ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 885
เย่เฉินคิดไม่ถึง ตัวเองบอกว่าจะบริจาคเงินให้แก่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พอลก็บริจาคตามอีก 1 ล้าน
เดิมทีอยากจะบอกเขาว่าไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ แต่ทางพอลก็วางสายไปแล้ว
เมื่อเห็นว่าวางสายไปแล้ว เย่เฉินก็ทำได้เพียงจนใจเก็บโทรศัพท์แล้ว ในขณะเดียวกันในใจก็พรั่งพรูความรู้สึกว่า พอลเจ้าเด็กคนนี้ช่างมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์จริงๆ ต่อไปหากมีโอกาสต้องพาเขาไปด้วย
หลังจากที่วางสายไป เย่เฉินก็พูดกับป้าหลี่ว่า : “ป้าหลี่ เพื่อนของผมจะโอนเงินไปยังบัญชีของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คุณช่วยบอกกับนักบัญชีของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหน่อยนะ ช่วยจับตาดูข้อความเงินเข้าหน่อย แต่ว่ายอดเงินไม่ใช่ 1 ล้านนะ”
เจี่ยงหมิงไม่ได้รอให้เย่เฉินพูดจบ ก็หัวเราะฮาๆเสียงดังพร้อมพูดว่า ：“ฮาๆเย่เฉิน นี่นายสารภาพแล้วนะ คงจะไม่ได้ให้เพื่อนของนายบริจาค 1ล้านหรอกนะ งั้นนายก็น่าขายหน้ามากเลยจริงๆ！อย่าลืมนะว่าทุกคนมีการบันทึกวิดีโอไว้นะ”
เย่เฉินยิ้มเยาะพร้อมพูดว่า ： “นายไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นได้ไหม รอให้ฉันพูดให้จบก่อนแล้วนายค่อยแสดงท่าที？”
เจี่ยงหมิงโบกๆมือ พูดเสียงดังว่า : “นายพูดสิ ให้นายพูด นายพูดให้เสียงดัง พูดออกมาให้ทุกคนได้ฟังหน่อย！”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเขาอีก มองไปที่ป้าหลี่พูดอย่างจริงจังว่า : “ป้าหลี่ จำนวนเงินไม่ใช่ 1 ล้านจริงๆ แต่เป็น2ล้าน เพราะว่าเพื่อนของผมได้ยินว่าผมจะบริจาคเงินให้แก่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาก็ขอเพิ่มอีก 1ล้าน”
ทุกคนต่างก็ตกใจ！
นี้เป็นเพื่อนยังไงกัน？ได้ยินว่าเพื่อนของตัวเองจะบริจาคเงิน และเป็นเงินจำนวน 1ล้าน ตัวเองก็บริจาคเงินตามอีก 1 ล้าน？
คนนี้คงจะไม่ได้เป็นโรคประสาทหรอกนะ ไม่อย่างงั้นก็เป็นคนที่มีเงินมาก ไม่รู้จะเอาเงินไปใช้อะไรใช้เงินแบบสุรุ่ยสุร่าย！
หรืออีกอย่างก็คือเย่เฉินขี้โม้
เจี่ยงหมิงเยาะเย้ยพร้อมพูดว่า ： “เย่เฉิน ยิ่งอยู่ก็ยิ่งนับถือความสามารถให้การขี้โม้ของนาย เผชิญกับเรื่องสำคัญที่ยิ่งใหญ่มาก แต่ก็ไม่ตื่นตระหนก พูดได้ว่าคนแบบนาย เป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ！”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ทุกสิ่งอย่างอย่าเพิ่งด่วนหาข้อสรุปไป ไม่งั้นเดี๋ยวเงินเข้าบัญชีแล้ว นายจะทำอย่างไร？”
คุณป้าหลี่พูดอย่างตื่นเต้นว่า : “เย่เฉินไง！เย่เฉินจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราไง คุณยังจำได้ไหม？”
“เย่เฉิน？！” นักบัญชีเฉินอุทานออกมาอย่างตกใจ : “เย่เฉินเป็นคนบริจาคจริงเหรอ？คุณพระช่วย ตอนนี้เย่เฉินมีอนาคตที่สดใสแล้วจริงๆ！”
ป้าหลี่ก็พูดอย่างชื่นใจเป็นอย่างมากว่า : “เย่เฉินได้ยินว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราช่วงนี้รับเด็กใหม่เข้ามามากมายขนาดนี้ รู้ว่าเงินทุนของเราขาดแคลน ดังนั้นจึงบริจาคให้ 1ล้านเป็นการเฉพาะ！”
“และเพื่อนของเขาเห็นแก่หน้าตาของเขาก็บริจาคมาอีก 1 ล้าน ทั้งหมดเป็น 2 ล้าน！”
อีกฝ่ายพูดอย่างตื่นเต้นว่า : “ไอ้หยา ครั้งนี้เราสามารถโล่งอกกันได้จริงๆแล้ว มีเงินมาซื้อของอร่อยๆให้เด็กๆทาน อากาศหนาวก็สามารถซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆให้เด็กๆได้ และก็สามารถเปลี่ยนเครื่องเล่นสนามเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าสักหน่อย เครื่องเล่นเหล่านั้นล้วนเป็นเครื่องเล่นเมื่อหลายปีก่อนแล้ว！”
ทุกคนในงาน ตกใจจนอ้าปากค้างกันหมดเลย
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...