ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1013

คนของตระกูลเซียวห่อเกี๋ยวสองไส้ และห่อเป็นกองพะเนิน ปริมาณเกี๊ยวนั่นที่พวกเขาห่อกัน ประมาณผู้ใหญ่สิบคนกินได้

แต่ว่าสมาชิกในตระกูลเซียวมีห้าคน กินเกี๊ยวเหล่านั้นไปประมาณเจ็ดสิบแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

หลังจากที่กินเสร็จ ทุกคนในตระกูลเซียวต่างก็อิ่มจนไม่สามารถยืดตัวตรงได้

มองเห็นเกี๊ยวน้ำ20-30ชิ้นที่เหลืออยู่ในจานบนโต๊ะ นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดกับพวกเขาว่า : “พวกแกใครก็ได้กินเกี๊ยวน้ำเหล่านี้ให้หมด อย่าสิ้นเปลือง!”

เซียวฉางเฉียนลูบที่หน้าท้องกลมๆ พูดอย่างลำบากใจว่า : “แม่ ผมกินไม่ไหวแล้วจริงๆ แม้แต่ชิ้นเดียวก็กินไม่ไหวแล้ว”

เฉียนหงเย่นก็ส่ายหน้าอย่างต่อเนื่องพร้อมพูดว่า : “แม่ ฉันก็กินไม่ไหวแล้วเหมือนกัน กินจนจุกแล้ว”

เซียวเวยเวยแม้แต่แรงที่จะพูดยังไม่มีเลย โบกไม้โบกมือทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา

เซียวไห่หลงพูดว่า : “ย่า ไม่งั้นเอาแช่ตู้เย็นไว้ก่อนดีไหม พรุ่งนี้เช้าค่อยเอาออกมาทอดกิน”

จู่ๆใบหน้าของนายหญิงใหญ่เซียวก็เผยรอยยิ้มที่ร้ายกาจออกมา เธอพูดกับเฉียนหงเย่นว่า : “หงเย่น แกเอาถุงมาใส่เกี๊ยวเหล่านี้แล้วเอาไปให้เย่เฉินนะ”

เฉียนหงเย่นถามด้วยความตกใจว่า : “แม่ เกี๊ยวดีๆแบบนี้ทำไมต้องเอาไปให้พวกเขาด้วยละคะ?”

นายหญิงใหญ่เซียวยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไม่ว่ายังไงกุยช่ายก็เป็นของบ้านพวกเขา ให้พวกเขาได้ลองชิมหน่อยไง!พวกเขาคงโมโหมากแน่ๆ!”

เซียวไห่หลงพูดว่า : “คุณย่า ใส่ยาระบายเพิ่มเข้าไปหน่อยไหม ?”

เซียวฉางเฉียนถาม : “เกี๊ยวนี้ก็ห่อหมดแล้ว ต้มเสร็จหมดแล้ว จะใส่ยาระบายตรงไหนละ?”

เซียวไห่หลงพูดว่า : “สามารถบดยาระบายเป็นผงๆได้ แล้วก็ใส่น้ำ ใช้หลอดฉีดยาฉีดน้ำเข้าไปในเกี๊ยว!”

“ไอ้หยา เป็นไอเดียที่ดีมาก!” เซียวเวยเวยพูดอย่างกระโดดโลดเต้นว่า : “พี่ ไอเดียนี้ของพี่สุดยอดมากเลย”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า : “ฉันเห็นชุดปฐมพยาบาลในห้องเก็บของของคฤหาสน์พอดี ด้านในมียาเยอะแยะ แล้วก็มีหลอดฉีดยาด้วย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน