ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4947
ล่ายชิงหวาเป็นหนึ่งคนที่อี้จิงปากั้วเก่งที่สุดในบรรดาคนที่เย่เฉินรู้จัก เย่เฉินตั้งใจจะขอคำแนะนำจากเขาสักหน่อย การทำนายดวงด้วยเหรียญทองแดงเก้าเหรียญ เป็นเบื้องหลังอะไรกันแน่
ไม่นานนัก ก็โทรติด
เนื่องจากสาเหตุความต่างของเวลา ล่ายชิงหวาที่ตัวอยู่ลอสแอนเจลิส ในตอนนี้เพิ่งจะทานข้าวเย็นเสร็จ
รับสายของเย่เฉิน เขาเอ่ยนอบน้อมด้วยความตื่นเต้นมาก ๆ : “คุณชายเย่ !”
เย่เฉินพูดด้วยความเกรงใจ : “ท่านล่าย ขออภัยที่รบกวนครับ มีเรื่องหนึ่งที่อยากขอคำแนะนำจากคุณสักหน่อย”
ล่ายชิงหวารีบเอ่ย : “คุณชายเย่ ไม่กล้าถือว่าเป็นการขอคำแนะนำหรอกครับ คุณมีคำถามใด ๆ ถามผมมาได้ทุกเมื่อเลยครับ !”
เย่เฉินก็ไม่ได้เกรงใจอีก พูดเข้าคำถามเลย : “ท่านล่าย ท่านทำนายดวงชะตามาหลายปี เคยเห็นว่ามีคนใช้เก้าเหรียญทองแดงทำนายบ้างไหมครับ ?”
“เก้าเหรียญทองแดง ?” ล่ายชิงหวาเอ่ยอุทาน : “หากว่าเป็นวิธีลิ่วเหยาปากั้ว นั่นถึงแม้ว่าเป็นสามเหรียญทองแดง ในนั้นก็แฝงไว้ด้วยข้อมูลจำนวนมาก หากว่าจะมองสัญลักษณ์เสี่ยงทายให้ออกอย่างรวดเร็วและแม่นยำ จำเป็นต้องมีความจำและพรสวรรค์ในการคิดในใจที่เก่งมาก หากว่าใช้เก้าเหรียญทองแดงละก็ ทุกสามเหรียญทองแดงนั่นเป็นหนึ่งกลุ่ม สิ่งนี้ก็คือสัญลักษณ์เสี่ยงทายสามกลุ่ม และสามกลุ่มสัญลักษณ์เสี่ยงทายแต่ละกลุ่มเป็นหนึ่งภาพรวม และสามารถประกอบเป็นสัญลักษณ์เสี่ยงทายที่ละเอียดขึ้นและลึกซึ้งยิ่งขึ้น……”
“ดังนั้น หากว่าใช้เก้าเหรียญทองแดง นั่นก็ต้องแบ่งเป็นสัญลักษณ์เสี่ยงทายสี่กลุ่มเพื่อมาคำนวณสัญลักษณ์เสี่ยงทาย ปริมาณการคิดเลขพวกนี้ ก็เท่ากับยกระดับความยากจากการเดารหัส 2 ตำแหน่งถึง 12 ตำแหน่ง ทักษะพวกนี้จัดอยู่ในระดับสูงสุดในอี้จิงปากั้ว มีสมญานามว่า “เซียนทำนายกั้ว” คนที่สามารถทำนายพวกนี้ออกมา เรียกได้ว่ามีความเข้าใจอี้จิงปากั้วอย่างยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว”
พูดถึงตรงนี้ ล่ายชิงหวาเอ่ยทอดถอนอีกว่า : “แต่ว่า จนถึงตอนนี้เซียนทำนายกั้วได้ไร้ผู้สืบทอดแล้ว ผมเพียงแค่ฟังมาจากที่คุณปู่พูดถึงตอนยังเล็กมาก ๆ แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็นว่ามีใครสามารถทำได้จริงเลย”
เย่เฉินเอ่ยด้วยความงงงวย : “แต่ผมเห็นคนใช้เก้าเหรียญทองแดงวางสัญลักษณ์เสี่ยงทาย และสัญลักษณ์เสี่ยงทายนั่นดูแล้วไม่เหมือนการโยนตามใจชอบ หรือว่าคนคนนั้นมีความสามารถเช่นนี้จริง ?”
……
ตอนที่เย่เฉินถึงวิลล่า ฟ้าก็ค่อย ๆ สว่างแล้ว
สนามบินเบอร์เกน ก็เริ่มหนึ่งวันที่ตัวเองยุ่งแล้วด้วยเช่นกัน
ไม่ว่าเป็นกิจการขนส่งผู้โดยสารหรือว่ากิจการขนส่งสินค้า งานทั้งหมดต่างดำเนินการอย่างเป็นระเบียบ ไม่มีใครตระหนักได้เลยว่า เพื่อนร่วมงานแปดคนของพวกเขาเสียชีวิตอยู่ในสนามบินแห่งนี้
พนักงานขนถ่ายแปดคนนั้น เดิมทีทำงานกะดึก อีกทั้งทำงานวันเว้นวัน ทำเมื่อวานตลอดจนถึงเช้ามืดวันนี้ พวกเขาจะพักผ่อนตลอดจนถึงบ่ายพรุ่งนี้จึงจะมาทำงาน ดังนั้นการที่ไม่เห็นแปดคนนี้ที่นี่ ก็จะไม่มีใครเกิดความสงสัย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...