ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4946
แหวนวงหนึ่ง ส่งเสียงที่เหมือนกับดาบอย่างไรอย่างนั้น เดิมทีก็แปลกมากแล้ว
ที่แปลกประหลาดของปรากฏการณ์นี้ก็เหมือนมีไฟฟ้าผ่านพัดลมไฟฟ้า แต่ใบพัดของพัดลมไฟฟ้าไม่หมุน และไม่เกิดลมใด ๆ แต่กลับส่งเสียงลมพัดโดยไม่มีมูลอย่างไรอย่างนั้น ไม่สามารถเข้าใจได้
เย่เฉินกลุ้มใจไปด้วย และส่งปราณทิพย์ไปยังในแหวนไม่หยุด เหมือนนักพนันที่แพ้จนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟโยนแต้มต่อบนโต๊ะพนันอย่างไรอย่างนั้น
จนปราณทิพย์ครึ่งหนึ่งในร่างกายก็ไม่ได้อะไร เย่เฉินไม่ได้รับผลสะท้อนกลับใด ๆ นอกเหนือจากเสียงหึ่ง ๆ
เขาโกรธจนทนไม่ไหวอยู่หน่อย ๆ
ฉวยโอกาสตอนยังไม่ถึงที่หมาย ควักยาเสริมชี่ปราณเม็ดหนึ่งออกมา บีบอยู่ที่ปลายนิ้วด้วยกันกับแหวนวงนั้น จากนั้นกัดฟัน ฝืนส่งปราณทิพย์ที่แทบจะหมดอยู่แล้วในร่างกายไปให้ในแหวนวงนี้ทั้งหมด
เขาคิดว่า ตัวเองส่งปราณทิพย์จำนวนมากเข้าไปข้างใน ไอ้ของผี ๆ นี้อย่างน้อยก็ต้องให้ผลสะท้อนกลับที่แตกต่างออกไปให้กับตัวเอง
แต่สิ่งที่ทำให้เขานึกไม่ถึงคือ แหวนวงนี้ยังคงเหมือนหลุมดำปราณทิพย์ หลังจากกลืนปราณทิพย์ของตัวเองไปมากขนาดนี้แล้ว ยังคงไม่เกิดความเปลี่ยนแปลงใด ๆ
เย่เฉินจนปัญญา เพื่อเติมช่องว่างปราณทิพย์ในร่างกายให้เต็ม ทำได้เพียงโยนยาเสริมชี่ปราณเข้าปาก ในขณะที่ปราณทิพย์ที่คอยการซัดสาดแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว เขาส่งปราณทิพย์เกือบครึ่งไปในแหวนอีกครั้ง แต่ว่าผลลัพธ์ยังคงทำให้เขาผิดหวังขั้นสุดอยู่ดี
ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง เย่เฉินแทบอยากจะควักยาเสริมชี่ปราณอีกเม็ดออกมา เพื่อสู้ตายกับแหวนวงนี้ให้ถึงที่สุด
แต่ว่าสุดท้ายสติปัญญายังคงชนะความวู่วามของเขาอยู่ดี
ยาเสริมชี่ปราณล้ำค่ามาก ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทยอยเอายาเสริมชี่ปราณของตัวเองเข้าไป เพื่อแหวนที่มีแต่สร้างภาระแบบนี้นี่เลย
สถานการณ์พวกนี้ในตอนนี้ หยุดการเสียหายทันทีจึงจะเป็นตัวเลือกที่ฉลาดที่สุด
ครั้นแล้ว เขาทำได้แต่เก็บแหวนไว้ในกระเป๋าด้วยความแค้นใจ
แม้ว่าแหวนวงนี้มีสิ่งมหัศจรรย์มากแค่ไหนก็ตาม เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ แต่จิตใต้สำนึกบอกเขาว่าของสิ่งนี้ไม่ง่ายดายอย่างแน่นอน
ต้องรู้ไว้ว่า นี่เป็นของที่แม้กระทั่งผู้มีพระคุณลึกลับคนนั้นก็อยากได้จนอดใจรอไม่ไหว แม้กระทั่งคนที่ยืนอยู่เหนือมวลชนพวกนั้นก็มุ่งหวังอยากได้ของสิ่งนี้ ก็พิสูจน์ได้ว่าของสิ่งนี้จะต้องมีมูลค่าบางอย่างที่ตัวเองยังไม่รู้อย่างแน่นอน !
บนโต๊ะหนังสือนั่น วางเหรียญทองแดงไว้อยู่เก้าเหรียญ
และเหรียญทองแดงเก้าเหรียญนั้น เหมือนเป็นสัญลักษณ์เสี่ยงทายดวงที่ซับซ้อนอย่างหนึ่ง
คิดถึงตรงนี้ จู่ ๆ เย่เฉินนึกถึงเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับอี้จิงปากั้ว รวมทั้งการทำนายดวงใน “ตำราเก้าเสวียนเทียน”
ในจำนวนนั้น มีวิธีใช้เหรียญทองแดงสามเหรียญมาทำนายดวงชะตาอย่างหนึ่ง ในลิ่วเหยาปากั้ว
ดังนั้น เย่เฉินสามารถดูเหรียญทองแดงสามเหรียญรู้เรื่อง แต่เก้าเหรียญ เขาคิดไม่ออกอยู่หน่อย
อย่างไรซะ นี่เป็นสิ่งที่แม้กระทั่ง “ตำราเก้าเสวียนเทียน” ก็ไม่มีการบันทึกไว้
คิดถึงตรงนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะควักมือถือออกมา โทรหาล่ายชิงหวาอาจารย์ดูฮวงจุ้ยที่สหรัฐอเมริกา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...