ในเวลานี้เซียวไห่หลงพูดอย่างเจ็บปวดว่า : “ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แค่รู้สึกว่าปวดท้อง……”
เพิ่งจะพูดมาถึงตรงนี้ ทันใดนั้นเซียวไห่หลงก็รู้สึกถึงความรุนแรงที่เพิ่มขึ้น มากกว่าเมื่อตะกี้นี้เป็นเท่าตัว และความบ้าคลั่งก็พุ่งออกมาด้วยความเร็วสุดตัว
ตามมาด้วย ได้ยินเสียงการบีบตัว ทันใดนั้นก็กระจายกลิ่นเหม็นเน่าที่รุนแรงไปทั่วห้องนั่งเล่น
เซียวฉางเฉียนมองไปที่ใต้ก้นของเซียวไห่หลงแวบหนึ่ง พบว่ามีสีน้ำตาลดำหนืดๆรั่วซึมออกมา อุทานออกมาว่า : “ชิบหายแล้วไห่หลง ทำไมลูกถึงได้ขี้ใส่กางเกงล่ะ!”
“ห๊ะ?!” ทุกคนต่างก็มองไป
แค่มองก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร!
จู่ๆที่ก้นของเซียวไห่หลงก็มีสิ่งที่น่าขยะแขยงรั่วซึมออกมา
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด่าอย่างกระหืดกระหอบว่า : “ไอ้เหี้ยเล่นอะไรเนี่ย โซฟานี้นำเข้ามาจากอิตาลีนะ!”
เซียวไห่หลงก็ตกใจหมดเลย โพล่งพูดออกมาว่า : “ผม……ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก็แค่รู้สึกปวดท้องมาก ปวดท้องมากๆๆ แล้วก็อยากผายลมตด ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้……”
เซียวเวยเวยถามอย่างประหลาดใจว่า : “พี่ ตอนที่พี่บดยาถ่าย ได้สูดดมผงของยาถ่ายเข้าไปในจมูกแล้วหรือเปล่า?”
“เปล่านะ!” เซียวไห่หลงแสดงท่าทางที่แย่มากๆออกมา
นายหญิงใหญ่เซียวที่กำลังจะด่าทอเขา ทันใดนั้นก็เอามือจับที่หน้าท้อง พูดโอ๊ยออกมา โพล่งพูดว่า : “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?ฉันก็ปวดท้องจะตายอยู่แล้ว ไอ้หยา ไอ้หยา ไม่ได้การแล้วไม่ได้การแล้ว……”
ตอนที่นายหญิงใหญ่พูดนั้น ยื่นมือไปจับท้องของตัวเองไว้ สรุปเพราะว่ากล้ามเนื้อเกร็งกะทันหัน ก็ล้มลงกับพื้นเลย
“แม่!” เซียวฉางเฉียนเห็นแม่ล้มลงไป ก็รีบลุกขึ้นไปช่วยประคองเธอ ผลสรุปเมื่อลุกขึ้นเร็วเกินไป ก็รู้สึกราวกับว่ามีมีดหลายๆเล่มมาทิ่มแทงอยู่ที่หน้าท้องยังไงอย่างนั้น ทุกข์ทรมานมาก
ตามมาด้วย เขาก็รู้สึกท้องไส้ที่ปั่นป่วนแบบนั้นในท้อง ตามมาด้วยรู้สึกร้อนชื้นในกางเกงไปชั่วขณะ!
แม้ว่าเฉียนหงเย่นจะมีอาการช้าที่สุด แต่ก็เริ่มมีอาการอาเจียนและท้องเสีย
ทั้งห้องนั่งเล่นไม่สามารถเอาไว้ได้อีกเลย ส่งกลิ่นเหม็นเน่ากว่า น้ำส้วมตามข้างทางอีก!
ใต้ก้นของเซียวไห่หลงล้วนแต่เป็นอุจจาระทั้งนั้น อยากจะดิ้นรนเปลี่ยนไปนั่งที่ที่สะอาด แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีเรี่ยวแรงเลย ทำได้เพียงมีสีหน้าที่โศกเศร้า ขมวดคิ้วเข้ามากันอย่างทรมาน พูดถามว่า : “คุณย่า คุณทำเกี๊ยวไม่สะอาดหรือเปล่า!”
นายหญิงใหญ่เซียวพูดอย่างอ่อนแรงว่า : “เป็นไปไม่ได้ กุยช่ายสดใหม่ เนื้อหมูก็สดใหม่ ไข่ไก่ก็สดใหม่ จะมีปัญหาได้อย่างไรกัน?”
ริมฝีปากของเซียวเวยเวยเริ่มเป็นสีม่วงแล้ว พูดอย่างสั่นๆว่า : “คุณย่า ในท้องของหนูรู้สึกเหมือนมีมีดมาเฉือนยังไงอย่างนั้น คงจะไม่ตายที่นี่หรอกมั้งคะ……”
เซียวฉางเฉียนพูดอย่างกัดฟันว่า : “ผมจะโทรไปที่ 120 พวกคุณจะต้องอดทนไว้นะ!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...