ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4961
ในขณะเดียวกัน
รถออฟโรดวอลโล่รุ่นเก่าคันหนึ่งที่ขับมาจากสวีเดน ผ่านการบุกป่าฝ่าดงมาสองสามชั่วโมงแล้ว จอดอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ชนบทหลังนั้นที่หลินหว่านเอ๋อร์พักอยู่ก่อนหน้านี้
หน้าต่างรถห้องคนขับลดลงมา ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ห้องคนขับ สังเกตคฤหาสน์หลังนี้อย่างละเอียด
แม้ว่าตอนนี้เป็นตอนบ่ายแล้ว แต่ในคฤหาสน์หลังนี้กลับไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เลย ฟาร์มโดยรอบก็ไม่เห็นร่องรอยว่ามีคนทำเลยด้วยเช่นกัน
เขาควักโทรศัพท์ดาวเทียม พูดแจกแจงให้โทรศัพท์อย่างถี่ถ้วน : “ท่านไวเคานต์ ไม่เห็นใครที่นี่เลยครับ มีรถจอดอยู่สองสามคันที่นอกประตูด้วย เหมือนว่ามีร่องรอยที่รีบทำความสะอาดเอาไว้อยู่ ต้องการให้ผมเข้าไปดูหน่อยไหมครับ ?”
เสียงไวเคานต์คนนั้นที่อยู่ในสายนั้นดังขึ้น : “สวมกล้องเอาไว้ ผู้มีพระคุณต้องการเห็นภาพเรียลไทม์ ! ”
“ได้ครับ !” คนนั้นรีบหยิบกล้องแบบพกพาตัวหนึ่งออกมาจากเบาะรองแขนทันที เอากล้องไว้ที่ด้านนอกกระเป๋าที่อยู่ด้านซ้ายของเสื้อเชิ้ตตัวเอง หลังจากเปิดกล้อง ก็ถามด้วยความนอบน้อม : “ท่านไวเคานต์ ทางฝั่งท่านเห็นภาพเรียลไทม์แล้วหรือยังครับ ?”
อีกฝ่ายตอบอย่างเย็นชา : “เห็นแล้ว นายรีบเข้าไปดูเดี๋ยวนี้ !”
หลังจากผู้ชายในตำแหน่งคนขับวอลโล่ ติดกล้องที่ถ่ายทอดเรียลไทม์เรียบร้อยแล้ว ก็ผลักประตูเดินลงจากรถ
หลังจากยืนยันว่าโดยรอบไม่มีใครและยานพาหนะใดผ่านแล้ว เขาก็ใช้อุปกรณ์ไขกุญแจ งัดเปิดประตูห้องอย่างช่ำชอง
อันที่จริง บ้านหลังที่หลินหว่านเอ๋อร์อาศัยอยู่นี้ นอกจากที่ล็อกประตูธรรมดา ๆแล้ว ยังซ่อนกลอนประตูซ่อนเร้นไว้ที่ข้างบนและข้างล่างของวงกบประตูด้วย อีกทั้งอัปเกรดระบบความคุมด้วยไอโอทีครบชุดเพื่อที่ล็อกประตู
คนคนนั้นโน้มตัวลงทันที ตรวจดูเปลือกตาของผู้บัญชาการ รวมทั้งรอยของศพที่ปรากฏอยู่บนแขนและลำคอ แล้วเอ่ย : “เขาน่าจะตายด้วยยาพิษครับ……”
ว่าแล้ว เขาก็เขี่ยฟันของผู้บัญชาการออก พบฟันพิษที่ถูกกัดจนแตกแล้วอยู่ในปาก จากนั้นพูดเสริมทันที : “ดูท่า ผู้บัญชาการเป็นคนกัดฟันพิษให้แตกเองเพื่อฆ่าตัวตายครับ”
ไวเคานต์คนนั้นซักถามทันที : “ทหารม้ากล้าคนอื่น ๆ ล่ะ ? ครั้งนี้ส่งทหารม้ากล้าไปทั้งหมดแปดนาย ทำไมมีเพียงเขาคนเดียวที่ตาย ? ! คนอื่น ๆ ล่ะ ?”
ผู้ชายที่อยู่ในสถานที่เกิดเหตุมองไปรอบ ๆ และถอยออกไปเพื่อหาทั้งคฤหาสน์หลังนี้รอบหนึ่ง แต่สิ่งที่น่าเสียใจคือ สถานที่เกิดเหตุไม่พบเบาะแสใด ๆ ของสมาชิกทหารม้ากล้าเลย
ครั้นแล้ว ผู้ชายคนนั้นจึงถาม : “ท่านไวเคานต์ ท่านยังมีอะไรที่ต้องการให้ผมทำไหมครับ ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...