เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 978

ก่อนหน้านี้ ทั้งสองคนเป็นเหมือนพ่อของพวกเขาเซียวฉางเฉียน พวกเขาทั้งสองเกลียดเธอ แม่ที่เห็นแก่ตัวที่หนีไปพร้อมเงิน ชีวิตที่ยากลำบากในช่วงเวลานี้ พวกเขามักจะด่าเธอ

แต่ว่าจนกระทั่งวันนี้ถึงรู้ว่า แม่มีชีวิตที่ลำบากกว่าพวกเขา และมันยากลำบากกว่านั้นมาก

อย่างมากที่สุด ทั้งสี่คนแค่ได้รับความทุกข์ทรมานในศูนย์กักกัน ในขณะที่เฉียนหงเย่นถูกทรมานอย่างกว้างขวางในเหมืองถ่านหินดำ

นายหญิงใหญ่เซียวที่ด้านข้าง สีหน้าดูแย่มาก

เธอไม่เห็นอกเห็นใจกับประสบการณ์ของเฉียนหงเย่น แต่เห็นใจกับเงินที่เย่เฉินเอาไป!

เมื่อมาถึงจุดนี้ นายหญิงเดินไปทางเซียวฉางเฉียนด้วยความโกรธ และตบหน้าเขาด้วยการตบหน้าในขณะที่เขาไม่ได้เตรียมตัวไว้

เสียงปังเพี้ยะ ตบจนเซียวฉางเฉียนตกตะลึง

เขามองไปที่แม่ของเขา อุทานและถามว่า:"แม่ แม่ตบผมทำไม?"

นายหญิงใหญ่เซียวด่าอย่างโกรธเคือง:"ฉันตบนายเพราะนายมันไอ้สารเลวไม่รักดี! ฉันบอกนายไปนานแล้ว เอาเงินมาให้แม่ เอาเงินมาให้แม่! นายกลับขี้งกกับฉัน เงินแค่นั้น ยังไงก็ไม่ยอมปล่อยมือ สุดท้ายล่ะ?ตระกูลเซียวจบลงแล้ว เงินนายก็หายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"

เมื่อเซียวชางเฉียนได้ยินเช่นนี้ เขาก็ก้มหน้าด้วยความอับอายทันที

ถ้ารู้ว่าเย่เฉินจะเอาเงินฉันไปจนหมด ก็อาจจะให้เงินกับแม่แล้ว อย่างน้อยที่สุด ก็สามารถแก้ปัญหาของบริษัทเซียวซื่อได้

แต่ในตอนนั้น ตนไม่อยากจมอยู่กับบริษัทเซียวซื่อ ดังนั้นจึงเริ่มคิดอย่างรอบคอบ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน