ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1015
ในเวลานี้คนตระกูลเซียว ล้วนแต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรทำไมพวกเขา ถึงได้ทั้งอาเจียนและท้องเสียอย่างทรมารเช่นนี้
โคลชิซินของดอกแดฟโฟดิล เป็นพิษที่รุนแรงอย่างมาก
ถ้าหากเป็นโคลชิซินที่ทำให้บริสุทธิ์แล้ว แค่ใช้เพียงปริมาณที่เล็กน้อยเท่านั้น ก็สามารถพรากชีวิตคนได้แล้ว
แต่ว่าปริมาณของอัลคาลอยด์ที่อยู่ในตัวของดอกแดฟโฟดิล ค่อนข้างมีปริมาณที่น้อย เพราะงั้นหากกินมากเกินไปก็อาจจะทำให้เกิดอาหารเป็นพิษ แต่ว่าโดยทั่วไปแล้ว ตราบใดที่กินเข้าไปไม่เยอะ ล้วนแต่ไม่คร่าชีวิตทั้งนั้น
แม้จะบอกว่าไม่อาจจะคร่าถึงชีวิตได้ แต่ความเจ็บปวดแบบนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทนรับได้
มันไม่เพียงทำให้เกิดอาการอาเจียนและท้องเสีย ยังทำให้มีไข้และชักกระตุก เกิดความผิดปกติกับระบบประสาท
ถ้าหากกินในปริมาณมากโดยไม่คำนึงถึงชีวิต ก็อาจทำให้ช็อกได้ แล้วมีอันตรายถึงชีวิต
วันนี้คนตระกูลเซียวล้วนแต่กินไปไม่น้อย ค่อนข้างอันตรายจริงๆ
แม้แต่เย่เฉินก็ยังคิดไม่ถึงเลย จู่ๆคนตระกูลเซียวจะกินจนเอาชีวิตไปเสี่ยงมากขนาดนี้
ในข่าวมักจะรายงานบ่อยๆ มักจะมีคนหลงเข้าใจผิดว่าดอกแดฟโฟดิลเป็นกุยช่าย หลังจากกินเข้าไปก็จะโดนพิษจนแอดมิทเข้าโรงพยาบาล
สิ่งของแบบนี้ ทำให้เกิดความสับสนกันอย่างง่ายๆ
เมื่อ 120 มาถึงแล้ว สมาชิกในตระกูลเซียวก็ล้มลงไปถึงสามคนแล้ว
เหลือเพียงเซียวฉางเฉียนและเซียวเวยเวยที่ยังคงฝืนมีสตินิดหน่อย
แต่ในเวลานี้ แม้ว่าพวกเขาจะมีสติบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้แล้ว ที่เป้ากางเกงของทุกคนล้วนแต่เต็มไปด้วยอุจจาระ
นายหญิงใหญ่เซียวอดไม่ได้ที่จะพูดพึมพำขึ้นมาว่า : “ตอนกลางคืนเราก็ไม่ได้กินอาหารอย่างอื่นเลยนะ ก็กินแค่เกี๊ยวน้ำเท่านั้น”
“แม่ เกี๊ยวน้ำนี่ต้องมีปัญหาแน่ๆ ไม่เช่นนั้นคงไม่ถึงขนาดที่เราทุกคนอาหารเป็นพิษกันหมดหรอก”
เฉียนหงเย่นอดไม่ได้ที่จะกล่าวตำหนินายหญิงใหญ่เซียวขึ้นมา ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก แล้วตัวเองมากินเกี๊ยวอะไรนี่ด้วย จะไม่เป็นการหาเหาใส่ตัวเหรอ？
ในเวลานี้นายหญิงใหญ่เซียวรู้สึกว่าเกี๊ยวมีปัญหา แต่ทุกขั้นตอนการทำก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีปัญหาอะไรนะ เพราะงั้นหากพูดตามหลักเหตุผลแล้ว ก็ไม่น่าจะอาหารเป็นพิษนะ……
คิดมาถึงตรงนี้ นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดขึ้นมาว่า : “พวกเราเป็นคนห่อเกี๊ยวกินเอง งั้นก็ตัดปัญหาเรื่องการเน่าเสียไป งั้นมันมีปัญหาที่ตรงไหนกันแน่？”
เซียวไห่หลงที่อยู่อีกฝั่งพูดด้วยใบหน้าที่ระทมทุกข์ว่า : “คุณย่า ผมได้ยินมาว่ามีพ่อค้าที่ไร้ยางอายจำนวนมากใช้เนื้อหมูคุณภาพต่ำมาทำเป็นสินค้าคุณภาพดีขายให้คนอื่น เนื้อหมูมีปัญหาหรือเปล่าครับ？”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...