ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 910
ครอบครัวสุขสันต์นับไม่ถ้วน กลับพังทลายย่อยยับลง เพราะไอ้พวกชาติชั่วค้ามนุษย์กลุ่มนี้!
ที่น่าชิงชังที่สุดคือ หลังจากคนร้ายพวกนี้เอาเด็กตัวเล็กๆ ไปเร่ขายแล้ว ถ้าคนที่ซื้อตัวเด็กไปเป็นครอบครัวปกติที่ต้องการจะมีลูกยังว่าดีหน่อย อย่างน้อยชีวิตความเป็นอยู่ของเด็กก็ไม่ต้องรับแรงคุกคามมากเกินไป
แต่ถ้าไอ้พวกเดรัจฉานเดนตายพวกนี้ตั้งใจเอาเด็กๆ ไปใช้แรงงาน เอาไปขอทานหาเงินล่ะ แบบนั้นทั้งชีวิตของเด็กคนนี้ จะไม่ถูกทลายจนป่นปี้ไปหมดหรอกหรือ?!
ดังนั้น ในตอนนี้เวลานี้ ความสนใจของคนทั้งประเทศ ล้วนพะว้าพะวังอยู่กับเด็กสิบคนนี้ที่ถูกลักพาตัวไป
เย่เฉินในตอนนี้ แค่อยากจะช่วยพวกเด็กๆ กลับมาให้เร็วที่สุด! เมื่อเขาไปถึงดาดฟ้าของตึกจินเฟิง เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็ส่งเสียงดังพั่บๆ อยู่ห่างออกไปบนฟากฟ้าแล้ว
ในตอนนี้เอง ท่านหงห้าได้ส่งพิกัดมาให้ในWECHATของเขา บอกเขาว่า “ปรมาจารย์เย่ ตอนนี้ไอ้หลิ่วจ้าวเฉินคนนั้นออกนอกมณฑลแล้วครับ เพียงแต่พวกเขาไม่กล้าขับรถเร็วเกินไป แค่ขับตามมาตรฐาน ดังนั้นตอนนี้เพิ่งออกไปได้ไม่ถึงสี่ร้อยกิโลเมตรครับ”
เย่เฉินดูพิกัดเล็กน้อย พบว่าอีกฝ่ายพาเด็กๆ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามุ่งไปยังทิศใต้ ตอนนี้กำลังอยู่ในอำเภอชิงสุ่ยมณฑลเจ้อเจียง
ในตอนนี้ เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ ร่อนลงบนดาดฟ้าของตึกจินเหิงแล้ว แต่ยังไม่ได้เลียบพื้น เฉินจื๋อข่ายก็เปิดประตูออกมาแล้ว เย่เฉินกระโดดขึ้นไป คุยกับเขาโดยตรง “ให้นักบินเอาเครื่องขึ้นเลย มุ่งหน้าไปที่อำเภอชิงสุ่ยด้วยความเร็วเต็มพิกัด ให้เฮลิคอปเตอร์ลำอื่นมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกันด้วย!”
“ได้ครับคุณชาย!” เฉินจื๋อข่ายใช้เครื่องวิทยุสื่อสารที่อยู่ในรูปแบบของหูฟัง แจ้งพิกัดให้นักบินทราบ
จากนั้น เฉินจื๋อข่ายได้เอ่ยถามเย่เฉิน “คุณชาย ขออภัยที่กระผมต้องเสียมารยาท จู่ๆ คุณรีบร้อนขนาดนี้ เกิดเรื่องด่วนอะไรขึ้นกันแน่ครับ?”
เย่เฉินตอบด้วยใบหน้าถมึงทึง “วันนี้ช่วงเช้ามืด มีครอบครัวหัวขโมยหกคน ลักพาตัวเด็กเล็กสิบคนไปจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า!”
“บัดซบ!” เฉินจื๋อข่ายสบถขึ้นมาทันที “ครอบครัวนี้เดรัจฉานอะไรกัน เรื่องต่ำทรามไร้ศีลธรรมแบบนี้ก็ยังทำได้!”
พอพูดจบ เฉินจื๋อข่ายก็เอ่ยเสริมอีกประโยคว่า “เพียงเรื่องนี้ใช้ได้กับคนทั่วไปเท่านั้นครับ สำหรับตระกูลเย่แล้ว พวกเขาก็แค่เหลือบไรเล็กๆ เท่านั้น”
เย่เฉินพยักหน้า สีหน้าเคร่งขรึม
เฉินจื๋อข่ายนึกถึงตระกูอู๋ขึ้นได้ เอ่ยต่อไปอีกว่า “คุณชาย เมื่อก่อนตระกูลอู๋เคยมีความแค้นกับคุณ เรื่องนี้คุณต้องใส่ใจหน่อยนะครับ ในเมื่อคุณไม่ต้องการให้ตระกูลช่วยออกหน้าให้คุณ ถ้างั้นคุณต้องการให้ผมส่งบอดี้การ์ดไปให้คุณสักหน่อยไหมครับ? จะได้ดูแลความปลอดภัยของคุณตลอดเวลา”
เย่เฉินโบกมือนิดๆ ในใจเต็มไปด้วยความหยามหยันตระกูลอู๋ เฉินจื๋อข่ายไม่ทราบถึงความสามารถของตน เมื่อพิจารณาจากความสามารถในปัจจุบันของตนแล้ว ไม่มีใครที่สามารถทำร้ายตนได้
___________
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...