ตอนนี้อู๋ตงไห่ไม่มีเวลาไปสนใจเซวหย่าฉินหรอก ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่ไม่เป็นห่วงอารมณ์เศร้าของเซวหย่าฉินเลย แถมยังเกลียดเธอมาก
เพราะถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะน้องชายของเธอ ตระกูลอู๋จะเผชิญกับวิกฤตความน่าเชื่อถือครั้งใหญ่ได้อย่างไร? !
เซวหนานซานจะตายหรือไม่มันไม่สำคัญ แต่อาจจะทำให้ตระกูลอู๋สูญเสียทรัพย์สินมากกว่าครึ่งหนึ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้น ตระกูลอู๋จะไม่ใช่ตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนานต่อไป
ยิ่งกว่านั้นพิสัยของเหตุการณ์นี้เลวร้ายจริง ๆ คาดว่าคนทั้งประเทศจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์นี้ไปชั่วขณะหนึ่ง ดังนั้นต่อไป ตระกูลอู๋จะกลายเป็นที่น่ารังเกียจในโลกนี้อีกนาน
ที่แย่ไปกว่านั้น ธุรกิจของตระกูลอู๋จะได้รับผลกระทบอย่างมากในวงกว้างอย่างแน่นอน เป็นไปได้ว่าทรัพย์สินของตระกูลอู๋จะยังคงหดตัวต่อไปอีกนาน
มีความเป็นไปได้สูงที่ตระกูลอู๋จะถูกลดระดับลงเป็นตระกูลอันดับสอง
สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดคือ ตอนนี้อู๋ตงไห่ไม่รู้จะทำไงเลย
เขาจนปัญญาแล้ว
ในความเป็นจริงถ้าเจอเรื่องแบบนี้ แม้แต่เทพเซียนก็ไม่สามารถช่วยตัวเองให้รอดได้เลย
เพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการรุกรานความโกรธของผู้คน
หากวันหนึ่งตระกูลเยก็มีขยะ และคนทั้งประเทศเกลียดชัง ตระกูลเย่ก็จะไม่สามารถฟื้นตัวได้
ดังนั้นในเวลานี้หัวหน้าตระกูลใหญ่ทั่วประเทศ จึงถอนหายใจ:"เราต้องจำความผิดพลาดและบทเรียนที่ตระกูลอู๋ได้เรียนรู้ในครั้งนี้ วันนี้ตระกูลอู๋ ได้เป็นสองตระกูลใหญ่ของทั่วโลก"
ในขณะนี้อู๋ตงไห่ ได้ล้มเลิกช่วยกู้ชื่อเสียงของตระกูลอู๋แล้ว
ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง และคิดเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือการแก้แค้นเย่เฉิน
อู๋ตงไห่พูดอย่างเฉยเมย:"ครั้งก่อนที่เราประเมินศัตรูต่ำเกินไป จึงประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ ครั้งนี้ เราต้องทำให้เสถียรก่อน และสังเกตอีกสักพักหนึ่ง หาตัวรับกระสุนก่อน ไปช่วยเราลองก่อน"
พูดจบ อู๋ตงไห่ก็พูดอีกครั้ง:"กองทัพทั้งสอง ไม่ควรเปิดเผยกองกำลังหลักของพวกเขาล่วงหน้า แต่ควรหาตัวรับกระสุน และไปตรวจสอบสถานที่ของฝ่ายตรงข้าม เมื่อฝ่ายตรงข้ามยิง เราจะสามารถหากำลังของฝ่ายตรงข้ามว่าอยู่ที่ไหนได้ แล้วเราจะดึงกำลังของฝ่ายตรงข้าม เพื่อที่ว่าถ้ากองทัพถูกครอบงำ ฝ่ายตรงข้ามจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย"
"มิฉะนั้น ถ้าเราส่งกำลังหลักไปโดยตรง แล้วถ้าเราถูกทำลายโดยกำลังของฝ่ายตรงข้ามยิงก่อนล่ะ? นั่นคงจะจบแล้วไม่ใช่เหรอ? "
อู๋ซินพยักหน้า:"พ่อ ผมเข้าใจสิ่งที่พ่อพูด"
อู๋ตงไห่ร้องอืมแล้วพูดว่า:"ในเมื่อจะหาตัวรับกระสุน ก็ต้องหาคนที่มีศัตรูกับอีกฝ่าย เพราะตัวรับกระสุนแบบนี้ ถึงจะพุ่งเข้าไปข้างหน้าโดยไม่สนทุกอย่าง และไม่กลัวตาย พ่อลูกที่ภูเขาฉางไบ ทั้งคนตระกูลเซียว เฉียนหงเย่นที่ถูกส่งไปที่เหมืองถ่ายดำ เซียวอี้เชียนที่ไม่สามารถทำอะไรได้ และแม้แต่ผู้ที่เคยถูกเย่เฉินทุบมาก่อน ล้วนเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับอาตัวรับกระสุน!"
หลังจากนั้นเขาถามอู๋ซินว่า:"คนที่ไปช่วยเฉียนหงเย่นไปแล้วหรือยัง?"
อู๋ซินรีบพูดว่า:"ออกเดินทางแล้วครับ!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...