การเป็นหรือไม่เป็นจักรพรรดินี อันที่จริงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเย่เฉินโดยแยกจากกันไม่ได้เลย เฮเลน่าก็ตระหนักได้ตั้งนานแล้ว ตัวเองไม่ได้อาลัยอาวรณ์บัลลังก์จักรพรรดินีนี้หรอก ที่ตัวเองอาลัยอาวรณ์จริง ๆ นั้น เป็นความรู้สึกแบบที่เย่เฉินยืนแกว่งดาบหน้าตัวเอง เพื่อเปิดทางให้กับตัวเอง
ในจังหวะนี้เอง เฮเลน่าได้ยินเสียงเครื่องยนต์จากไกล ๆ เข้ามา
เธอรีบลุกขึ้นไปที่หน้าต่าง เห็นรถคนนั้นที่เย่เฉินขับขับกลับมาที่วิลล่า เธอวิ่งพุ่งเปิดประตูออกไปทันที สาวเท้าเร็วไปที่ใต้ตึก
ตอนที่เธอถึงใต้ตึกนั้น เย่เฉินจอดรถเสร็จพอดี
เห็นเย่เฉินลงจากในรถ เฮเลน่ารีบเดินไป เอ่ยอย่างนอบน้อม : “คุณเย่ ทำไมคุณออกไปนานขนาดนี้……ฉันเป็นห่วงเอามาก ๆ อยู่ตลอดเลย……”
เย่เฉินเอ่ยพร้อมกับแย้มยิ้มเล็กน้อย : “เรื่องมันซับซ้อนกว่าที่ผมคิดไว้น่ะ แต่ดีที่แก้ไขได้อย่างราบรื่นหมดแล้ว”
เฮเลน่าถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วรีบถามอีก : “คุณเย่ คุณออกไปนานขนาดนี้ไม่ได้ทานข้าวเลย คงจะหิวแล้วสินะคะ ? ฉันให้เชฟเตรียมอาหารเช้าให้คุณแล้ว !”
เย่เฉินส่ายหน้าพร้อมกับเผยสีหน้าเหนื่อย ๆ แล้วเอ่ย : “ผมไม่มีความอยากอาหาร รบกวนคุณช่วยจัดห้องให้ผมที ให้ผมได้นอนสักงีบดีกว่า !”
อันที่จริงสำหรับเย่เฉินแล้ว การนอนหลับเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นแล้ว
ถึงแม้ว่าไม่นอนหลับเลย ร่างกายของเขาก็จะไม่รู้สึกว่าเหนื่อย
แต่ว่า เมื่อกี้เขาส่งปราณทิพย์จำนวนมหาศาลไปในแหวนวงนั้น ถึงแม้ว่ากินยาเสริมชี่ปราณไปเม็ดหนึ่ง ก็ไม่สามารถเสริมขึ้นมาได้หมดหรอก การใช้ปราณทิพย์อย่างรวดเร็วเช่นนี้ ทำให้ร่างกายของเขามีความเพลียอยู่หน่อยจริง ๆ
เย่เฉินเอ่ยยิ้ม ๆ ตามอารมณ์ : “ไม่เป็นไร นี่ก็ดีมากแล้ว”
เฮเลน่าก้มตัวลงเล็กน้อย ชี้ห้องนอนข้างใน พูดกับเย่เฉิน : “คุณเย่ ห้องนอนอยู่ในนี้ค่ะ คุณพักผ่อนก่อนสักหน่อยเถอะค่ะ !”
“โอเคครับ” เย่เฉินพยักหน้า แล้วเอ่ย : “คุณไม่ต้องสนผมแล้ว ผมงีบหลับพักหนึ่งหน่อย ถือโอกาสคิดเรื่องไรหน่อยด้วย หากว่าผมไม่ตื่นก่อนเที่ยง รบกวนคุณช่วยมาเรียกผมด้วยนะครับ”
“ได้เลยค่ะ !” เฮเลน่าตอบรับพร้อมกับพยักหน้าอย่างนอบน้อม จากนั้นเม้มปากแดงระเรื่อเล็กน้อย เอ่ยกับเย่เฉิน : “คุณเย่ ฉันช่วยเก็บกวาดเตียงให้คุณนะ เตียงห้องนอนนี้ยังไม่ได้เก็บ เรี่ยราดนิดหน่อย”
เย่เฉินประหลาดใจนิดหน่อย ยังไม่ทันได้ถาม เฮเลน่าก็รีบสาวเท้าเดินเข้าห้องนอนไปก่อนแล้ว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...