เจี่ยงหมิงรู้สึกว่า ไม่ว่าใครก็ตามในโลกนี้ที่เดินลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ ก็คงไม่ทำให้เขาตกตะลึงจนเกินไปนัก แต่เย่เฉินเป็นคนเดียวเท่านั้นที่เดินลงมาแล้วทำให้เขารู้สึกรับไม่ได้
แต่ว่า ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาดี และมีสีหน้าเย็นชาที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ก็คือเด็กกำพร้าที่เติบโตมากับเขาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เย่เฉิน!
เขาจินตนาการไม่ออกเลย ว่าเย่เฉินมีดีอะไร? ถึงได้สามารถวางแผนการอันแข็งแกร่งแบบนี้มาไล่จับตัวเขาได้!
หากไม่พูดถึงอย่างอื่น เพียงแค่เฮลิคอปเตอร์ไม่กี่ลำนี้ แล้วยังผู้เชี่ยวชาญอีกหลายสิบคนที่ดูเหมือนทหารพิเศษติดปืนพร้อมกระสุนจริงนั่น ไม่ใช่ความสามารถที่คนทั่วไปจะมีได้อย่างแน่นอน
ต่อให้เป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองจินหลิง ก็ไม่มีทางทำแบบนี้ได้!
ลึกลงไปในหัวใจของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะถามตัวเองว่า เย่เฉินคนนี้มีที่มาที่ไปยังไงกันแน่?
เขาไม่ใช่แค่เด็กกำพร้าคนหนึ่งเหรอ? แถมยังเป็นลูกเขยแต่งเข้าที่เกาะผู้หญิงกินอีก! ทำถึงสามารถวางแผนการที่แข็งแกร่งแบบนี้ได้กัน?
เย่เฉินในตอนนี้ ได้ค่อยๆเดินมายังด้านหน้าของทั้งหกคนแล้ว
แต่เขาไม่ได้มองดูอีกห้าคนที่เหลือ กลับใช้สายตาเย็นช้าสุดขั้วมองไปยังเจี่ยงหมิง แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เจี่ยงหมิง! นายกล้ามากเลยนะ!”
เจี่ยงหมิงตกใจกลัวจนตัวสั่น ก่อนจะรีบขอร้องอย่างร้อนรนว่า “เย่เฉิน! นี่มันเรื่องเข้าใจผิดกันนะเย่เฉิน!”
“เข้าใจผิด?!” เย่เฉินพูดอย่างโมโห “”
เจี่ยงหมิงในตอนนี้ร้องไห้อย่างขมขื่น ก่อนจะกล่าวทั้งน้ำตาว่า “เย่เฉิน ผมไม่มีทางเลือกนะ เพื่อที่จะไม่เสียเดิมพันกับนาย ผมบังเอิญไปชนรถโฟล์คแฟตันของคนอื่น ถ้าผมไม่จ่ายค่าเสียหายให้เขา เขาก็จะฆ่าผม ผมเองก็ถูกบังคับอย่างไร้ทางเลือกนะ!”
จากนั้นเขาจึงหัวเราะหึๆออกมา ก่อนจะถามว่า “นายก็คือหลิ่วจ้าวเฉินสินะ?!”
หลิ่วจ้าวเฉินได้ยินคำนี้ก็กลัวจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว!
เขารู้ชื่อของตัวเองได้ยังไงกัน?
เย่เฉินมองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของเขา ก่อนจะยิ้มอย่างสนุกสนาน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “หลิ่วจ้าวเฉิน คุณนี่ไม่เลวเลยนะ ผมได้ยินมาว่าคุณเคยทำธุรกิจมืดมาก่อน แล้วครอบครัวของคุณทั้งหกคนก็ร่วมทำด้วย คาดไม่ถึงเลยว่า คุณโดนตัดมือไปข้างหนึ่งแล้ว ยังไม่รู้จักจำอีกงั้นเหรอ? ผมได้ยินมาว่าเมื่อก่อนคุณเคยค้าเด็กมาก่อน แต่ไม่คิดเลยว่าคราวนี้คุณจะกล้ามาขโมยเด็กตรงๆแบบนี้!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...