ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 875
แต่ไหนแต่ไรมา เย่เฉินก็ไม่อยากเป็นคนดีเท่าไรนัก
บางครั้งเขาเห็นคนอื่นน่าสงสาร ก็เลยอยากจะช่วย
แต่อย่างน้อย ฝั่งตรงข้ามก็ต้องรู้ผิดชอบชั่วดีบ้าง
ถ้าอีกฝั่งไม่รู้ผิดชอบชั่วดีบ้าง เขาก็คงไม่ช่วยแบบ เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองนั่ง แล้วเอากระดูกไปแขวนคอหลอก
บางคนก็ดื้อรั้น ไม่สู้ให้เขาได้ไปลองลิ้มรสชาติของผลลัพธ์ที่ตนเองก่อขึ้นเองดีกว่า
เพราะถึงอย่างไรเขาก็ทำตัวเอง อนาคตพอตกหลุมพรางแล้ว ตัวมาโอดครวญก็ไม่มีใครช่วยได้
ดังนั้นเขาก็อยากจะเปลี่ยนเรื่องคุยไปเสีย แล้วพูดว่า “ถ้าพวกคุณอยากจะธุรกิจด้านการเงินกัน เดี๋ยวไว้ค่อยสร้างกลุ่มคุยกันก็แล้วกัน วันนี้เรามาเชิญป้าหลี่กินข้าว ตั้งนานแล้วยังไม่ได้สั่งอาหารเลย”
เจี่ยงหมิงก็อารมณ์ดีขึ้นมา พูดยิ้มตาหยีว่า “มาๆๆ เอาเมนูอาหารให้ป้าหลี่เลย ให้ป้าหลี่เป็นคนสั่ง！”
ป้าหลี่ก็รีบโบกปัด แล้วพูดว่า “ไม่ต้องๆ ป้าไม่เคยมาสถานที่ดีๆ แบบนี้ จะให้สั่งอาหาร ป้าสั่งไม่เป็นหรอก พวกเธอหนุ่มๆ สาวๆ ก็สั่งกันเลยเถอะ”
เจี่ยงหมิงก็รับเอาเมนูมาเอง แล้วยิ้มพูดว่า “งั้นก็ให้ผมสั่งแล้วกันครับ！”
จากนั้นเขาก็เรียกพนักงานมาทันที แล้วพูดว่า “มา สั่งอาหาร”
พนักงานก็เข้ามา เจี่ยงหมิงก็รีบสั่งอาหาร แต่ครั้งนี้เขามีแผนอยู่ อาหารที่สั่งก็เอาแพงๆ ทั้งนั้น
อย่างแรก ก็สั่งหอยเป๋าฮื้อให้ทุกคน คนละตัว เมนูนี้ ก็มีราคาคนละ1888หยวน
จ้าวโจ๋วเหลือบไปเห็นเมนู ก็ตกใจพูดว่า “โหพี่หมิง เมนูนี้มันแพงไปหน่อยรึเปล่าพี่ แค่เมนูนี้เมนูเดียวก็จะ2หมื่นแล้วนะ！พวกเรา....จ่ายไม่ไหวหรอกพี่！”
ไม่เช่นนั้นล่ะก็ ชีวิตของตนเอง ก็จะไม่มีความหวังอะไรอีกเลย
ตอนนี้คนอื่นๆ ก็รู้สึกว่าอาหารที่เจี่ยงหมิงสั่งไป ราคามันสูงไป แต่พอได้ยินคำที่เขาสั่งสอนจ้าวโจ๋วเยว่แล้ว ทุกคนก็ไม่อยากจะส่งเสียงอะไรออกมาอีก
ล้วนรู้สึกว่าเขาก็ได้ออกเงินไปครึ่งหนึ่งแล้ว ส่วนที่เหลือก็ให้ทุกคนออก ถ้าทุกคนยังบอกว่าจนอีกล่ะก็ ก็จะเสียหน้าไม่น้อย
ในตอนนี้เจี่ยงหมิงก็พูดกับพนักงานว่า “กุ้งมังกรหนัก5กิโลกรัม เอามาให้พวกเรา1ตัว”
พนักงานก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “คุณครับ กุ้งมังกรอย่างดีของเราที่นี่ ราคากิโลกรัมละ688หยวน ได้ไหมครับ? ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...