ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 980
อู๋ตงไห่เชื่อในฮวงจุ้ย โชคลาภ และสนามแม่เหล็ก
เขาเชื่อมั่นว่าหากบุคคลใดมีโชคด้านฮวงจุ้ยและอารมณ์ดีทุกอย่างจะราบรื่น
แต่ถ้าอารมณ์ของบุคคลได้รับผลกระทบ และหงุดหงิดมากตั้งแต่เช้าจรดค่ำทุกวัน เขาก็ไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งใดและหมดความสนใจในทุกสิ่งได้ ไม่ว่าไวน์จะดีแค่ไหนเขาก็สูญเสียรสชาติ อาหารที่อร่อยจะรู้สึกไม่อร่อยในปากของเขา
เมื่อเวลาผ่านไป เขาจะได้รับผลกระทบจากสนามแม่เหล็กของอารมณ์ด้านลบนี้ ซึ่งจะส่งผลต่อโชคลาภฮวงจุ้ยของทั้งหมด และยังส่งผลต่อสุขภาพร่างกายของเขาอีกด้วย
ในฮวงจุ้ย ทุกสิ่งที่ทำให้คนหงุดหงิดเรียกว่าพิฆาต
ถ้าเสียงดังเกินไป ก็คือเสียงพิฆาต แสงจ้าเกินไปก็คือแสงพิฆาต และอารมณ์หงุดหงิดก็คือจิตใจพิฆาต
ชี่พิฆาตที่ชั่วร้ายเหล่านี้ไม่มีสี ไร้รส มองไม่เห็น ล่องหน ไร้ร่องรอย และยากที่จะแก้ไข
หากส่งครอบครัวเซียว ไปใกล้ๆเย่เฉิน มันจะเทียบเท่ากับการมอบชี่พิฆาตเหล่านี้ให้เขา และมันจะทำให้เย่เฉินต้องทนทุกข์ทรมานทุกวันอย่างแน่นอน!
เมื่อคิดเช่นนี้ อู๋ตงไห่ก็พูดด้วยสีหน้ายินดีว่า:"ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมสามารถช่วยคุณซื้อคฤหาสน์ชั้นหนึ่งของTomson Rivieraได้ และให้ครอบครัวของคุณอาศัยอยู่ข้างๆ เย่เฉิน"
นายหญิงใหญ่เซียวได้ยินแบบนี้ ดีใจจนตัวสั่น
จะว่าไป ทำไมเขาถึงเลิกกับลูกชายคนที่สองและครอบครัวของเขา และทำไมเขาถึงถูกส่งตัวไปที่สถานกักขังเป็นเวลาหลายวัน?
ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย ผู้ร้ายคือคฤหาสน์Tomson Riviera
ด้วยวิธีนี้ Tomson Riviera ก็คือของตน!
ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นอย่างมากและพูดกับอู๋ตงไห่ว่า:"คุณอู๋ ขอบอกเลยนะว่า ครอบครัวของเย่เฉินอาศัยอยู่ที่หมายเลข A05 ของ Tomson Riviera ฉันเคยไปที่นั่นและรู้จักแผนผังที่นั่น ข้างๆ A05 คือ A04 และ A06 ถ้าเราสามารถอยู่ใน A04 หรือ A06 ได้ เย่เฉินจะทรมานเลยเชียว!"
นายหญิงใหญ่เซียวเป็นคนฉลาดมาก และเธอก็เก่งเรื่องการเจ้าคิดเจ้าแค้นมาตลอดชีวิต
อันที่จริง มีแนว B อยู่ด้านหลังคฤหาสน์แนวA แต่แนวA เป็นยูนิตที่ใหญ่ที่สุดของ Tomson Riviera ดังนั้นเธอจึงเสนอ A04 หรือ A06 ให้กับอู๋ตงไห่
ด้วยวิธีนี้ ตนจะอาศัยอยู่ในวิลล่าสุดหรูระดับเดียวกันกับครอบครัวของเย่เฉิน เยี่ยมยอดไปเลยใช่ไหมล่ะ!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...