ก่อนหน้านี้ ทั้งสองคนเป็นเหมือนพ่อของพวกเขาเซียวฉางเฉียน พวกเขาทั้งสองเกลียดเธอ แม่ที่เห็นแก่ตัวที่หนีไปพร้อมเงิน ชีวิตที่ยากลำบากในช่วงเวลานี้ พวกเขามักจะด่าเธอ
แต่ว่าจนกระทั่งวันนี้ถึงรู้ว่า แม่มีชีวิตที่ลำบากกว่าพวกเขา และมันยากลำบากกว่านั้นมาก
อย่างมากที่สุด ทั้งสี่คนแค่ได้รับความทุกข์ทรมานในศูนย์กักกัน ในขณะที่เฉียนหงเย่นถูกทรมานอย่างกว้างขวางในเหมืองถ่านหินดำ
นายหญิงใหญ่เซียวที่ด้านข้าง สีหน้าดูแย่มาก
เธอไม่เห็นอกเห็นใจกับประสบการณ์ของเฉียนหงเย่น แต่เห็นใจกับเงินที่เย่เฉินเอาไป!
เมื่อมาถึงจุดนี้ นายหญิงเดินไปทางเซียวฉางเฉียนด้วยความโกรธ และตบหน้าเขาด้วยการตบหน้าในขณะที่เขาไม่ได้เตรียมตัวไว้
เสียงปังเพี้ยะ ตบจนเซียวฉางเฉียนตกตะลึง
เขามองไปที่แม่ของเขา อุทานและถามว่า:"แม่ แม่ตบผมทำไม?"
นายหญิงใหญ่เซียวด่าอย่างโกรธเคือง:"ฉันตบนายเพราะนายมันไอ้สารเลวไม่รักดี! ฉันบอกนายไปนานแล้ว เอาเงินมาให้แม่ เอาเงินมาให้แม่! นายกลับขี้งกกับฉัน เงินแค่นั้น ยังไงก็ไม่ยอมปล่อยมือ สุดท้ายล่ะ?ตระกูลเซียวจบลงแล้ว เงินนายก็หายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"
เมื่อเซียวชางเฉียนได้ยินเช่นนี้ เขาก็ก้มหน้าด้วยความอับอายทันที
ถ้ารู้ว่าเย่เฉินจะเอาเงินฉันไปจนหมด ก็อาจจะให้เงินกับแม่แล้ว อย่างน้อยที่สุด ก็สามารถแก้ปัญหาของบริษัทเซียวซื่อได้
แต่ในตอนนั้น ตนไม่อยากจมอยู่กับบริษัทเซียวซื่อ ดังนั้นจึงเริ่มคิดอย่างรอบคอบ
เซียวไห่หลงพูดอย่างโกรธเคือง:"ถ้าใครให้ปืนฉัน ฉันจะไปฆ่าไอ้สารเลวในคืนนี้!"
อู๋ตงไห่พอใจกับท่าทางของครอบครัวนี้มาก สิ่งที่เขาต้องการคือหัวใจที่จะฆ่าเย่เฉินโดยไม่สนใจอะไร
ดังนั้นเขาจึงยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ผมจะบอกพวกคุณว่า ผมและเย่เฉินมีความเกลียดชังอย่างสุดซึ้ง ผมรอไม่ไหวที่จะฆ่าเขาเอง ศัตรูของศัตรูคือเพื่อน นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเรียกครอบครัวของคุณที่นี่ ถ้าพวกคุณต้องการแก้แค้นด้วย ถ้าอย่างนั้นมาร่วมมือกันได้"
นายหญิงใหญ่เซียวโพล่งออกมาว่า:"คุณอู๋ คุณสั่งมาได้เลย! จะให้เราทำอะไร?"
อู๋ตงไห่พูดอย่างเฉยเมย:"ชีวิตของเย่เฉิน ผมจะเอาเอง สำหรับพวกคุณ ผมจะส่งคุณกลับไปเมืองจิน หลิงเพื่อช่วยคุณแก้ปัญหาอื่นๆที่พวกคุณกำลังเผชิญอยู่ จากนี้ไปเป้าหมายของพวกคุณจะเป็นหนึ่งเดียว คือหาทุกวิธี รังเกียจเย่เฉิน ให้บ้านเขาตื่นตูม หันเหความสนใจของเขา! ก่อนที่จะฆ่าเขา ผมจะทำให้สนามหลังบ้านของเขาลุกเป็นไฟ!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...