ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 89

บทที่89 เล่นละครตบตา

“อะไรนะ ไสยศาสตร์?”

ฉินกางชะงัก แปลกใจขึ้นมาทันที

ช่วงนี้คนที่ดูฮวงจุ้ยให้กับตระกูลฉิน ก็มีแค่เย่เฉินคนเดียว

ฉินกางเชื่อมั่นเย่เฉินอย่างมาก แล้วกล่าว “อาจารย์ คุณดูผิดหรือปล่า ความจริงก็มีอาจารย์เย่เคยช่วยแก้ให้ แต่ฝีมือเขาได้ผลมาก ไม่น่าจะเป็นไสยศาสตร์อะไรหรอก”

อาจารย์วีเยาะเย้ย แล้วกล่าว “คนที่เล่นละครตบตา มักจะหลอกคนที่ไม่รู้ ถ้าคุณยอมที่จะเชื่อเขา งั้นฉันก็จะไป!”

“อาจารย์วีหยุดก่อน” ฉินกางร้อนใจ กล่าวต่อว่า “ขออาจารย์ได้โปรดชี้แนะ วิธีของอาจารย์เย่ มีสิ่งไหนที่ไม่ถูกต้อง?”

อาจารย์วีไม่เงยหน้าขึ้นมา ชี้ไปในห้อง “ยกน้ำมา”

ฉินกางให้คนเอาน้ำมาอย่างรีบๆ

อาจารย์วีถือน้ำแล้วสวดมนต์ แล้วเขียนอักขระบนน้ำ จากนั้นก็พรมน้ำไปที่เปลือกตาของฉินกาง

ฉินกางเพิ่งเปิดตา ตกใจกะทันหัน แล้วถอยหลังทันใด

“อาจารย์ นี่ นี่…..นี่มันอะไร……”

ทันใดนั้นเขาได้เห็นในห้อง เต็มไปด้วยควันดำ!

แล้วบนหัวของทุกคนในตระกูลฉิน ก็มีกลิ่นอายความตาย แต่ล่ะคนหน้าซีด ราวกับเป็นศพกันไปหมด

อาจารย์วีกล่าว “ฉันเปิดตาให้คุณ สิ่งที่คุณเห็นคือธาตุหยิน และคนในตระกูลของคุณมีกลิ่นอายความตาย อายุสั้น”

ฉินกางตกใจจนขาอ่อนลงไปนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วกล่าว “นี่ นี่จะทำยังไง?”

“ไม่มีปัญหา วันนี้ที่ฉันมา ถือว่าเรามีพรหมลิขิตต่อกัน”

อาจารย์วีหยิบยันต์คุ้มกันออกมา ยื่นไปให้คนตระกูลฉิน

ฉินกาจเห็น ยันต์คุ้มกันมีแสงสีทอง แสงสีทองนั้นทำให้พลังชั่วร้ายที่อยู่บนหัวของคนตระกูลหายไปเยอะในทันใด

อาจารย์วีสะบัดมือหน้าฉินกาง สิ่งที่ฉินกางเห็นได้หายไปทั้งหมด แล้วกลับมาเป็นสภาพเดิม

“นี่…...นี่……” ฉินกางเหนื่อยไหล แล้วกล่าว “อาจารย์คือเทพเจ้าในโลกมนุษย์! ขออาจารย์ได้โปรดช่วยผมด้วย ไม่ว่าจะเท่าไหร่ ผมยอมจ่าย”

“ช่วยคนหนึ่งชีวิต ยิ่งกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น วันนี้ที่ฉันมาก็เพราะเรื่องนี้”

อาจารย์วีพูดไป ก็ได้หยิบยันต์คุ้มกันสิบผืนยื่นให้ “ชีวิตของผู้นำตระกูลพกติดตัวไว้ มันจะทำลายสิ่งชั่วร้าย”

ฉินกางรับมาอย่างซึ้งใจ ลังเลพลางกล่าว “มิทราบว่าอาจารย์ต้องการค่าครูเท่าไหร่?”

อาจารย์วีโบกมือ “ทำลายสิ่งชั่วร้าย เป็นจริยธรรมที่พึงมี ฉันไม่เอาแม้แต่สตางค์แดงเดียว แต่ถ้ามีคนมาเล่นละครตบตามาหลอกลวงอีก ให้คุณจ่ายเงินมหาศาลเพื่อซื้อเครื่องมือทางธรรม คุณห้ามรับไว้ เบาหน่อยก็ทำให้สิ่งที่ทำไว้สูญหายไปหมด ถ้าหนักก็บ้านแตกสาแหรกขาด คุณต้องจำไว้ให้ดี”

ฉินเอ้าตงที่อยู่ด้านข้างอดที่จะพูดไม่ได้ “ลุงรอง ผมบอกแล้วว่าเย่เฉินคือนักตุ้มตุ๋น! ลุงเอาเงินของครอบครัวเรา ไม่รู้ว่ามุดหัวอยู่ไหนแล้ว! ต้องเอาเงินกลับมาให้ได้ มิเช่นนั้นจะแจ้งความเขาในข้อหาฉ้อโกง! ให้มันติดคุกตลอดไป!”

ฉินเอ้าเสวี่ยนกลับขมวดคิ้ว ในใจ ไม่รู้ว่าทำไม ตัวเองกลับรู้สึกว่า อาจารย์วีท่านนี้สิดูเหมือนนักต้มตุ๋นมากกว่า