ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 922

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินว่ารถของเขาเสีย ก็บ่นพึมพำว่าเขาทำเรื่องได้ไม่น่าเชื่อถือ

หลิ่วจ้าวเฉินทำได้เพียงพูดด้วยน้ำเสียงต่ำต้อยว่า “ผู้อาวุโสหลิว รถที่ผมทำนี่ตัวรถมันก็เก่ามากแล้วครับ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ แต่ว่าตอนนี้ผมอยู่ห่างจากเมืองซูหางแค่ไม่กี่สิบกิโลเมตร ไม่ไกลเท่าไรครับ รบกวนคุณมารับหน่อยเถอะครับ”

อีกฝ่ายถึงบ่นพึมพำขึ้นว่า “ถ้าไม่เห็นว่าครั้งนี้สินค้ามีมากล่ะก็ ผมจะช่างแม่งให้หมดทั้งกลุ่มเลย”

พูดจบ อีกฝ่ายก็พูดอีกว่า “เอาโลเคชั่นของนายส่งมาในวีแชท ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

……

ในเวลานี้เอง เจ้าสำนักของสำนักขอทานอย่างเซวหนานซานและหลี่ข่ายลี่ภรรยาของเขา เพิ่งจะพาลูกสาวออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลอู๋

ช่วงกลางวันนี้ เป็นวันเกิดพี่สาวของเซวหนานซาน หรือก็คือเซวหย่าฉินภรรยาของอู๋ตงไห่

เมื่อก่อนเซวหย่าฉินต้องจัดงานวันเกิดให้สำหรับเซวหนานซานเป็นพิเศษ แต่ในปีนี้เมื่อพิจารณาถึงสถานการณ์พิเศษของอู๋ฉีลูกชายของเธอ เธอเลือกที่จะอยู่บ้านและเตรียมอาหารกลางวันสุดแสนธรรมดาสักมื้อ

งานเลี้ยงครั้งนี้ไม่ได้เชิญแขกมาเลย นอกจากคนในครอบครัวแล้ว ก็มีแค่น้องชายกับภรรยาของน้องชาย แล้วก็หลานสาวของบ้านน้องชาย

เวลาผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว อู๋ฉียังคงเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ที่จะต้องเติมอาหารเพิ่มทุกหนึ่งชั่วโมง

ดังนั้นในระหว่างงานเลี้ยงนี้ อู๋ฉีหายตัวไปประมาณ20 นาที ทุกคนต่างก็รู้ว่าเขากำลังไปเพิ่มอาหาร แต่ทุกคนบนโต๊ะอาหารค่ำก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไป

หลังจากงานเลี้ยงวันเกิดจบลง ครอบครัวเซวหนานซานทั้งสามคนกำลังเตรียมตัวกลับบ้าน

เซวหย่าฉินพี่สาวของเขาพาเขามาถึงที่จอดรถของคฤหาสน์