ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4952
ได้เห็นตัวอักษรบรรทัดนี้ สีหน้าของเฮเลน่าปรากฏความตกใจปนดีใจก่อนแล้ว จากนั้นเปลี่ยนเป็นเด็ดเดี่ยวมาก ๆ เหมือนทำการตัดสินใจยิ่งใหญ่อย่างไรอย่างนั้น
ทันทีหลังจากนั้น เฮเลน่าสูดลมหายใจลึก ๆ เข้าเฮือกหนึ่ง สาวเท้าเดินไปที่ข้างหน้าประตูห้องนอน โดยแบกความกังวลร้อนอกร้อนใจไว้อยู่ แล้วค่อย ๆ ผลักประตูห้องนอนเบา ๆ
ส่วนเย่เฉินในตอนนี้ กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง เหมือนเด็กทารกอย่างไรอย่างนั้น
เฮเลน่ามองเย่เฉินที่นอนหลับสนิท หลังจากนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ค่อย ๆ ยื่นสองมือที่ขาวดุจหิมะ โดยเอาสองมือโอบไปที่ด้านหลัง ดึงซิปที่ยาวเหยียดที่อยู่ด้านหลังเดรสนั่นลง
พร้อมกับซิปที่ลงมานั้น แผ่นหลังที่ชวนให้ประหลาดใจของเฮเลน่านั่น แทบจะเผยอยู่กลางอากาศทั้งหมด
จากนั้น เดรสทั้งชุดไถลลงมาจากสองบ่านุ่ม ๆ ของเธอ ชั่วพริบตาหล่นอยู่ที่ข้อเท้าอันเซ็กซี่และบอบบางคู่นั้นของเธอ……
เย่เฉินไม่ได้สัมผัสการนอนหลับลึกเช่นนี้ เหมือนอย่างในวันนี้มานานมากแล้ว
เขาไม่ได้ตระหนักถึงการมาของเฮเลน่า รวมถึงพฤติกรรมทั้งชุดนี้ของเฮเลน่าเลยสักนิดเดียว
ส่วนเฮเลน่าในตอนนี้ เธอตื่นเต้นจนถึงขีดสุดแล้ว แม้กระทั่งจังหวะการหายใจ ก็ยุ่งเหยิงจนหมดสิ้นแล้ว
ความกล้าที่เพิ่งจะปลุกเร้าขึ้นมา ก็หายไปหมดสิ้น ในตอนที่ปรากฏฝีเท้าก้าวนี้
ดังนั้น วินาทีนั้นที่เดรสตกอยู่บนเท้า เฮเลน่ามองดูเย่เฉิน ติดต่อกันถึงห้านาที อย่างไม่ขยับเขยื้อนโดยยืนอยู่ที่เดิม ราวกับถูกใช้วิชาตัวนิ่งอย่างไรอย่างนั้น
เธอต้องปลุกใจให้ตัวเองต่อ ให้ตัวเองสามารถก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญต่อได้
อากาศที่เบอร์เกนท้องฟ้ามืดครึ้มฝนตกไม่ขาดสาย ต่อให้เป็นอุณหภูมิเที่ยงตรงของกลางฤดูร้อนก็จะไม่ทำให้คนรู้สึกว่าร้อนผ่าว มิหนำซ้ำในตอนนี้เป็นเพียงอุณหภูมิตอนเช้าตรู่ต้นฤดูร้อน ถึงขนาดที่ว่าเย็นอยู่หน่อย ๆ เลย
เฮเลน่ายืนอยู่ที่เดิม ไม่นานนักก็รู้สึกว่าร่างกายหนาวจนแข็งทื่อหน่อย ๆ แล้ว
เธอรู้สึกว่าผิวหนังที่ตัวเองเผยอยู่กลางอากาศ ได้เริ่มขนลุกยิบ ๆ แล้ว ร่างกายสั่นสะท้านอย่างควบคุมไว้ไม่ได้แล้วด้วยเช่นกัน
ในตอนที่เฮเลน่ากำลังกอดเย่เฉินเอาไว้แน่น ก็ได้ทำการเตรียมตัวที่เย่เฉินจะตื่นขึ้นอย่างกะทันหันเอาไว้แล้ว
อย่างไรซะ กำลังของเย่เฉินแข็งแกร่งจนคาดไม่ถึงเลย การกระทำที่ตัวเองบุ่มบ่ามเข้ามาอย่างใจกล้าเช่นนี้ ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้สึกตัวหรอก
อีกอย่าง เฮเลน่าถึงขนาดที่เตรียมตัวจะสารภาพกับเย่เฉิน ในวินาทีที่เย่เฉินตื่นขึ้นมาแล้วในทันทีอีกด้วย
แต่สิ่งที่ทำให้เธอนึกไม่ถึงคือ เย่เฉินที่อยู่ข้างกายนั้นไม่ขยับเขยื้อนเลยเนี่ยสิ
ถึงแม้ว่าตัวเองกอดเขาไว้แน่นตามจิตใต้สำนึกแล้วก็ตาม แต่เขากลับยังคงไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย
ในตอนแรกเฮเลน่าประหลาดใจอยู่หน่อย
เธอไม่รู้ว่า เย่เฉินไม่ได้ตื่นขึ้นมาจริงแน่ ๆ หรือว่าตื่นแล้วกลับยังแกล้งทำเป็นหลับอยู่
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...