ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 960
เมื่อมาถึงที่หน้าบ้านของแฟนสาว เขาเคาะประตู แต่ไม่มีคนออกมาเปิดประตู
เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้ แฟนของตัวเองจานเจวียนกับลูกค้าที่มาซื้อบุหรี่เถื่อน กำลังทำเรื่องที่สุกเอาเผากินกันอยู่ในห้องนอนของแฟนเขา
เขาโทรไปทางวีแชทของแฟนสาว แฟนก็ไม่ได้รับสายโทรศัพท์ เขาคิดว่าแฟนกำลังนอนอยู่ เขาก็เลยไปเอากุญแจที่ซ่อนอยู่ในกระถางผักดอง
นี่เป็นความลับของแม่ยายที่อยู่ใต้กระถางผักดองที่เขาพบโดยบังเอิญ แต่คนที่อายุมากแล้ว อาจจะหลงลืมง่าย ดังนั้นคิดเผื่ออนาคตแม่ยายถึงได้แอบซ่อนกุญแจไว้ใต้ถางผักดอง เผื่อมีเหตุฉุกเฉิน
แต่ครั้งนี้ทำให้จ้าวโจ๋วเยว่สะดวก
จ้าวโจ๋วเยว่หยิบกุญแจออกมา และเปิดประตู เดินเข้าไปในลานบ้านที่เป็นบ้านสร้างเอง
หลังจากเขาดินเข้าไปที่ลานบ้าน ประตูห้องถึงจะปิดอยู่ แต่ไม่ได้ล็อก
ดังนั้นจ้าวโจ๋วเยว่จึงผลักประตูและเดินเข้าไป ผ่านห้องโถง เขาได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนเสียงครางเบาๆ ของแฟนสาวเขาออกมาจากห้องนอน
เขาเลยเดินกะโผลกกะเผลกไปตรงหน้าประตู ยิ่งฟังยิ่งรู้สึกผิดปกติ เพราะในห้องนอกจากมีเสียงผู้หญิงแล้ว ยังมีเสียงผู้ชายอีกด้วย แถมยังมีจังหวะที่บ้าระห่ำอีก
เขาเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ ก็เลยถีบไปที่ประตูด้วยความโกรธ และพบว่ามีคนสองคนเปลือยกายกอดกันอยู่ คนที่อยู่ข้างล่างก็คือแฟนสาวเขาจางเจวียน
จางเจวียนที่อยู่ข้างๆ ตกใจและถามว่า: “พี่หลิว......พี่......พี่รู้ได้ไงว่าเป็นบุหรี่ที่ฉันขายเป็นบุหรี่ปลอม......”
ขายอ้วนคนนี้พูดด้วยความรักใคร่ว่า: “เด็กโง่ ฉันสูบบุหรี่มาตั้งหลายปี บุหรี่จีนแท้กับบุหรี่จีนปลอมทำไมฉันจะแยกไม่ออก?”
จางเจวียนตกใจสุดขีดและพูดโพล่งออกมา: “พี่หลิว พี่รู้ว่าบุหรี่ที่ฉันขายเป็นบุหรี่ปลอม ทำไมถึงยังมาซื้อ? แถมซื้อทีละมากๆอีกด้วย?”
ชายอ้วนคนนี้เอามือไปจับที่ใต้คางของจางเจวียนและยิ้มและพูดว่า: “ฉันแค่อยากให้เธอมีเงินมากกว่านี้ สำหรับฉันแล้วเงินที่เอามาซื้อบุหรี่ปลอมนี้เป็นแต่เศษเงินของฉัน เพียงแค่เธอดีใจฉันก็ดีใจด้วยแล้ว”
สีหน้าของจางเจวียนปรากฏความเขินอาย และได้เข้าไปกอดขายอ้วนคนนี้ และพูดอย่างเขินอายว่า: “พี่หลิว พี่ดีกับฉันจริงๆ.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...