เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1010

เฉียนหงเย่นก็รีบพูดถามอย่างประจบว่า : “แม่ คุณจะเอาไข่ไก่และแป้งไปทำอะไรคะ？”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “คืนนี้จะห่อเกี๋ยวยัดไส้กุยช่ายกับไข่กินนะ！”

เซียวไห่หลงพูดอย่างตกใจว่า : “คุณย่า คืนนี้ห่อเกี๊ยวกินเหรอครับ？”

“ใช่แล้ว！” นายหญิงใหญ่เซียวพูดอยางยิ้มกริ่มว่า : “ไส้กุยช่ายกับไข่ชอบไหม”

เซียวไห่หลงยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไอ้หยาชอบกินมาเลยครับ！นานมากแล้วที่ไม่ได้กินเกี๊ยวไส้กุยช่ายไข่นะ เมื่อคุณย่าพูดแบบนี้ ผมก็น้ำลายไหลแล้ว！”

เซียวฉางเฉียนก็หัวเราะเฮอๆพร้อมพูดว่า : “แม่ วันนี้ทำไมแม่ถึงคิดจะทำเกี๊ยวไส้กุยช่ายไข่กินล่ะ？แม่ไม่ได้ลงครัวห่อเกี๊ยวมานานมากแล้วนะ”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “วันนี้ฉันมีความสุข เกี๊ยวไส้กุยช่ายกับไข่ในคืนนี้รับรองกินกันได้เพียงพอแน่ ！”

“ดีจังเลย！” เซียวฉางเฉียนถอนหายใจพร้อมพูดว่า : “ผมไม่ได้กินเกี๊ยวมานานแล้ว วันนี้จะได้กินให้หายอยากแล้ว！”

เฉียนหงเย่นเอ่ยปากถามว่า : “แม่ นอกจากแป้งกับไข่ไก่ ต้องการให้ฉันซื้อกุยช่ายมาด้วยไหมคะ？”

นายหญิงใหญ่เซียวยิ้มพร้อมพูดอย่างภูมิใจว่า : “บ่ายวันนี้ที่บ้านของเย่เฉินมีกุยช่ายสดใหม่เยอะแยะเลย เดี๋ยวฉันจะออกไปตัดมันสักสองกอกลับมานะ！”

เซียวฉางเฉียนรีบเอ่ยถามว่า : “แม่ งั้นก็ตัดมาเยอะๆหน่อยนะ จะได้ถือโอกาสห่อเกี๋ยวไส้หมูกุยช่ายด้วยเลยก็ได้！”

เซียวเวยเวยพูดว่า : “ยังสามารถนำมาทำพายไส้กุยช่ายทอดด้วย！”

“ได้ได้ได้！” นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้ายิ้มพร้อมพูดว่า : “งั้นเดี๋ยวฉันจะตัดมาเยอะหน่อยนะ！”

เมื่อถึงบ่ายห้าโมงกว่าๆ นายหญิงใหญ่เซียวก็ถือมีดเดินออกจากบ้านไป

เธอเอามีดวางไว้ในตะกร้าไม้ไผ่ วิ่งย่องๆมายังรั้วนอกบ้านของเย่เฉิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน