ช่วงเวลานี้ เซียวฉางเฉียนเกลียกเฉียนหงเย่นเข้ากระดูก!
เพราะยังไงแล้วสำหรับผู้ชาย ไม่มีเรื่องอะไรที่เจ็บไปกว่า ผู้หญิงที่ตนรักหักหลังตนแล้ว
เมื่อเฉียนหงเย่นหายตัวไป เซียวฉางเฉียนก็ถูกเย่เเฉินพาจังหวะไป สับสนมากจนคิดว่าเฉียนหงเย่นหนีไปกับไอ้แมงดาจริงๆ
นอกจากนี้ ตอนนั้นเงินทั้งหมดในครอบครัวอยู่กับเขา ดังนั้นเขาจึงโกรธเฉียนหงเย่นมากยิ่งขึ้น
ผ่านวันและคืนมากมาย ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเฉียนหงเย่น เขาอยากจับเธอและทุบตีเธอให้ตาย!
แต่เขาก็รู้ด้วยว่า ตั้งแต่เฉียนหงเย่นหนีไปพร้อมกับเงิน จะไม่สามารถพบเธอได้อีกในชีวิตนี้ และอาจเป็นไปได้ว่าเธอเอาเงินและหนีไปต่างประเทศ
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า วันนี้เขาจะได้พบกับเฉียนหงเย่นที่เขาเกลียดชังอย่างสุดซึ้งในคฤหาสน์ของตระกูลอู๋ในซูหาง!
ดังนั้นเขาจึงรีบเข้าไปหาเฉียนหงเย่นแทบไม่คิดเลย ยื่นมือออกมาแล้วตบหน้าเธออย่างรุนแรง ตบจนเฉียนหงเย่นล้มลงกับพื้น
หลังจากตบเสร็จ เซียวฉางเฉียนชี้ไปที่เธออย่างโกรธจัดและพูดว่า:"ได้ นังผู้หญิงเลว ยังกล้ากลับมาอีก! มึงเอาเงินของกูที่ไหนแล้วกันแน่ มึงรู้ไหมว่าเป็นเพราะมึง พวกเราทั้งครอบครัวมันช่างน่าสังเวชเหลือเกิน!"
เฉียนหงเย่นถูกตบจนมึน เธอไม่คิดว่าสามีของเธอเซียวฉางเฉียน ที่เธอคิดถึงทั้งวันทั้งคืน จะตบตัวเองอย่างรุนแรงเมื่อพบกัน
ขาของเธอยังเป๋อยู่เล็กน้อย เธอทำได้เพียงดิ้นรน พยายามคลานแล้วโพล่งตะโกนว่า:"เซียวฉางเฉียน แกตบฉันทำไม?!"
"ตบเธอทำไม?"เซียวฉางเฉียนกัดฟันและด่าว่า"ฉันไม่เพียงแต่จะตบเธอ ฉันจะฆ่าเธอ! เธอกล้าเอาเงินของฉันไปเลี้ยงไอ้แมงดา ไม่เหลือให้ฉันสักนิด เธอช่างโหดร้ายเหลือเกิน!"
เซียวฉางเฉียนรู้สึกเวียนหัวเมื่อได้ยินเรื่องนี้!
เขาไม่เคยคิดฝันว่า ที่แท้ภรรยาไม่ได้เอาเงินไปใช้ชีวิตกับไอ้แมงดา ภรรยาของเขาต้องทนทุกข์ทรมานมาก!
ทันใดนั้นเขาไม่เพียงแต่รู้สึกผิดต่อภรรยาของเขาและเป็นห่วงเท่านั้น แต่เขายังเกลียดเย่เฉินจนตายด้วย
ปรากฎว่าผู้ร้ายที่เอาเงินออมทั้งหมดไปและส่งภรรยาของเขาไปทำงานในเหมืองถ่านหินเล็กๆ กลายเป็นเย่เฉิน!
ในเวลานี้ความเกลียดชังใหม่และความเกลียดชังเก่าทำให้เขาโกรธมาก
เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวยที่อยู่ข้างก็รู้สึกเกลียดชังเช่นกัน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...