ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 976
ทำไมตระกูลใหญ่ คนรุ่นหลังไม่ดีเท่าคนรุ่นก่อน
อันที่จริงนี่มันเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิตอยู่มาก
คนรุ่นก่อนเกิดมาอย่างประมาท ทุกมื้อใช้ชีวิตสร้างออกมา เงินทุกสตางค์ล้วนมาจากโชคชะตา เพราะฉะนั้น ในยุคนั้นไม่มีใครเป็นคนธรรมดาที่สามารถทำธุรกิจของครอบครัวได้ รุ่นต่อรุ่นก็ว่าได้ ว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นคนเก่ง
แต่เมื่อพวกเขาสร้างที่ดินผืนหนึ่ง ลูกชายของพวกเขาเกิดมา เขาได้ใช้ชีวิตด้วยอาหารและเครื่องนุ่งห่มที่พอเพียง มีอาหารและเครื่องนุ่งห่มที่เพียงพอ พวกเขาไม่ต้องทำงานหนักและไม่ต้องต่อสู้ชีวิต ดังนั้นธรรมชาติของความโหดจึงอ่อนแอลงโดยธรรมชาติ
พอหลานชายเกิด ก็เกิดมาพร้อมกุญแจทองคำแล้ว อย่าว่าจะปล่อยให้พวกเขาออกไปต่อสู้กันอย่างดุเดือด สำหรับลูกหลานคนรวยที่เกิดมาพร้อมกับกุญแจทองคำนี้ ให้เขาเข้านอนและตื่นเช้าทุกวัน ไม่สามารถตระหนักถึงความหวังที่ฟุ่มเฟือย จิตวิญญาณการต่อสู้แบบไหนที่สามารถคาดหวังได้ในตัวพวกเขา จะมีเลือดหมาป่าอะไร
ผู้ที่เกิดในป่า และเสี่ยงชีวิตเพื่อเหยื่อ และเติบโตเป็นหมาป่าตัวจริง
เกิดในสวนสัตว์ มีหมาป่าที่กินเนื้อทุกวันเมื่อคุณลืมตา ในแง่ของเลือด มันอาจจะไม่ดีเท่าสุนัขป่าข้างถนน
อู๋ตงไห่รู้ด้วยว่าความสามารถของเขาแย่กว่าพ่อตนมาก และเขารู้ว่าลูกชายของเขาแย่กว่าเขามาก ดังนั้นในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจึงรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
ความเหงาแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกโดดเดี่ยวและหมดหนทาง รู้สึกว่าไม่มีใครในโลกนี้สามารถช่วยคนได้ และพ่อเพียงคนเดียวที่ช่วยตนได้ ก็ป่วยเป็นโรคหลอดเลือดสมองและโคม่าด้วย
เมื่อเขากำลังนึกเสียดาย อู๋ตงเฟิง น้องชายของเขาเดินเข้ามาและโพล่งออกมา:"พี่ชาย พี่ขอให้ฉันไปที่เมืองจินหลิงเพื่อพาไอ้กลุ่มยาจกนั้น ฉันพามันกลับมาแล้ว"
อู๋ตงไห่พยักหน้าและถามว่า:"ตอนนี้คนพวกนั้นอยู่ที่ไหน?"
อู๋ตงเฟิงพูดว่า:"คนอยู่ในห้องนั่งเล่น"
อู๋ตงไห่พูดว่า:"ได้พี่จะไปพบพวกเขาก่อน นายไปเรียกเฉียนหงเย่นมา"
"ครับพี่ชาย"อู๋ตงเฟิงพยักหน้าอย่างเร่งรีบและเดินไปหาเฉียนหงเย่น
อู๋ตงไห่จุดซิการ์ และในขณะที่สูบมัน เขาก็เดินออกจากห้องทำงานและเดินไปที่ห้องนั่งเล่น
เมื่อก่อนตระกูลเซียวต้องการเป็นสุนัขรับใช้ให้ตระกูลใหญ่ แต่ตระกูลใหญ่ดูถูก
แต่ตอนนี้มันต่างออกไป ตอนนี้ตระกูลเซียวได้มีโอกาสเป็นหมารับใช้ให้ตระกูลอู๋ นี่เป็นโอกาสที่หายากในชีวิต!
ดังนั้นเธอจึงประจบประแจงอย่างเร่งรีบ:ประธานอู๋ ทุกอย่างในตระกูลเซียวขึ้นอยู่กับคุณ คุณจะให้เราพบใคร พวกเราก็จะพบ คุณจะให้เราจัดการใคร เราก็จะจัดการกับใคร!"
ขณะพูด อู๋ตงเฟิงได้พาเฉียนหงเย่นมา
อู๋ตงไห่ชี้ไปที่เฉียนหงเย่น และพูดกับตระกูลเซียวทั้งสี่ว่า:"ผมอยากให้พวกคุณพบเธอ!"
ตระกูลเซียวทั้งสี่มองตามนิ้วของเขา และเห็นว่าเป็นเฉียนหงเย่น สีหน้าของทุกคนน่าเกลียดมาก!
เซียวฉางเฉียนโกรธในทันที และกัดฟันด่าว่า:"เฉียนหงเย่น เธอมันไร้ยางอาย วันนี้ฉันจะต้องตีเธอให้ตาย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...