ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1008

ตอนนี้เฉียนหงเย่นร้อนตัวมาก เพราะงั้นจึงได้เตรียมที่จะเอาใจนายหญิงใหญ่และสามี เธอขายเครื่องชงกาแฟมาพอดี แล้วก็มีเงินติดตัวอยู่นิดหน่อย ดังนั้นก็เลยซื้อซี่โครงหมู หมูสามชั้น มาเป็นพิเศษ เตรียมกลับมาทำต้มจับฉ่ายให้คนที่บ้านกิน

เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินมาว่าเฉียนหงเย่นก็ซื้อผักมาเหมือนกัน พูดอย่างไม่พอใจทันทีว่า ： “ซื้อผักมาให้เปลืองเงินทำไมกัน？”

เฉียนหงเย่นเอ่ยถามอย่างประหลาดใจว่า : “แม่ เราจะกินแค่เนื้อไม่กินผักเลยไม่ได้หรอกนะ จะต้องเสริมวิตามินหน่อยสิ”

นายหญิงใหญ่เซียวพาเธอเดินมายังห้องครัว ชี้ไปที่ตะกร้าผักที่ต้องเอาเพิ่งจะขโมยมาพร้อมพูดว่า ： “เห็นแล้วหรือยัง？ผักชั้นดีเหล่านี้ ล้วนแต่ขโมยมาจากบ้านของเย่เฉิน ที่บ้านของเย่เฉินทำแปลงผักขนาดใหญ่ ยื่นมือไปจากรั้วนอกบ้านก็เก็บได้แล้ว ต่อไปบ้านของเราก็ไม่ต้องเปลืองง่ายซื้อผักแล้ว”

เฉียนหงเย่นถึงจะคิดขึ้นได้ ตอนที่ตัวเองไปตั้งแต่เช้านั้น ก็เห็นที่บ้านของเย่เฉินมีการก่อสร้างที่เต็มไปด้วยบรรยากาศคึกคักอย่างมาก

ตอนนั้นที่ตัวเองได้เห็น แม้ว่าจะค่อนข้างประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้เก็บเอาใส่ใจ

เธอมองดูตะกร้าผลนั่นของนายหญิงใหญ่เซียวอย่างละเอียด อดไม่ทันที่จะอุทานพูดว่า ： “แม่ คุณอย่าว่าเลยนะ ผักเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผักดีๆทั้งนั้น ดีกว่าผักปลอดสารพิษเหล่านั้นที่เราซื้อมาอีก”

นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้า หยิบแตงกวาสีเขียวขึ้นมาลูกหนึ่ง : “แกดูความยาวของแตงกวาบ้านคนเขาสิ ทั้งใหญ่ทั้งยาว แกดูดอกสีเหลืองที่หัวมันสิ สดใหม่อย่างมาก แถมยังสะอาดสะอ้าน เหมือนกับเพิ่งล้างมาเลย ！”

พูดแล้ว นายหญิงใหญ่เซียวก็หยิบแตงกวาขึ้นมา ล้างๆที่ก๊อกน้ำ ถูๆแล้ว ตามด้วยใช้แรงหักหน่อยๆ แตงกวาก็มีเสียงดังป๊อกออกมา หักเป็นท่อนเรียบร้อย

มีกลิ่นหอมโชยที่สดชื่นอย่างเข้มข้น พุ่งเข้าใส่จมูกทันที นายหญิงใหญ่อดไม่ได้ที่จะอุทานพูดว่า : “ทำไมแตงกวาของคนเขาเวลาดมถึงได้หอมกรุ่นขนาดนี้！”

พูดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเอาเข้าปาก กัดดังกรุบๆไปคำนึง

นายหญิงใหญ่เซียวกัดไปคำนึงด้วยใบหน้าที่สดชื่น

นายหญิงใหญ่เชียวเคี้ยวแตงกวาพร้อมพูดอย่างไม่ค่อยชัดว่า : “นี่เป็นแตงกวาที่อร่อยที่สุดเท่าที่ทั้งชีวิตนี้ของฉันเคยกินมาเลย！”

ในเวลานี้เซียวฉางเฉียนเดินเข้ามายังประตูห้องครัว ก็ได้กลิ่นหอมของแตงกวา โพล่งพูดออกมาว่า : “ไอ้หยา กลิ่นของแตงกวานี้หอมอย่างมาก ขอผมกินสักครึ่งนึงสิ”

นายหญิงใหญ่เซียวส่งให้เขาอีกครึ่งนึง หลังจากที่เซียวฉางเฉียนรับมาแล้วกัดชิมไปหนึ่งคำ ก็ยกหัวแม่มือให้กับเฉียนหงเย่นเลยทันที : “ที่รักแตงกว่านี้คุณซื้อจากที่ไหนเหรอ？อร่อยมากเลยจริงๆ！”