ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 947

อู๋ซินน้อยใจมาก

เขาอยากที่จะช่วยพ่อแบ่งเบาภาระ แต่เขาไม่คิดเลยว่าแอคหลุมนี้เชื่อถือไม่ได้เลย

ไม่เพียงเชื่อถือไม่ได้ แถมยังหักหลังเขาอีกด้วย

เขาโกรธสุดขีดและบอกกับอู๋ตงไห่ว่า: “พ่อ!ไอ้แอคหลุมนั้นรับเงินผมแล้ว ยังกล้าเปิดเผยผมอีก ผมจะทำให้มันตายอย่างโหดเหี้ยม!”

อู๋ตงไห่พูดอย่างเย็นชาว่า: “นายไม่ใช่โง่แบบธรรมดานะ เพียงแค่แอคหลุมยาจกคนหนึ่งที่ไม่มีเกียรติศักดิ์ เขาจะกล้ามาต่อกรกับตระกูลอู๋ได้อย่างไร? ถ้าไม่มีคนอยู่เบื้องหลังคอยเล่นงานพวกเราอยู่!”

อู๋ซินรีบถามไปว่า: “พ่อ พ่อคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้? ใครจะกล้าดีแบบนี้ กล้าฆ่าน้องชายของแม่ และยังฆ่าสมาชิกสำคัญของสำนักขอทานทั้งหมด ยังกล้ามาต่อกรตระกูลอู๋อย่างเปิดเผยด้วย!”

อู๋ตงไห่กัดฟัน: “พ่อก็คิดอยู่เหมือนกัน แต่พ่อก็นึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าใครจะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ปกติตระกูลที่เป็นศัตรูกับพวกเรา ก็ถูกพวกเราจัดการไปแล้ว พวกเขาคงไม่มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่จะวางแผนเรื่องที่ใหญ่แบบนี้......”

อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะถาม: “พ่อหมายความว่ามีตระกูลที่มีอำนาจยิ่งกว่ากำลังพุ่งเป้าหมายมาทางเราหรือ?”

อู๋ตงไห่ถอนหายใจ: “พ่อก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่พ่อมีความรู้สึกว่าได้ทันทีว่า เย่เฉินที่อยู่ที่จินหลิงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

“เย่เฉินหรือ?” อู๋ซินตกใจและพูดว่า: “เขาคงไม่มีพลังอำนาจมากขนาดนี้มั้ง ถ้าเขาเป็นงูเจ้าถิ่นอยู่ที่จินหลิงก็อาจจะเป็นไปได้ แต่เขาจะมีความสามารถขนาดนี้เลยหรือ? เขาจับสมาชิกหลักของสำนักขอทานที่อยู่ที่ซูหางทั้งหมด? ตระกูลอู๋อาจจะยังไม่มีความสามารถนั่นเลยนะ!”

อู๋ตงไห่พยักหน้า: “ที่นายพูดก็มีเหตุผล แต่เท่าที่พ่อสังเกตมา และเห็นข้อความบนโซเชียลหนึ่งข้อความ!”

อู๋ซินรีบถามไปว่า: “ข้อความอะไร?”อู๋ตงไห่พูดอย่างไม่พอใจว่า: “น้องชายที่สมควรตายของฉัน เด็กชุดนั้นที่เขาต้องการซื้อตอนนี้ เป็นเด็กที่ถูกลักพาตัวออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง”

พูดถึงประโยคนี้ อู๋ตงไห่เงียบไปสักพักแล้วกัดฟันพูดว่า: “ฉันเคยสืบประวัติของเย่เฉิน เขาเติบโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน