ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 860
ที่จริงแล้วบีเอ็มดับเบิลยู ซีรี่ส์ห้า และรถเบนซ์eคลาสเป็นรุ่นที่อยู่ในระดับเดียวกัน ทั้งสองก็ไม่ได้แตกต่างอะไรมาก
แต่เจี่ยงหมิงรู้ว่า รถบีเอ็มดับเบิลยู520ของเย่เฉิน เป็นรถบีเอ็มดับเบิลยูรุ่นราคาถูกที่สุดและธรรมดาที่สุดของ รถเบนซ์E300Lของตัวเอง เป็นรุ่นที่ใกล้เคียงรุ่นตัวท็อปที่สุดแล้ว รองลงมาจากรุ่นนี้ยังมีรุ่นE260กับE200
พูดง่ายๆ ก็คือ รถบีเอ็มดับเบิลยู520ของเย่เฉินก็อยู่ในระดับเดียวกับรถเบนซ์รุ่นE200 และรถเบนซ์รุ่นE300Lของเขา ก็โดดเด่นกว่าของเย่เฉิน
เขาก็เลยตั้งใจพูดว่า: “โธ่เอ๋ย เย่เฉิน ไม่ใช่ฉันจะว่านายนะ นายอยากได้หน้าจนทำในสิ่งที่นายไม่อยากทำ ผู้เชี่ยวชาญก็เคยบอกว่าตอนซื้อรถอย่าซื้อรุ่นที่ราคาถูกและธรรมดาที่สุด นายมีเงิน ทำไมนายไม่ซื้อบีเอ็มดับเบิลยู ซีรี่ส์สามที่มีคุณภาพกลางถึงระดับสูง นายยังหน้าไม่อาย และทำเป็นเหมือนตัวเองเก่ง แล้วไปซื้อบีเอ็มดับเบิลยู ซีรี่ส์ห้ามา? นายไม่รู้สึกว่าตัวเองฟุ้งเฟ้อเกินไปหรือ?”
มีคนถามด้วยส่งสัยวว่า: “เจี่ยงหมิง อะไรคือรุ่นพื้นฐาน？”
เจี่ยงหมิงยิ้มและตอบว่า: “รุ่นขอทานก็คือในรถรุ่นหนึ่ง และซีรี่ส์ที่แย่และเป็นขยะของรุ่นนั้น และเป็นรถรุ่นที่พื้นฐานที่สุด อยู่ในขบวนรถรุ่นรถที่รั้งท้าย”
ทุกคนก็ได้เข้าใจทันที
เย่เฉินนึกอะไรขึ้นมาได้ทันที ตอนนั้นที่ร้านอาหารหวังเต้าคุนเปิดวันแรก หวังเถิงเฟยที่ขับรถบีเอ็มดับเบิลยู540มาโอ้อวด
นึกถึงตอนนั้นที่หวังเถิงเฟยที่ตั้งใจใช้คำพูดไปทำให้เย่เฉินทำในสิ่งที่ไม่กล้าทำ เขาอยากที่จะเอาบีเอ็มดับเบิลยู540 ไปเอาชนะรุ่น520ของเขา ทันใดนั้นเย่เฉินได้คติจากเขา
ตอนนั้นหวังเถิงเฟยตั้งใจที่จะพูดให้ตัวเองทำในสิ่งที่ไม่กล้าทำ ตอนนี้เขาก็จะคิดวิธีที่จะพูดให้เจี่ยงหมิงทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ ก็คือให้เจี่ยงหมิงแข่งรถกับเขา!
ดังนั้นเขาตั้งใจพูดกับเจี่ยงหมิงว่า: “เจี่ยงหมิง มีคำพังเพยคำหนึ่งไม่รู้ว่านายเคยได้ยินมั้ย เรียกว่า ถ้าขับรถไม่เร็วปัญหาไม่ได้อยู่ที่รถ แต่อยู่ที่คนขับ ก็หมายความว่าถ้ามีเทคนิคที่ดี ไม่ว่าจะขับรถอะไรก็เร็วกว่าคนอื่น แต่ถ้าไม่มีเทคนิคการขับรถ ถึงจะขับรถF1ก็ช้าอยู่ดี”
ระหว่างที่พูด เย่เฉินมีสีหน้าที่ดูถูกและพูดว่า: “เจี่ยงหมิง ฉันไม่ได้พูดโอ้อวดนะ เทคนิคการฉันขับรถเซียนจริงๆนะ มีคนให้ฉายาฉันว่า ชูมัคเกอร์แห่งจินกลิง!”
เย่เฉินแกล้งถามไปว่า: “รถของนายแรงม้าเท่าไหร่?”
เจี่ยงหมิงพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า: “รถของฉัน แรงม้า258!”
เย่เฉินพยักหน้าและยกนิ้วโป้งให้และพูดว่า: “งั้นนายก็สุดยอดไปเลย! รถของฉันอาจจะไม่ได้เรื่องจริงๆ แรงม้าแค่184 น้อยกว่าของนายมาก! นายเก่งกว่าฉันอีก! ”
เจี่ยงหมิงหัวเราะอย่างเยือกเย็นและพูดเสียดสีว่า: “ทำไมหรือ? กลัวแล้วหรือ? ไม่กล้าแข่งแล้ว? แล้วเมื่อกี้นายพูดอะไรนะ? นายเอาชนะรถบีเอ็มดับเบิลยูรุ่น540 ที่มีแรงม้า340 แค่/รถเบนซ์E300Lของที่มีแรงม้า258ของฉัน นายกลัวแล้วหรือ? นายยังเป็นผู้ชายอยู่อีกมั้ย?”
เย่เฉินตั้งใจปล่อยไก่และพูดว่า: “โธ่เอ๋ย ก็บอกว่าฉันสู้นายไม่ได้หรอก ยังจะแข่งอะไรละ นายชนะแล้ว นายชนะโดยที่ไม่ต้องทำอะไร โอเคมั้ย?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...