ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 874
พอคนนั้นได้ยิน ก็พูดว่า “พี่หมิง ผมด้วย เอาผมไปอีกคน！”
ป้าหลี่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาตลอด แต่พอได้ยินถึงจุดนี้ เธอก็พูดอย่างกังวลว่า “เจี่ยงหมิง ตอนนี้ข่าวเขาก็เสนอข่าวพวกแหล่งเงินกู้ดอกเบี้ยสูงอยู่นะ ดอกเบี้ยของมันนั้น สูงจนน่ากลัว ป้าว่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ก็อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวเลยนะ”
เจี่ยงหมิงไม่คิดเลยว่า ว่าป้าหลี่จะมาทำเสียแผนตนเองแบบนี้ จากนั้นเขาก็รีบพูดว่า “ป้าหลี่ครับ พวกแพลตฟอร์มที่ป้าพูดถึงนั้น ดอกเบี้ยมันสูงจริงครับ แต่แพลตฟอร์มที่เพื่อนของผมดูแลอยู่นั้น เป็นไปอย่างถูกต้องครับ ดอกเบี้ยไม่ได้สูงขนาดนั้น เมื่อเทียบกับดอกเบี้ยที่ได้รับจากเงินปันผลกองทุนแล้ว ดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายเงินกู้ มันน้อยนิดไปเลยครับ”
นิ่งไปครู่หนึ่ง เจี่ยงหมิงก็พูดอีกว่า “จริงๆ โดยปกติแล้ว ผมจะไม่ทำเรื่องแบบนี้หรอกนะครับ เสียแรงเปล่าๆ ไม่มีความหมายอะไร แต่ว่าเห็นแก่พี่น้องที่เติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาด้วยกัน ผมทนที่จะเห็นพวกคุณยากจนกันอีกไม่ได้แล้ว ดังนั้นมีอะไรช่วยได้ก็ช่วยกันครับ”
จ้าวโจ๋วเยว่ก็รีบพูดว่า “พี่หมิง พี่ไม่ต้องสนใจอย่างอื่นครับ พี่รีบเอาชื่อแอปพลิเคชันที่ใช้กู้เงิน มาให้ผมเลยครับ ผมจะรีบไปกู้เงินเดี๋ยวนี้เลย แล้วก็จะรวบรวมให้พี่เลย！”
เย่เฉินที่เงียบมาตลอด ในตอนนี้ก็มองเจี่ยงหมิง แล้วก็ถามอย่างสนใจว่า “เจี่ยงหมิง เมื่อครู่นายบอกว่าทำงานอยู่ในบริษัทในเครือของตระกูลหวังใช่ไหม แต่เท่าที่ผมรู้มา ตระกูลหวังไม่เคยทำธุรกิจเกี่ยวกับเงินกองทุนอะไรนะ? ”
เจี่ยงหมิงก็สีหน้าเปลี่ยน แล้วพูดว่า “เย่เฉิน ไม่ใช่ผมดูถูกนายนะ กิจการตระกูลหวังมีมากมาย มีกิจการแทบทุกสาขา ไม่มีอะไรที่พวกเขาไม่ทำหรอก กระจอกอย่างนายจะไปรู้อะไร? ”
เย่เฉินก็ไม่โกรธ แล้วก็ยิ้มถามว่า “งั้นก็ลองบอกมาดูสิ ว่าบริษัทชื่ออะไร? ”
เจี่ยงหมิงก็บอกว่า “บริษัทผมชื่อว่า บริษัทกองทุนประกันการลงทุนหัวซิน”
พูดไป เจี่ยงหมิงก็รีบควักเอานามบัตรของตนเองมา ด้านบนประทับตราบริษัท และตำแหน่งของเจี่ยงหมิง ที่เป็นตำแหน่ง ผู้อำนวยการฝ่ายการกองทุน
เย่เฉินก็รู้สึกว่า บริษัทกองทุนประกันการลงทุนหัวซิน ทำไมมันชื่อคุ้นๆ
ตอนนี้ในใจเจี่ยงหมิงก็กังวลมาก ในตอนที่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรนั้น จ้าวโจ๋วเยสแกนที่อยู่ด้านข้างก็โมโกใส่เย่เฉิน ดุไปว่า “เย่เฉิน นายหมายความว่าไง? พี่หมิงเขาอุตส่าห์ใจดี จะพาพวกเราไปหาเงิน นายมาสงสัยอะไรที่นี่? หรือคิดว่าพี่หมิงไม่พานายไปหาเงิน ก็เลยไม่พอใจห้ะ? ”
เย่เฉินก็มองจ้าวโจ๋วอย่างแปลกใจ แล้วก็ยิ้มในใจ ไอ้โง่นี้ โง่จนฉุดไม่อยู่จริงๆ ตัวเองไม่มีความรู้เอง ไม่รู้จักคิดวิเคราะห์แยกแยะ กูก็ใจดีจะดึงมึงออกมาจากหลุมพราง แต่มึงกลับสะบัดมือกูทิ้ง แล้วจะกระโดดลงหลุมอีก
ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ตามใจเถอะ
ดังนั้นเขาก็รีบพูดกับเจี่ยงหมิงว่า “ผมอาจจะจำผิดไป โทษที”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...