ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1009
หลังจากที่กินข้าวเที่ยงเสร็จ หวังเจิ้งกางก็ได้เตรียมรถบรรทุกไว้หนึ่งคัน ส่งดอกแดฟโฟดิลมาหนึ่งคันรถบรรทุก
ดอกแดฟโฟดิลที่เขาส่งมา ล้วนแต่เป็นพันธุ์ที่มีคุณภาพสูงที่งอกงามอย่างเขียวขจีมาก และทำตามเงื่อนไขของเย่เฉิน แต่ละต้นยังไม่มีการออกดอก
ดอกแดฟโฟดิลพืชแบบนี้ เติบโตมาคล้ายกับกุยช่ายมาก ตอนที่ไม่ออกดอกก็ยิ่งเหมือนมาก
คนในเมืองเองเกี่ยวกับการวิเคราะห์พืชพันธุ์ก็ใช่ว่าจะเข้าใจเป็นอย่างดีขนาดนั้น บวกกับคนส่วนใหญ่ที่เคยกินกุยช่าย เคยเห็นกุยช่ายที่ตัดมาแล้ว แต่ไม่เคยเห็นกุยฉายที่งอกจากพื้นดิน เพราะงั้นทำให้ง่ายต่อการเข้าใจผิดระหว่างกุยช่ายและดอกแดฟโฟดิล
กุยช่ายเป็นผักที่ผู้คนนิยมชมชอบ ไม่ว่าจะเป็นผัดผักหรือว่าปรุงซุป หรือว่าทำเป็นไส้ของเกี๊ยว ล้วนเป็นวัตถุชั้นดีที่จำเป็นต้องมีเลย
แต่ดอกแดฟโฟดิลสิ่งนี้ มันไม่สามารถนำมากินได้
ทำไมถึงกินไม่ได้น่ะเหรอ？เพราะดอกแดฟโฟดิลมีโคลชิซินผสมอยู่ด้วย
และในตัวโคลชิซินก็มีพิษชนิดแอลคาลอยด์
เย่เฉินได้ยินหม่าหลันพูดว่า นายหญิงใหญ่เซียวชอบกินกุยช่ายทันใดนั้นก็คิดถึงต้นออทัมโครคัสพืชชนิดนี้ขึ้นมาทันที
เขารู้ว่าหลังจากที่นายหญิงใหญ่เซียวขโมยผักครั้งแรกได้สำเร็จ ก็จะต้องมาขโมยอีกแน่นอน และจะต้องมาขโมยบ่อยๆแน่
ดังนั้นเขาจึงให้หวังเจิ้งกาง เตรียมคนงานนำต้นออทัมโครคัสเหล่านี้มาปลูกที่ข้างกำแพงทั้งหมด
แบบนี้ นายหญิงใหญ่เซียวที่อยู่นอกรั้วเหล็ก เมื่อยืนมือเข้าก็สามารถจับกำใหญ่ ขโมยได้ง่ายดายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ถ้าหากเธอขโมยดอกแดฟโฟดิลเหล่านี้ไป และคิดว่าดอกแดฟโฟดิลเหล่านี้เป็นกุยช่ายแล้วกินลงท้องไปล่ะก็ งั้นจุดจบของเธอคงน่าอนาถมากแน่ๆ
แม้ว่าจะไม่ถึงขนาดที่สามารถพรากชีวิตไปได้ แต่ก็ต้องแอดมิทที่โรงพยาบาล 3-4วัน คาดว่าคงหลีกเลี่ยงไม่ได้
ความคิดของเย่เฉินก็คือ รอให้ครอบครัวของเธอกินดอกแดฟโฟดิลจนเข้าโรงพยาบาลก่อน ใช้โอกาสตอนที่พวกเขาแอดมิทโรงพยาบาล ตัวเองก็จะให้คนเปลี่ยนรั้วเป็นรั้วกำแพงทั้งหมด หลังจากนั้นก็สร้างสวนผักของตัวเองเป็นห้องกระจก ทำแบบนี้ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวคนจะมาขโมยแล้ว
ตอนที่รถบรรทุกเข้ามาถ่ายสินค้า นายหญิงใหญ่เซียวที่อยู่ระเบียงชั้น 3 ข้างๆบ้านเห็นเข้าพอดี
เห็นว่าเย่เฉินได้ปลูกกุยช่ายไว้ริมรั้วเหล็กทั้งหมดแล้ว ในใจของนายหญิงใหญ่เซียวก็ดีใจอย่างมาก
มันสะดวกกับตัวเองพอดีเลยไม่ใช่เหรอ？
ดังนั้น เธอจึงรีบเดินลงมาด้านล่าง
ในเวลานี้ เซียวฉางเฉียนและสมาชิกในบ้านอีกสี่คนกำลังนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก
เซียวฉางเฉียนนำทีวีในห้องว่างจากชั้นล่างย้ายขึ้นไปข้างบน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใหญ่เท่าเครื่องนั้นที่ขายไป แต่มันก็ดีมากแล้ว
นายหญิงใหญ่เซียวพูดกับเฉียนหงเย่นว่า : “หงเย่น แกออกไป ซื้อไข่ไก่มาสักแผงนะ แล้วก็แป้งมาหนึ่งถุงด้วยนะ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...