ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4948

ส่วนครอบครัวทั้งแปดคนนี้ ตอนที่แปดคนนี้มีชีวิตอยู่ได้ทักทายกับพวกเขาแล้ว กล่าวว่าตัวเองเป็นตายอย่างไรก็ต้องรับ จะกลับบ้านช้าหน่อย ดังนั้นครอบครัวเลยไม่ได้พบความผิดปกติใด ๆ

และในตอนนี้ ในฟาร์มแห่งหนึ่งที่ชานเมืองทางใต้เบอร์เกน มีศพที่ไร้ลมหายใจนอนอยู่ในห้องเพิ่มอีกศพ

นอกประตูฟาร์มแขวนป้ายชิ้นหนึ่งไว้อยู่ ด้านบนใช้ภาษาอังกฤษเขียนหนึ่งบรรทัด : “ทรัพย์สินแห่งนี้อยู่ในระหว่างการค้าขาย”

สถานที่แห่งนี้ เดิมทีก็จะไม่ค่อยมีคนผ่าน หากว่ามีคนผ่าน เห็นป้ายนี้ ก็จะไม่เกิดความสนใจใด ๆ ต่อฟาร์มแห่งนี้อีก

หากว่าองค์กรลึกลับไม่ส่งคนมาสืบหาสาเหตุละก็ งั้นอยากรอให้ที่นี่ถูกเปิดเผย อย่างนั้นก็ต้องรอจนถึงศพพวกนี้เน่าเปื่อยมากขึ้น กลิ่นทอดยาวไปไกลหลายร้อยเมตรจึงจะมีความเป็นไปได้

แต่อย่างน้อยก็ต้องห้าถึงเจ็ดวันขึ้นไป

ดังนั้น สิ่งนี้ก็เพื่อให้หลินหว่านเอ๋อร์ได้รับเวลาที่มากเพียงพอที่จะหนีออกจากยุโรปเหนือ

องครักษ์ทหารม้ากล้าเจ็ดคน ผ่านการเร่งเดินทางให้เร็วขึ้นเป็นทวีคูณในเวลากลางคืน หลังจากพระอาทิตย์ขึ้นก็ถึงยอดเขาสูงสุดของเมืองออสซูแล้วเช่นกัน

ว่าแล้วก็น่าขายหน้าอยู่หน่อย ความสูงเหนือระดับน้ำทะเลของยอดเขาที่สูงที่สุดของเมืองออสซูถึงกับไม่ถึงห้าร้อยเมตร

ว่านพั่วจวินรับคนพวกนี้เข้ามาได้อย่างราบรื่น ซ่อนพวกเขาไว้ในเมืองออสซูเป็นการชั่วคราว รอคำสั่งถัดไปของเย่เฉิน

ส่วนเย่เฉิน

หลังจากเขากลับไปถึงวิลล่า อารมณ์ก็กลัดกลุ้มเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตาม เขาเอายาเสริมชี่ปราณเข้าไปเม็ดหนึ่ง เพื่อแหวนวงนั้น ไม่สามารถพูดได้ว่าไม่ได้ยินเสียงดังเลย พูดได้แต่ว่าได้ยินเสียงดังเพียงไม่กี่เสียงเท่านั้นเอง

แม้ว่าเย่เฉินไม่ใช่คนขี้งก แต่ยาเสริมชี่ปราณเป็นของที่ล้ำค่าตามความเป็นจริง ดังนั้นการสิ้นเปลืองไปขนาดนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจจริง ๆ

เฮเลน่าไม่ได้นอนทั้งคืน เพื่อรอการกลับมาของเย่เฉิน