ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 10

บทที่ 10 โขกหัวสำนึกผิด

ได้ยินเช่นนั้นทุกคนก็อึ้งกันหมด

จากนั้นทุกคนก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วเข้าไปหาบัญชีทางการของตี้เหากรุ๊ป!

ผลสรุปว่า!

บัญชีตี้เหากรุ๊ปที่ได้การรับรองอย่างเป็นทางการโพสต์ข้อความ!

《โปรเจกต์โรงแรมมูลค่า1หมื่นล้านของตี้เหากรุ๊ป ได้เซ็นสัญญาความร่วมมือกับบริษัทรายแรกแล้ว หวังตงเสวี่ยนรองประธานบริษัท ได้เซ็นสัญญาการตกแต่งกับบริษัทเซียวซื่อในเมืองจินหลิง มูลค่า300ล้าน!》

เมื่อเห็นพาดหัวข่าวนี้ ทุกคนราวกับเป็นบ้าไปอย่างไรอย่างนั้น!

เซียวชูหรันเจรจาสำเร็จแล้วจริงๆ!อีกทั้งมูลค่ายังเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว!

นี่เพิ่งผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงกว่าเองนะ!

ทำไมถึงง่ายขนาดนี้?!

ไม่มีทางเป็นไปได้!

เซียวไห่หลงทั้งรู้สึกช็อคและเสียใจภายหลัง!

เมื่อวานไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือตัวตนของเซียวชูหรัน ยังเทียบตนไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

ถ้าเมื่อวานตนรับหน้าที่นี้ ไม่ว่าจะเจรจาสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็คงไม่ปล่อยโอกาสให้เซียวชูหรันได้หน้าแน่!

แต่ตนกลับปฏิเสธไปเพราะกลัวไม่สำเร็จ!

ตัวเองปฏิเสธก็ช่างเถอะ ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเซียวชูหรันเจรจาสำเร็จแล้ว!

นี่มันตบหน้าตัวเองชัดๆ!

นายหญิงใหญ่เซียวรีบหยิบสัญญาขึ้นมา และอ่านอย่างละเอียด จากนั้นก็หัวเราะออกมาด้วยความดีใจ:“เยี่ยม!เยี่ยม!เยี่ยม!เยี่ยมจริงๆ!ชูหรันแกได้ความดีความชอบไปเต็มๆเลย!”

พูดจบก็ถามต่อ:“แกทำได้ยังไง?”

เซียวชูหรันพูด:“ต้องขอบคุณรองประธานหวัง หวังตงเสวี่ยน เธอสนใจตระกูลเซียวของเรามาก”

ที่จริงเซียวชูหรันอยากพูดตามความจริง แต่พอมาคิดๆดูแล้ว ประธานของตี้เหากรุ๊ปเป็นใครตนก็ไม่รู้แน่ชัด ถ้าพูดออกไปอาจมีคนถามกลับมาได้

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซียวไห่หลงก็ยิ่งรู้สึกแย่จนอยากจะตายเข้าไปอีก!

มิน่าละทำไมเซียวชูหรันถึงทำสำเร็จ!

ที่แท้หวังตงเสวี่ยนของตี้เหากรุ๊ปก็เล็งตระกูลเซียวไว้อยู่แล้ว!

งั้นใครไปก็ได้หน่ะสิ?

ตนพลาดโอกาสที่ดีที่สุดไปแล้วจริงๆ!

ขณะนั้นเอง เย่เฉินก็พูดขึ้น:“ไห่หลง นายยังจำเดิมพันที่เราพนันกันไว้ได้ไหม?”

สีหน้าเซียวไห่หลงดูไม่ได้ขึ้นมาทันที ราวกับกินของสกปรกเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น

เขาจะจำไม่ได้ได้ยังไง ถ้าแพ้ต้องคุกเข่าโขกหัวตัวเองต่อหน้าทุกคน3ครั้ง

เซียวชูหรันเซ็นวัญญาได้แล้ว ก็เท่ากับว่าตนแพ้ไอ้......

ไม่ได้!

ฉันจะคุกเข่าโขกหัวให้ไอ้ขยะขี้แพ้นี้ได้ยังไง!

ไม่ได้เด็ดขาด!

เขาจึงรีบพูดขึ้นด้วยความโกรธ:“เย่เฉิน แกเป็นใครห้ะ?เป็นแค่คนที่แต่งเข้าตระกูลเราก็แค่นั้น เป็นไอ้ไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงยังคิดจะให้ฉันคุกเข่าโขกหัวให้แกงั้นเหรอ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน