ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1010
เฉียนหงเย่นก็รีบพูดถามอย่างประจบว่า : “แม่ คุณจะเอาไข่ไก่และแป้งไปทำอะไรคะ？”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “คืนนี้จะห่อเกี๋ยวยัดไส้กุยช่ายกับไข่กินนะ！”
เซียวไห่หลงพูดอย่างตกใจว่า : “คุณย่า คืนนี้ห่อเกี๊ยวกินเหรอครับ？”
“ใช่แล้ว！” นายหญิงใหญ่เซียวพูดอยางยิ้มกริ่มว่า : “ไส้กุยช่ายกับไข่ชอบไหม”
เซียวไห่หลงยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไอ้หยาชอบกินมาเลยครับ！นานมากแล้วที่ไม่ได้กินเกี๊ยวไส้กุยช่ายไข่นะ เมื่อคุณย่าพูดแบบนี้ ผมก็น้ำลายไหลแล้ว！”
เซียวฉางเฉียนก็หัวเราะเฮอๆพร้อมพูดว่า : “แม่ วันนี้ทำไมแม่ถึงคิดจะทำเกี๊ยวไส้กุยช่ายไข่กินล่ะ？แม่ไม่ได้ลงครัวห่อเกี๊ยวมานานมากแล้วนะ”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “วันนี้ฉันมีความสุข เกี๊ยวไส้กุยช่ายกับไข่ในคืนนี้รับรองกินกันได้เพียงพอแน่ ！”
“ดีจังเลย！” เซียวฉางเฉียนถอนหายใจพร้อมพูดว่า : “ผมไม่ได้กินเกี๊ยวมานานแล้ว วันนี้จะได้กินให้หายอยากแล้ว！”
เฉียนหงเย่นเอ่ยปากถามว่า : “แม่ นอกจากแป้งกับไข่ไก่ ต้องการให้ฉันซื้อกุยช่ายมาด้วยไหมคะ？”
นายหญิงใหญ่เซียวยิ้มพร้อมพูดอย่างภูมิใจว่า : “บ่ายวันนี้ที่บ้านของเย่เฉินมีกุยช่ายสดใหม่เยอะแยะเลย เดี๋ยวฉันจะออกไปตัดมันสักสองกอกลับมานะ！”
เซียวฉางเฉียนรีบเอ่ยถามว่า : “แม่ งั้นก็ตัดมาเยอะๆหน่อยนะ จะได้ถือโอกาสห่อเกี๋ยวไส้หมูกุยช่ายด้วยเลยก็ได้！”
เซียวเวยเวยพูดว่า : “ยังสามารถนำมาทำพายไส้กุยช่ายทอดด้วย！”
“ได้ได้ได้！” นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้ายิ้มพร้อมพูดว่า : “งั้นเดี๋ยวฉันจะตัดมาเยอะหน่อยนะ！”
เมื่อถึงบ่ายห้าโมงกว่าๆ นายหญิงใหญ่เซียวก็ถือมีดเดินออกจากบ้านไป
เธอเอามีดวางไว้ในตะกร้าไม้ไผ่ วิ่งย่องๆมายังรั้วนอกบ้านของเย่เฉิน
หม่าหลันด่าทอว่า : “ใครแม่งเป็นลูกสะใภ้ของแก แกมันคนหน้าไม่อาย ครั้งหน้าถ้าหากแกยังกล้ามาขโมยผักที่บ้านฉัน ฉันจะหักแขนแกเป็นท่อนเลย！”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดถุยออกมา พูดด่าว่า : “ขาข้างนั้นของตัวเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะหายดีเมื่อไหร่ ยังจะกล้ามาดุด่าเสียงดังลั่นกับกู ？เชื่อไหมว่าครั้งหน้ากูจะหักขาของมึงอีก？”
เมื่อหม่าหลันได้ยินประโยคนี้ ก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที！
ขาของเธอ ก็ถูกหม่าหลันหักเมื่อตอนที่อยู่ในสถานกักขัง แค้นนี้เธอยังคงจดจำไว้อยู่เสมอ
เมื่อเห็นว่านายหญิงใหญ่เซียวเข้ามาขโมยผักอีก แล้วยังเอาเรื่องหักขามาด่าตัวเอง หม่าหลันขบเคียวเขี้ยวฟันด่าทอด้วยความเกลียดชังว่า : “แกก็ขโมยไปเถอะ！อีแก่！ปากชั้นต่ำขนาดนี้ สักวันก็ตายห่าเอง！”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดเฮิงอย่างเยือกเย็น : “จะบอกให้ฟังนะหม่าหลัน อายุกูยืนยาว มึงตายไปแปดร้อยครั้งกูก็ยังไม่ตายเลย！ไม่เชื่อก็รอดูแล้วกัน ดูว่าใครตายก่อนกัน ！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...