ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 872
ที่เขาพูด ล้วนเป็นสิ่งที่เขาเพิ่งประสบมาเมื่อครู่นี้
เพราะตนเองมองภาษาอังกฤษคำว่า Phaeton ไม่ชัดเจน มองแค่สัญลักษณ์ของVolkswagen ก็เลยคิดว่ารถคันนั้นเป็นรุ่นPassat ก็เลยชนเข้าให้
ตอนนี้ก็เลยแย่ ยังขาดเงินล้านกว่า ไม่รู้ว่าจะไปหาจากไหน
ถ้าแผนที่เขาคิดในวันนี้ ยังไม่สามารถหาเงินมาจนครบได้ ตนเองก็คงจะจบเห่แน่ๆ
“โอ้！！！รถรุ่นPhaetonจริงหรือนี่？！”
มีผู้ชายคนหนึ่งมองออกว่าเป็นกุญแจรถของรถรุ่นPhaeton พอเห็นด้านบนเขียนว่า W12 ก็รีบพูดอย่างตกใจว่า “นี่เป็นรถยี่ห้อVolkswagen รุ่นที่แพงที่สุดเลยนี่ ตัวท็อปก็ราคา2ล้านกว่าเลยนะ ถูกขนานนามว่าเป็นรถหรูที่เรียบง่ายที่สุด โหพี่หมิง พี่ซื้อรถรุ่นPhaeton ก็เรียบง่ายเสียจริงนะพี่”
คนที่นั่งรถคันเดียวกับเจี่ยงหมิง และเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ก็มีสีหน้าที่ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ
พวกเขาไม่คิดเลยว่า เจี่ยงหมิงจะเอาเรื่องนี้ มาเป็นเรื่องของตัวเอง แล้วเอามาคุยโม้ได้
แต่ว่าพวกเขาก็ล้วนเป็นลูกน้องของเจี่ยงหมิง ดังนั้นก็เลยไม่กล้าเปิดโปงคำโกหกของเจี่ยงหมิง
ตอนนี้เจี่ยงหมิงก็ยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “จริงๆ แล้วคนที่ทำธุรกิจด้านการลงทุน ก็จะเรียบง่ายแบบนี้แหละ เพราะว่างานนี้มันได้เงินเยอะจริง มีคนมากมายอยากจะมาหาเงินกับผม พอพวกเขารู้ว่าคุณมีข้อมูลภายใน มีวิธีทำให้เงินมันงอกเงย พวกเขาก็อยากจะมาร่วมด้วย มาหาเงินด้วย”
คนคนนั้นก็พูดอีกว่า “เอ่อ พี่หมิง รถPhaetonพี่ แยกเป็นรุ่นอะไรอีกหรือครับ? ”
เจี่ยงหมิงก็ยิ้ม แล้วก็พูดอย่างโอ้อวดว่า “ผมซื้อPhaeton เป็นรุ่นW12 ก็คือทีระบบขับเคลื่อน12กระบอกสูบ”
จ้าวโจ๋วเยว่ก็พูดขอร้องว่า “พี่หมิง นี่มันก็เงินที่ผมจะต้องเอาไปแต่งงานทั้งหมดแล้วนะพี่ มากกว่านี้ผมก็หามาให้ไม่ได้แล้ว......”
พูดไป เขาก็พูดพร้อมสำลักน้ำลายว่า “พี่หมิง บอกตามตรง เด็กกำพร้าอย่างผม กระจอกจะตาย แต่เล็กก็ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีทั้งเงินทั้งความสามารถ แถมยังไม่เคยได้เรียนมหาลัย นับว่าเกือบจะเป็นคนไม่รู้หนังสือ ได้แต่ไปใช้แรงเพื่อหาเงินจากด้านนอก มันไม่ง่ายเลย แถมตอนนี้ผมอยากจะแต่งงาน ก็ไปสู่ขอไม่ได้ ก็ขอร้องพี่เห็นแก่ความน่าสงสารของน้องชายคนนี้ด้วยเถอะครับ ช่วยผมหน่อย ชี้แนะผมหน่อย！”
เจี่ยงหมิงก็แกล้งพูดอย่างลำบากใจ “ไอ้น้อง พี่พูดจากใจเลยพี่เลยนะ จะมาลงทุนน่ะ จะต้องมีเงินทุนด้วย ถึงจะทำได้ เงินแสนของนายมันน้อยไปจริงๆ พี่ไม่มีวิธีนายไปลงทุนด้วยได้หรอก”
พูดไป เขาก็ยกมือคำนับเพื่อขอโทษ “โทษทีนะไอ้น้อง อย่าโทษพี่เลย”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...