ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 887

ทุกคนให้ความสนใจกับเรื่องของการชนรถ Phaetonนี้เป็นอย่างมาก เจิ้งเสียงก็อธิบายอย่างสมจริงสมจัง ก็นำเรื่องทั้งหมดที่เจี่ยงหมิงชนรถเมื่อตะกี้นี้มาเล่าอีกครั้ง

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็ตกใจจนพูดไม่ออกเลยทันที

ทุกคนต่างก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่า หนังหน้าของเจี่ยงหมิงจะหนามากขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาเป็นคนชนรถของคนอื่นแท้ๆ ยังจะกล้านำกุญแจรถของคนอื่นมา โอ้อวดว่าตัวเองมีรถPhaeton

เรื่องนี้ ลบล้างความคิดและความประทับใจที่ทุกคนมีต่อเจี่ยงหมิงแล้ว

แต่ว่า จ้าวโจ๋วเยว่ที่ลุกขึ้นไล่ตามเจี่ยงหมิงไป พลาดเรื่องราวที่น่าชมนี้ไปพอดี

เขาเดินไล่ตามเจี่ยงหมิงออกจากโรงแรมไปตลอดทาง มองเห็นเจี่ยงหมิงไปที่ลานจอดรถแล้ว ก็รีบเดินตามเข้าไป

เจี่ยงหมิงกลับว่าไม่รู้เลยว่าจ้าวโจ๋วเยว่ไล่ตามมาตลอดทาง เขาเปิดประตูรถPhaetonของหม่าจงเหลียงคันนั้นอย่างโมโห เข้าไปนั่งแล้ว

ในเวลานี้ เงาร่างคนๆนึงก็ปรากฏที่หน้าต่างรถทันที

เจี่ยงหมิงตกใจหมดเลย แต่ก็มองอย่างจริงจัง กลับว่าเป็นจ้าวโจ๋วเยว่ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ

เขาลดกระจกรถลง มองไปยังจ้าวโจ๋วเยว่ด้วยสายตาที่เย็นชา พูดถามว่า : “นายมีธุระอะไร？”

จ้าวโจ๋วเยว่พูดพร้อมยิ้มว่า ： “พี่หมิง ตอนที่เพิ่งมาเมื่อตะกี้ คุณขับรถเบนซ์มา ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนเป็นVolkswagen？นี่คือรถPhaetonสินะ ภายในตกแต่งได้หรูหราจริงๆ ！”

เจี่ยงหมิงพูดว่า : “ไม่ใช่ว่าบอกพวกนายแล้วเหรอ？ตอนมาระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถชนท้ายแล้ว เบนซ์คันนั้นไม่สามารถขับมาได้ ดังนั้นฉันก็เลยให้คนขับรถขับรถPhaetonมาให้”

จ้าวโจ๋วเยว่ยกนิ้วหัวแม่โป้งให้ด้วยความชื่นชม พูดด้วยสีหน้าที่ประจบสอพลอว่า : “พี่หมิง คุณนี่สุดยอดมากๆเลยจริงๆ เหมือนเทียบกับคุณแล้ว พวกเพื่อนๆที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหล่านี้ของเราอายจนจะแทรกแผ่นดินหนีไม่ทันเลยจริงๆ！”

พูดแล้ว เขาก็พูดชมเชยอีกว่า ： “พี่หมิงคุณเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน สามารถปรับตัวได้ทุกสถานการณ์ ไม่เหมือนเย่เฉินคนโง่นี้ เพื่ออยากจะเอาชนะ จู่ๆก็ทิ้งเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าฟรีๆ1ล้าน！สมองมีปัญหาจริงๆ！”

ในเวลานี้ เจี่งหมิงก็รู้สึกมหัศจรรย์เล็กน้อยทันที