนก็เลยโล่งอกไม่น้อย
และพวกเธอก็คิดว่า อยากจะใช้โอกาสนี้ ใช้เงินที่น้อยเพื่อไปสัมผัสกับความหรูหราและความมีระดับของโรงแรมห้าดาวอย่างคุ้มค่าอีกด้วย
ตอนนี้ป้าหลี่ยังลังเลอยู่ เจี่ยงหมิงมองไปที่เวลาและพูดว่า: “ป้าหลี่ ตอนนี้หกโมงกว่าแล้วนะ ถ้าพวกเราไม่รีบไป ถ้าไปร้านอาหารอื่นอาจจะไม่มีที่ว่างแล้วนะ”
ป้าหลี่คิดว่า นานๆ เด็กพวกนี้จะมาเยี่ยมเธอครั้งหนึ่ง ถ้าสุดท้ายแล้วไม่ได้กินข้าวด้วยกัน จะทำให้เสียอารมณ์มากเลยนะ
สุดท้าย ป้าหลี่ก็ปฏิเสธความรักและความห่วงใยของเจี่ยงหมิงไม่ได้ ก็เลยพยักหน้ารับปากและพูดว่า: “ได้ งั้นก็ไปกินที่โรงแรมข่ายเยว่”
เจี่ยงหมิงดีใจและรีบพูดว่า: “ป้าหลี่ พวกเรารีบไปกันเถอะ”
เพื่อนๆ ของเขาเหล่านี้อาจจะไม่ค่อยมีอนาคตที่สดใสเท่าไหร่ เมื่อกี้เห็นรถเบนซ์ราคาห้าแสนกว่าหยวนของเจี่ยงหมิงแล้ว ก็ทำให้พวกเขาตกใจมากแล้ว คิดว่านี่คงเป็นเป้าหมายสุดยอดของพวกเขาที่ตั้งใจทำงานแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า เย่เฉินคนนี้ก็ขับรถบีเอ็มดับเบิลยูด้วย
สีหน้าของเจี่ยงหมิงกลายเป็นสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเลย เพราะรถเบนซ์กับบีเอ็มดับเบิลยูเป็นรถระดับเดียวกัน ทำให้เขาที่เป็นจุดเด่นของกลุ่มเพื่อนนั้น รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
ตัวเองควรจะเป็นคนหนึ่งเดียวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่มีปัญญาซื้อรถเบนซ์และบีเอ็มดับเบิลยู
แต่คิดไม่ถึงว่า เย่เฉินกลับมีปัญญาขับรถบีเอ็มดับเบิลยู!
เขารู้สึกลำบากใจมาก เขาก็เลยมองไปที่รถบีเอ็มดับเบิลยูของเย่เฉินอย่างละเอียด พบว่าท้ายรถของเย่เฉินมีตัวเลข520อยู่ อารมณ์เขาถึงได้ดีขึ้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...