ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 947
อู๋ซินน้อยใจมาก
เขาอยากที่จะช่วยพ่อแบ่งเบาภาระ แต่เขาไม่คิดเลยว่าแอคหลุมนี้เชื่อถือไม่ได้เลย
ไม่เพียงเชื่อถือไม่ได้ แถมยังหักหลังเขาอีกด้วย
เขาโกรธสุดขีดและบอกกับอู๋ตงไห่ว่า: “พ่อ!ไอ้แอคหลุมนั้นรับเงินผมแล้ว ยังกล้าเปิดเผยผมอีก ผมจะทำให้มันตายอย่างโหดเหี้ยม!”
อู๋ตงไห่พูดอย่างเย็นชาว่า: “นายไม่ใช่โง่แบบธรรมดานะ เพียงแค่แอคหลุมยาจกคนหนึ่งที่ไม่มีเกียรติศักดิ์ เขาจะกล้ามาต่อกรกับตระกูลอู๋ได้อย่างไร? ถ้าไม่มีคนอยู่เบื้องหลังคอยเล่นงานพวกเราอยู่!”
อู๋ซินรีบถามไปว่า: “พ่อ พ่อคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้? ใครจะกล้าดีแบบนี้ กล้าฆ่าน้องชายของแม่ และยังฆ่าสมาชิกสำคัญของสำนักขอทานทั้งหมด ยังกล้ามาต่อกรตระกูลอู๋อย่างเปิดเผยด้วย!”
อู๋ตงไห่กัดฟัน: “พ่อก็คิดอยู่เหมือนกัน แต่พ่อก็นึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าใครจะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ปกติตระกูลที่เป็นศัตรูกับพวกเรา ก็ถูกพวกเราจัดการไปแล้ว พวกเขาคงไม่มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่จะวางแผนเรื่องที่ใหญ่แบบนี้......”
อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะถาม: “พ่อหมายความว่ามีตระกูลที่มีอำนาจยิ่งกว่ากำลังพุ่งเป้าหมายมาทางเราหรือ?”
อู๋ตงไห่ถอนหายใจ: “พ่อก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่พ่อมีความรู้สึกว่าได้ทันทีว่า เย่เฉินที่อยู่ที่จินหลิงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”
“เย่เฉินหรือ?” อู๋ซินตกใจและพูดว่า: “เขาคงไม่มีพลังอำนาจมากขนาดนี้มั้ง ถ้าเขาเป็นงูเจ้าถิ่นอยู่ที่จินหลิงก็อาจจะเป็นไปได้ แต่เขาจะมีความสามารถขนาดนี้เลยหรือ? เขาจับสมาชิกหลักของสำนักขอทานที่อยู่ที่ซูหางทั้งหมด? ตระกูลอู๋อาจจะยังไม่มีความสามารถนั่นเลยนะ!”
อู๋ตงไห่พยักหน้า: “ที่นายพูดก็มีเหตุผล แต่เท่าที่พ่อสังเกตมา และเห็นข้อความบนโซเชียลหนึ่งข้อความ!”
อู๋ซินรีบถามไปว่า: “ข้อความอะไร?”อู๋ตงไห่พูดอย่างไม่พอใจว่า: “น้องชายที่สมควรตายของฉัน เด็กชุดนั้นที่เขาต้องการซื้อตอนนี้ เป็นเด็กที่ถูกลักพาตัวออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง”
พูดถึงประโยคนี้ อู๋ตงไห่เงียบไปสักพักแล้วกัดฟันพูดว่า: “ฉันเคยสืบประวัติของเย่เฉิน เขาเติบโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง!”
อู๋ตงไห่สงสัยว่า คนที่มีความสามารถที่จะจัดการกับสำนักขอทานที่ซูหางทั้งสำนักได้ มีเพียงแค่เฉินจื๋อข่าย!
อู๋ซินได้ยืนการคาดการณ์แบบนี้ เขาเริ่มที่จะลนลานขึ้นมาแล้ว เขามองไปหาอู๋ตงไห่ และถามโพล่งไปว่า: “พ่อ ทำไมเฉินจื๋อข่ายถึงคอยช่วยเหลือเย่เฉินแบบนี้? เขาเป็นเพียงแค่คนออกเสียงของตระกูลเย่เท่านั้นเอง?”
“ตามความจริงแล้ว ถ้าเป็นการตัดสินใจของเขาเอง เขาไม่มีทางที่จะเคลื่อนย้ายกองกำลังครั้งใหญ่แบบนี้ เบื้องหลังของเรื่องนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเย่แน่นอน เขาทำไมถึงกล้าใช้ความสัมพันธ์เขากับตระกูลเย่เพื่อไปช่วยเย่เฉิน?”
“หรือว่า.......”
อู๋ซินพูดถึงประโยคนี้ สีหน้าของเขาดูแย่มาก
เขามองไปที่พ่อของเขาและถามด้วยเสียงที่เบาว่า: “พ่อ เย่เฉินคงไม่ใช่คนของตระกูลเย่ใช่มั้ย? แบบนี้ก็ดูออกแล้วว่า เขาเป็นคนของตระกูลเย่ ดังนั้นเฉินจื๋อข่ายถึงไว้หน้าเขา และเขาเป็นคนของตระกูลเย่ ถึงได้มีพลังอำนาจมากขนาดนี้?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...