เย่เฉินมาถึงห้องนอนตามหลังเธอ จึงพบว่าบนเตียงที่กว้างใหญ่ ถูกเลิกผ้าห่มไปครึ่งหนึ่ง ผ้าคลุมเตียงยับเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ามีร่องรอยที่มีคนเคยนอนแล้ว
และในห้องนี้ มีกลิ่นหอมจาง ๆ เหมือนกับน้ำหอมบนตัวของเฮเลน่า
เลยทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะถามเธอ : “เฮเลน่า นี่เป็นห้องนอนของคุณ ?”
เฮเลน่าอายจนหน้าแดงฉ่า พูดอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ : “ขอโทษด้วยนะคะคุณเย่ หลาย ๆ ห้องที่นี่ต่างมีฝุ่นจับเต็มไปหมด ไม่เหมาะสมที่จะเอาให้มาต้อนรับแขกจริง ๆ ค่ะ มีเพียงห้องนี้ที่พอถู ๆ ไถ ๆ ไปได้ ดังนั้นต้องรบกวนให้คุณพักผ่อนที่นี่ คุณอย่าได้ถือสาเลยนะคะ……”
เย่เฉินส่ายหน้าแล้วเอ่ย : “ผมไม่ถือสาหรอก เพียงแต่ผมนอนอยู่ที่นี่ จะเป็นการบุกรุกพื้นที่ของคุณ และจะกระทบการพักผ่อนของคุณเอาหรือเปล่า”
“ไม่หรอกค่ะ ไม่เลย” เฮเลน่าส่ายมือพูดโดยไม่ต้องคิด : “ฉันนอนไปแล้วค่ะ คุณพักผ่อนเถอะ ฉันนั่งอยู่บนโซฟาข้างนอกพักหนึ่งก็จะลงไปแล้วค่ะ”
เย่เฉินได้ยิน ก็ไม่ได้ยืนกรานอีก
ไม่มีใครสามารถนึกถึงได้เลย เฮเลน่าจักรพรรดินีแห่งยุโรปเหนือที่ทำให้ดึงดูดทั่วโลก ทำให้ผู้มีอำนาจทั้งหมดแข่งกันไล่ตาม ในตอนนี้ กลับเหมือนกับสาวใช้ข้างกายอย่างไรอย่างนั้น เต็มใจปัดกวาดเตียงของตัวเองให้เย่เฉิน
เฮเลน่าไม่เคยไปคิดเลย ตัวเองที่มีฐานะเป็นจักรพรรดินีคนหนึ่ง ควรทำอะไร หรือไม่ควรทำอะไร
เธอรู้เพียงว่า ตัวเองสามารถละความเย่อหยิ่งและความสงบเสงี่ยมของจักรพรรดินีทั้งหมดลงได้ เมื่อเผชิญหน้ากับเย่เฉิน เต็มใจทำเรื่องต่าง ๆ ให้เขา
อีกทั้ง เธอในตอนนี้ พอนึกถึงที่เย่เฉินกำลังนอนบนเตียงที่ตัวเองเพิ่งนอนไปนี้ ในใจที่กระสับกระส่ายนั่น ก็ทั้งดีใจและเขินอาย
หลังจากเฮเลน่าช่วยเย่เฉินเก็บกวาดเตียงเรียบร้อยแล้ว ก็เอ่ยด้วยใบหน้าเคารพ : “คุณเย่ เชิญคุณพักผ่อนเถอะค่ะ หากว่าคุณต้องการอะไร บอกฉันได้ทุกเมื่อเลยนะคะ”
“โอเค ขอบคุณครับ” เย่เฉินพยักหน้าพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย หลังจากเอ่ยขอบคุณ มองตามหลังเฮเลน่าออกจากห้องไป
นี่ตัวเองถูกแหวนหลอกแล้วใช่ไหม ?
ทำไมไอ้ของผี ๆ นี่หน้าไม่อายเหมือนกับการหลอกให้รักที่หลอกคนพวกนั้นบนอินเทอร์เน็ต แล้วก็การพนันออนไลน์ที่หลอกคนพวกนั้นด้วย ขอไม่หยุด กลับตระหนี่ไม่ให้การตอบสนองใด ๆ เลยแบบนี้มีที่ไหนกัน ?
ต่อให้เป็นพวกหลอกให้รักที่ถูกกระบองไฟฟ้าที่พันธมิตรทางเหนือไปด้วย ใช้นิ้วมือสั่น ๆ แกล้งเป็นสาวสวยหรือทายาทเศรษฐีหลอกคนบนอินเทอร์เน็ตไปด้วย อย่างน้อยยังจะเป็นห่วงเป็นใย เอาใจใส่เป้าหมายตอนที่หลอกเอาเงิน
เมื่อเปรียบเทียบดู จรรยาบรรณวิชาชีพแหวนวงนี้ แม้กระทั่งคนหลอกลวงก็ยังสู้ไม่ได้เลย
แต่ว่า เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะสติหลุดอยู่หน่อย
เขาแอบครุ่นคิดอยู่ในใจ : “หรือว่าวิธีที่ฉันเปิดแหวนไม่ถูกต้อง ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...