ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4960
“ได้ครับ !” คนขับรถพยักหน้า รีบหันตัวลงจากรถ กลับไปบนรถของตัวเอง
เด็กสาวที่อยู่ที่นั่งข้างคนขับ สีหน้าอัปลักษณ์อยู่หน่อย ๆ กำลังกอดมือถือเล่นเกมแนวแบตเทิลรอยัลอยู่ เธอในตอนนี้ กำลังมีอารมณ์ฆ่าอยู่ในเกมอยู่
เห็นคนขับรถขึ้นมา เธอเหลือบตามอง แล้วจ้องมือถือใหม่อีกครั้ง พลันเอ่ยถาม : “คุยกันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม ? อีกห้านาฬิกาฉันจะไปแล้ว”
คนขับรถรีบพูด : “ประธานบอกว่า กิจกรรมในวันนี้สำคัญมาก และมีความหมายมากด้วย……”
เด็กสาวขัดจังหวะเขาทันที พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา : “สิ่งที่ฉันใจจดใจจ่อคืองานปกป้องสิ่งแวดล้อม ไม่ใช่งานการกุศล เดิมทีกิจกรรมพวกนี้ก็ไม่ใช่ประเภทที่ฉันชอบ หากว่าพวกคุณให้ฉันไปประท้วงชาวเอเชียใช้ตะเกียบ ประท้วงชาวยุโรปนั่งเครื่องบิน ประท้วงชาวอเมริกันขับรถยนต์ ฉันยังพอทนได้”
พูดถึงตรงนี้ เด็กสาวพูดด้วยใบหน้าจองหอง : “มิหนำซ้ำ เรื่องที่ช่วยเหลือไนจีเรียพวกนี้ นอกจากชาวไนจีเรียแล้ว ยังมีใครให้ความสนใจอีก ? มีเวลานี้ ฉันไปทำกิจกรรมประท้วงที่การประชุมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งสหประชาชาติยังจะดีซะกว่า พ่อฉันบอกว่า สื่อมวลชนทั่วโลก ต่างให้ความสนใจข่าวของสหประชาชาติ รวมทั้งประเทศที่พัฒนาแล้ว ข่าวประเทศโลกที่สามอย่างไนจีเรียพวกนี้ ขึ้นพาดหัวข่าวของโลกทางตะวันตกไม่ได้หรอก”
คนขับรถฟังจนอ้าปากค้าง ในขณะเดียวกันนั้นก็โกรธอยู่ในใจอย่างมากเช่นเดียวกัน
แต่ว่า เรื่องนี้สำคัญอย่างยิ่ง เขาทำได้แต่พูดโดยข่มอารมณ์เอาไว้ : “ประธานบอกว่า ขอเพียงเธอให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ เขาก็จะมอบหิมาลายาแอร์เมสให้เธอหนึ่งใบ”
เด็กสาวเคลื่อนดวงตาจากบนหน้าจอมือถือออกทันที จ้องคนขับรถตาเขม็ง ถามด้วยความตกใจปกดีใจ : “จริงเหรอ ? ! หนังจระเข้หิมาลายาแอร์เมส ? คุณหลอกฉันอยู่ใช่ไหม ?”
คนขับรถพูดรับรอง : “แน่นอนว่าไม่ได้หลอกเธอ ! ประธานรักษาคำพูดอยู่เสมอ”
คนคนนั้นรับสายโทรศัพท์ ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา : “มีเรื่องอะไร ?”
คนรับผิดชอบรีบพูด : “ท่านไวเคานต์ เวลาทางนี้กระชั้นชิด เกรงว่ารอได้อีกไม่นานครับ นักบินมีเวลาสามชั่วโมง แต่เวลาของผมมีเพียงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง จากการคำนวณเวลาที่เร็วที่สุดของเส้นทางสนามบิน ผมต้องเหลือเวลาไว้อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงครึ่ง เพื่อให้ขั้นตอนการตรวจเช็คและบรรทุกสินค้าเสร็จสิ้น ไม่อย่างนั้นจะกระทบเวลาออกบินของเครื่องบินแล้วครับ !”
ผู้ชายที่ถูกเรียกว่าท่านไวเคานต์ก็ร้อนใจมาก ๆ เหมือนกัน แล้วพูดว่า : “เมื่อห้าชั่วโมงก่อน ตอนที่ทหารม้ากล้าไม่ได้โผล่สถานที่รวมตัว เบื้องบนได้ส่งคนติดต่อให้รีบไปตรวจสอบที่เบอร์เกนแล้ว อีกไม่นานน่าจะมีข่าวคราว ก่อนหน้าที่ไม่ได้มีการถ่ายทอดคำสั่งใหม่ล่าสุด ให้ทุกคนรอคำสั่งอยู่ที่เดิม !”
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...