ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 861

“ไม่ได้！”

พอเห็นเย่เฉินยอม เจี่ยงหมิงก็มาเล่นงานเขาไม่ยอมปล่อย

เขาตั้งใจเพิ่มเสียงให้ดังขึ้น แล้วพูดว่า “ทุกคนได้ยินแล้วใช้ไหม มึงพูดเองนะว่า ไม่มีรถที่ช้าหรอก มีแต่คนขับว่าจะกล้าขับไวรึเปล่า ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราก็มาแข่งกันต่อหน้าเพื่อนๆ ทุกคนเลยสิ”

เย่เฉินโบกปัด แล้วก็พูดแทงใจดำว่า “ไอ้หยาเจี่ยงหมิง ไม่ต้องแข่งกันหรอก ทุกคนล้วนมีมึงภาพรถไม่เท่ากัน แข่งกันแบบนี้ไม่ยุติธรรม”

ไม่ยุติธรรมจริงๆ รถBMWรุ่น760 มาขยี้เบนซ์E300L มันจะต่างอะไรกับเอาหมาป่ามากัดหมาพันธุ์ไซบีเลี่ยนฮัสกี้ล่ะ

เจี่ยงหมิงเห็นเย่เฉินบอกว่าตัวแปรของรถที่จะแข่งมันไม่เท่ากัน ก็นึกว่าเย่เฉินจะกลัว ก็เลยรีบพูดประชดว่า “เย่เฉิน เมื่อครู่ยังอวดเก่งอยู่เลยไม่รึไง? พอบอกให้แข่งกันดู ก็ขี้ขลาดตาขาวเสียแล้วล่ะ? ต่อหน้าภรรยาของมึง ให้มันดูเป็นลูกผู้ชายหน่อยสิวะ? ”

เย่เฉินก็แกล้งทำเป็นหัวเสีย พูดว่า “เฮ้อ เจี่ยงหมิง กูว่ามึงพูดไม่ได้เรื่องเลย ทุกคนต่างก็เป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน จะต้องมาบีบบังคับกันขนาดนี้ไหม? ใช่อยู่ ว่ามึงนั้นขับรถอย่างดี แล้วมันมีอะไรให้อวดเก่งอะ? มึงคิดว่ารถของมึงดีกว่ากูหน่อย ก็จะเอาชนะกูได้อย่างนั้นรึไง? ”

เจี่ยงหมิงนึกว่าเย่เฉินจะหลงกลตนเองแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า เป็นตนเองห่างหากที่หลงกลเสียเอง ก็รีบพูดขึ้นมาว่า “จะเอาชนะมึงได้หรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับว่า มึงกล้าแข่งกับกูรึเปล่า ถ้ามึงไม่กล้า ไม่ใช่ลูกผู้ชาย งั้นกูก็ทำอะไรกับมึงไม่ได้แล้วล่ะ”

เย่เฉินก็รีบพูดอย่างอับอายจนกลายเป็นโมโห ว่า “ได้！แข่งก็แข่ง กลัวที่ไหนล่ะ”

เจี่ยงหมิงก็รีบพูดหัวเราะคิกๆ ว่า “งั้นก็ดีเลย！ งั้นพวกเราก็มาแข่งกัน เอาอย่างนี้ เรามาแข่งกันว่าใครสามารถไปถึงโรงแรมข่ายเยว่ก่อนกัน ใครถึงก่อน คนนั้นชนะ มึงว่าไง? ”

เย่เฉินพยักหน้า “จะว่าได้ก็ได้อยู่ แต่ว่าต้องมีเดิมพันเสียหน่อยดีไหม? ”

“เอาเลยสิ！” เจี่ยงหมิงพูดอย่างมั่นใจมาก ว่า “ของเดิมพัน มึงก็ว่ามาเลย อะไรก็ได้！”