ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 910

ครอบครัวสุขสันต์นับไม่ถ้วน กลับพังทลายย่อยยับลง เพราะไอ้พวกชาติชั่วค้ามนุษย์กลุ่มนี้!

ที่น่าชิงชังที่สุดคือ หลังจากคนร้ายพวกนี้เอาเด็กตัวเล็กๆ ไปเร่ขายแล้ว ถ้าคนที่ซื้อตัวเด็กไปเป็นครอบครัวปกติที่ต้องการจะมีลูกยังว่าดีหน่อย อย่างน้อยชีวิตความเป็นอยู่ของเด็กก็ไม่ต้องรับแรงคุกคามมากเกินไป

แต่ถ้าไอ้พวกเดรัจฉานเดนตายพวกนี้ตั้งใจเอาเด็กๆ ไปใช้แรงงาน เอาไปขอทานหาเงินล่ะ แบบนั้นทั้งชีวิตของเด็กคนนี้ จะไม่ถูกทลายจนป่นปี้ไปหมดหรอกหรือ?!

ดังนั้น ในตอนนี้เวลานี้ ความสนใจของคนทั้งประเทศ ล้วนพะว้าพะวังอยู่กับเด็กสิบคนนี้ที่ถูกลักพาตัวไป

เย่เฉินในตอนนี้ แค่อยากจะช่วยพวกเด็กๆ กลับมาให้เร็วที่สุด! เมื่อเขาไปถึงดาดฟ้าของตึกจินเฟิง เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็ส่งเสียงดังพั่บๆ อยู่ห่างออกไปบนฟากฟ้าแล้ว

ในตอนนี้เอง ท่านหงห้าได้ส่งพิกัดมาให้ในWECHATของเขา บอกเขาว่า “ปรมาจารย์เย่ ตอนนี้ไอ้หลิ่วจ้าวเฉินคนนั้นออกนอกมณฑลแล้วครับ เพียงแต่พวกเขาไม่กล้าขับรถเร็วเกินไป แค่ขับตามมาตรฐาน ดังนั้นตอนนี้เพิ่งออกไปได้ไม่ถึงสี่ร้อยกิโลเมตรครับ”

เย่เฉินดูพิกัดเล็กน้อย พบว่าอีกฝ่ายพาเด็กๆ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามุ่งไปยังทิศใต้ ตอนนี้กำลังอยู่ในอำเภอชิงสุ่ยมณฑลเจ้อเจียง

ในตอนนี้ เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ ร่อนลงบนดาดฟ้าของตึกจินเหิงแล้ว แต่ยังไม่ได้เลียบพื้น เฉินจื๋อข่ายก็เปิดประตูออกมาแล้ว เย่เฉินกระโดดขึ้นไป คุยกับเขาโดยตรง “ให้นักบินเอาเครื่องขึ้นเลย มุ่งหน้าไปที่อำเภอชิงสุ่ยด้วยความเร็วเต็มพิกัด ให้เฮลิคอปเตอร์ลำอื่นมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกันด้วย!”

“ได้ครับคุณชาย!” เฉินจื๋อข่ายใช้เครื่องวิทยุสื่อสารที่อยู่ในรูปแบบของหูฟัง แจ้งพิกัดให้นักบินทราบ

จากนั้น เฉินจื๋อข่ายได้เอ่ยถามเย่เฉิน “คุณชาย ขออภัยที่กระผมต้องเสียมารยาท จู่ๆ คุณรีบร้อนขนาดนี้ เกิดเรื่องด่วนอะไรขึ้นกันแน่ครับ?”

เย่เฉินตอบด้วยใบหน้าถมึงทึง “วันนี้ช่วงเช้ามืด มีครอบครัวหัวขโมยหกคน ลักพาตัวเด็กเล็กสิบคนไปจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า!”

“บัดซบ!” เฉินจื๋อข่ายสบถขึ้นมาทันที “ครอบครัวนี้เดรัจฉานอะไรกัน เรื่องต่ำทรามไร้ศีลธรรมแบบนี้ก็ยังทำได้!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน