ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4963

ไม่กี่นาทีต่อมา ในห้องหนังสือได้มีไฟลุกโชน เปลวไฟพ่นออกมาจากห้องหนังสือ และจุดไฟคฤหาสน์ทั้งหลังต่อจนหมดสิ้น

ตอนที่เพื่อนบ้านรอบ ๆ เห็นบ้านไฟไหม้ สถานการณ์ไฟไหม้ก็ได้สูญเสียการควบคุมไปหมดแล้ว มีคนโทรแจ้งตำรวจว่าไฟไหม้ แต่ที่นี่ค่อนข้างห่างไกลความเจริญ รถดับเพลิงใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงจึงจะมาถึง รอจนถึงรถดับเพลิงมาถึงที่เกิดเหตุแล้ว สถานที่เกิดเหตุก็ไหม้จนเกือบจะเป็นตอตะโกแล้ว

และเนื่องจากคานหลักของบ้านที่นี่เป็นโครงสร้างจากวัสดุไม้ ดังนั้น ตอนที่ไฟเผาไหม้จนถึงตอนท้าย คฤหาสน์ทั้งหลังก็ถล่มลงมา กลายเป็นซากปรักหักพังภายในชั่วพริบตา

หลังจากพนักงานดับเพลิงที่อยู่ที่เกิดเหตุกำจัดไฟที่ลุกโชน ก็เริ่มดำเนินการตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุ กลับนึกไม่ถึงว่าพบศพที่ไหม้จนกลายเป็นตอตะโกอยู่หลายศพ ในซากปรักหักพัง

ในตอนแรก ทางตำรวจเบอร์เกนตกใจกันมากอยู่ รีบดำเนินการปิดล้อมอย่างแน่นหนา เตรียมจะลงมือดำเนินการตรวจสอบที่เกิดเหตุ

แต่ว่า แม้ว่าคดีนี้เพิ่งจะเกิดขึ้น แต่ว่าได้กำหนดไว้แล้วว่าน่าจะเป็นคดีลึกลับ เพราะคนที่ตายอยู่ที่นี่ กับคนที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ ตัวตนที่บันทึกไว้ในเอกสารทางราชการ ล้วนเป็นตัวตนปลอมทั้งหมดเลย !

ในขณะเดียวกัน บนเรือบรรทุกสินค้าตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ที่ได้ออกจากยุโรปเหนือ และมุ่งหน้าไปวลาดิวอสต็อกที่รัสเซียแล้วนั้น หลินหว่านเอ๋อร์กำลังปรับรูปแบบภายในห้องโดยสารใหม่ ให้เหมือนอย่างห้องชุดของโรงแรมแบบนั้นอย่างตั้งอกตั้งใจ ส่วนคนใช้คนนั้นของเธอ กำลังยืนอย่างนอบน้อมอยู่ข้างหลังของเธอ

ด้านหน้าของเธอ ได้วางจอภาพขนาดใหญ่ไว้เครื่องหนึ่ง และภาพที่หยุดชะงักบนจอภาพ ก็คือลักษณะที่ห้องหนังสือของตัวเองถูกไฟลุกไหม้

ภาพนี้ได้ถ่ายและดำเนินการถ่ายทอดมา โดยกล้องรูเข็มที่ซ่อนไว้ในกำแพงด้านหน้าของโต๊ะหนังสือเธอ

เธอควบคุมแถบความคืบหน้าด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มเล็กน้อย ถอยหลังไปไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ในคลิป เห็นกล้องบนหน้าอกของผู้ชายคนนั้นระเบิดกะทันหัน อดไม่ได้ที่จะหัวเราะหน่อย ๆ : “ไม่สนุกเลย พาลโกรธเอาดื้อ ๆ ซะอย่างนั้น”

คนใช้ที่อยู่ข้างกายอดไม่ได้ที่จะถาม : “คุณหนูครับ คุณคิดว่าพวกเขาจะเชื่อไหมครับ ?”

“ใช่ !” หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าอย่างตรงไปตรงหน้า พูดจริงจัง : “ฉันอยากตามหาเย่เฉินนั่นจนอดทนรอไม่ไหวแล้ว บนตัวของคนคนนี้ จะต้องมีความลับที่น่าสนุกและน่าสนใจมากแน่นอน”

ว่าแล้ว หลินหว่านเอ๋อร์ขยับแถบความคืบหน้า ถอยไปตอนที่เย่เฉินปรากฏอยู่ที่ห้องหนังสือของตัวเอง มองเย่เฉินที่อยู่ในภาพ บ่นพึมพำด้วยความประหลาดใจ : “คุณว่า ทำไมเขาถึงปรากฏตัวอยู่ที่เบอร์เกนอย่างทันเวลาขนาดนี้กัน ?”

คลิปที่เย่เฉินปรากฏตัวจนถึงจากไป อันที่จริงหลินหว่านเอ๋อร์ดูอยู่ระหว่างทางหลายรอบแล้ว

เธอไมได้หลบเลี่ยงคนใช้ที่ตัวเองไว้ใจที่สุด ดังนั้นแม้ว่าคนใช้จะถูกเย่เฉินลบความจำไปแล้วก็ตาม แต่ว่ายังคงเข้าใจต้นสายปลายเหตุตั้งแต่ต้นจนจบ ผ่านการเล่นซ้ำของคลิปจากวิดีโอเฝ้าสังเกต

คนใช้คิดอยู่เล็กน้อย แล้วจึงเอ่ย : “คุณหนูครับ ผมจำสถานการณ์ในตอนนั้นไม่ได้แล้ว แต่คาดการณ์จากวิดีโอ ผมคิดว่าเขาไม่ทราบสถานการณ์ของคุณหนูนะครับ คิดว่าที่เขามาปรากฏที่เบอร์เกน น่าจะไล่ตามทหารม้ากล้าไม่กี่นายพวกนั้นอยู่ อีกทั้งเขายังรับปากกับทหารม้ากล้าไม่กี่นายนั้นว่าจะแก้แค้นให้พวกเขาด้วย ผมเดาว่าเขาน่าจะมีความแค้นกับองค์กรนั้นอยู่นะครับ”