ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4951
คิดถึงตรงนี้ เขารีบสวมแหวนไว้ที่นิ้วกลางข้างซ้าย จากนั้นส่งปราณทิพย์เล็กน้อยเข้าไปในนั้นอีกครั้ง อยากดูว่าของสิ่งนี้ต้องสวมไว้บนนิ้วจึงจะสามารถเคลื่อนไหวได้ใช่หรือไม่
แต่ว่า ถึงแม้ว่าเขาจะสวมแหวนไว้บนนิ้วแล้วก็ตาม แต่แหวนวงนี้ยังคงหน้าไม่อายเหมือนอย่างเคย
ปล่อยให้ปราณทิพย์ถูกโกงเอาไปไม่น้อย เย่เฉินโกรธจนทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ
แต่นึกถึงที่ตัวเองทุ่มปราณทิพย์ไปมากขนาดนี้แล้ว สละไปทั้งอย่างนี้ เป็นการขาดทุนที่ทรมานจริง ๆ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ตัวเองเผชิญหน้าอยู่คือแหวนวงนี้ ไม่ใช่นักต้มตุ๋นบนอินเทอร์เน็ตที่มักมากพวกนั้น
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขากัดฟัน ปลอบใจตัวเองต่อ : “บางทีนิ้วที่สวมไม่ถูกต้อง ? ใช้นิ้วอื่นลองดูอีกที !”
เนื่องจากแหวนวงนี้สวมเข้านิ้วโป้งไม่ได้จริง ๆ เย่เฉินจึงลองหมุนเวียนมันไว้บนแปดนิ้วที่เหลือรอบหนึ่ง
หลังจากลองเสร็จ เขาโกรธจนทั้งจิตใจพังทลายโดยสิ้นเชิงแล้ว
ไอ้ของผี ๆ นี่ ละโมบขั้นสุด เหมือนกับพวกหลอกให้รักนั่นจริง ๆ เลย
วัตถุประสงค์ของพวกหลอกให้รักคือเงินทุกบาททุกสตางค์ของเหยื่อทางการเงิน ส่วนวัตถุประสงค์ของแหวนวงนี้ อาจจะเป็นเอาปราณทิพย์ทุกอณูของตัวเอง……
เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ ในใจของเย่เฉินก็ห่อเหี่ยว
เขาในตอนนี้ ได้ใช้ปราณทิพย์ที่อยู่ภายในร่างกายไปเกินเก้าส่วนอีกครั้ง เขาเหนื่อยล้ามาก หัวใจก็เศร้าซึมเป็นพิเศษด้วยเช่นเดียวกัน
เขาเพิ่งจะตระหนักได้หลังจากตื่นจากความฝัน ตัวเองได้สูญเสียในหลุมพรางนี้มากเกินไปแล้ว เหมือนนักพนันที่สำนึกตัวอย่างฉันพลัน
ในชั่วพริบตานี้เอง เย่เฉินอยากเอายาเสริมชี่ปราณอีกเม็ดหนึ่ง แต่พอคิดอีกที หากว่าตัวเองกินยาเสริมชี่ปราณอีกเม็ด จะมีความแตกต่างอะไรกับเหยื่อที่ตกหลุมพรางพวกนั้นล่ะ ?
ตอนนี้สิ่งที่ตัวเองต้องทำ ก็คือหยุดความเสียหายทันที อย่าได้มีความคิดเพ้อฝันกับแหวนวงนี้อีก !
ใช้ปราณทิพย์ไปเป็นจำนวนมาก รวมทั้งในหัวคิดหน้าคิดหลังไม่หยุด เย่เฉินรู้สึกว่าความเหนื่อยล้าของร่างกายมากขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนคนธรรมดาที่อดนอนสามวันสามคืนอย่างไรอย่างนั้น ร่างกายถึงจุดวิกฤติตกอยู่ในการหลับสนิทแล้ว
ครั้นแล้ว เขาค่อย ๆ หลับตาลงอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว หลับปุ๋ยไปโดยสมบูรณ์
……
ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา
ตอนที่เย่เฉินหลับสนิทไปแล้ว เฮเลน่าที่กระสับกระส่ายอยู่ห้องนั่งเล่นมาโดยตลอด จู่ ๆ ก็กระโดดลุกขึ้นยืนจากโซฟา หลังจากผ่านการต่อสู้ทางความคิดอันดุเดือดและยาวนานมา
เธอควักมือถือออกมาอย่างลุกลี้ลุกลน หาบันทึกระยะประจำเดือนของตัวเองคราวก่อน จากนั้นค้นหาเครื่องคำนวณช่วงตกไข่บนอินเทอร์เน็ตอีกครั้ง
หลังจากที่เธอป้อนเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดระยะประจำเดือนครั้งที่แล้ว แล้วก็เวลาโดยเฉลี่ยช่วงระยะประจำเดือนทุกครั้งของตัวเอง แอปพลิเคชันนั่นก็เด้งสัญลักษณ์หัวใจสีชมพูให้เธอ ด้านบนยังมีตัวอักษรบรรทัดหนึ่งแนบมาด้วย : “ขอแสดงความยินดีด้วย ตอนนี้คุณกำลังอยู่ในช่วงตกไข่ นี่เป็นโอกาสที่ดีในการเริ่มตั้งครรภ์หนึ่งชีวิตใหม่ !”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...