ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4952

ได้เห็นตัวอักษรบรรทัดนี้ สีหน้าของเฮเลน่าปรากฏความตกใจปนดีใจก่อนแล้ว จากนั้นเปลี่ยนเป็นเด็ดเดี่ยวมาก ๆ เหมือนทำการตัดสินใจยิ่งใหญ่อย่างไรอย่างนั้น

ทันทีหลังจากนั้น เฮเลน่าสูดลมหายใจลึก ๆ เข้าเฮือกหนึ่ง สาวเท้าเดินไปที่ข้างหน้าประตูห้องนอน โดยแบกความกังวลร้อนอกร้อนใจไว้อยู่ แล้วค่อย ๆ ผลักประตูห้องนอนเบา ๆ

ส่วนเย่เฉินในตอนนี้ กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง เหมือนเด็กทารกอย่างไรอย่างนั้น

เฮเลน่ามองเย่เฉินที่นอนหลับสนิท หลังจากนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ค่อย ๆ ยื่นสองมือที่ขาวดุจหิมะ โดยเอาสองมือโอบไปที่ด้านหลัง ดึงซิปที่ยาวเหยียดที่อยู่ด้านหลังเดรสนั่นลง

พร้อมกับซิปที่ลงมานั้น แผ่นหลังที่ชวนให้ประหลาดใจของเฮเลน่านั่น แทบจะเผยอยู่กลางอากาศทั้งหมด

จากนั้น เดรสทั้งชุดไถลลงมาจากสองบ่านุ่ม ๆ ของเธอ ชั่วพริบตาหล่นอยู่ที่ข้อเท้าอันเซ็กซี่และบอบบางคู่นั้นของเธอ……

เย่เฉินไม่ได้สัมผัสการนอนหลับลึกเช่นนี้ เหมือนอย่างในวันนี้มานานมากแล้ว

เขาไม่ได้ตระหนักถึงการมาของเฮเลน่า รวมถึงพฤติกรรมทั้งชุดนี้ของเฮเลน่าเลยสักนิดเดียว

ส่วนเฮเลน่าในตอนนี้ เธอตื่นเต้นจนถึงขีดสุดแล้ว แม้กระทั่งจังหวะการหายใจ ก็ยุ่งเหยิงจนหมดสิ้นแล้ว

ความกล้าที่เพิ่งจะปลุกเร้าขึ้นมา ก็หายไปหมดสิ้น ในตอนที่ปรากฏฝีเท้าก้าวนี้

ดังนั้น วินาทีนั้นที่เดรสตกอยู่บนเท้า เฮเลน่ามองดูเย่เฉิน ติดต่อกันถึงห้านาที อย่างไม่ขยับเขยื้อนโดยยืนอยู่ที่เดิม ราวกับถูกใช้วิชาตัวนิ่งอย่างไรอย่างนั้น

เธอต้องปลุกใจให้ตัวเองต่อ ให้ตัวเองสามารถก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญต่อได้

อากาศที่เบอร์เกนท้องฟ้ามืดครึ้มฝนตกไม่ขาดสาย ต่อให้เป็นอุณหภูมิเที่ยงตรงของกลางฤดูร้อนก็จะไม่ทำให้คนรู้สึกว่าร้อนผ่าว มิหนำซ้ำในตอนนี้เป็นเพียงอุณหภูมิตอนเช้าตรู่ต้นฤดูร้อน ถึงขนาดที่ว่าเย็นอยู่หน่อย ๆ เลย

เฮเลน่ายืนอยู่ที่เดิม ไม่นานนักก็รู้สึกว่าร่างกายหนาวจนแข็งทื่อหน่อย ๆ แล้ว

เธอรู้สึกว่าผิวหนังที่ตัวเองเผยอยู่กลางอากาศ ได้เริ่มขนลุกยิบ ๆ แล้ว ร่างกายสั่นสะท้านอย่างควบคุมไว้ไม่ได้แล้วด้วยเช่นกัน