ในตอนนี้เวลานี้เซียวฉางเฉียน อยากตายแล้ว
เขาไม่เคยคิดอย่างมากว่า อู๋ตงไห่จะออกหน้าเพื่อนเฉียนหงเย่น
ในเวลานี้ทำให้ตัวเองทุกข์ใจอย่างมากแล้ว
เซียวฉางเฉียนใช้ชีวิตอย่างภาคภูมิใจมาครึ่งชีวิต ไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกที่โดนคนสวมเขาเลย สรุปว่าตอนนี้ไม่เพียงแค่โดนสวมเขา ภรรยายังท้องสัตว์เดรัจฉานกลับมาอีก
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ ตัวเองไม่สามารถหย่าร้างกับเธอได้
นี่จะไม่ใช่สวมเขาค้างไว้บนหัวของตัวเองเหรอ?
ในตอนนี้เวลานี้ในใจของเขาเกลียดชังเฉียนหงเย่นจะบ้าแล้ว แต่เมื่อคิดถึงคำพูดของอู๋ตงไห่ เขาก็หวาดกลัวขึ้นมาทันที
เขาก็รู้ว่าตัวเองไม่สามารถขัดคำสั่งของอู๋ตงไห่ได้ ไม่ใช่นั้น ไม่เพียงแค่ตัวเองจะต้องโชคร้าย ทั้งครอบครัวล้วนแต่โชคร้ายกันหมด
ตระกูลเซียวในตอนนี้ ความหวังสุดท้ายเพียงหนึ่งเดียวก็คือ ถ้าหากไปล่วงเกินอู๋ตงไห่ ทุกคนจะต้องออกจากคฤหาสน์Tomson Riviera ตกอับร่อนเร่พเนจรไปตามมุมถนนทันที กินไม่อิ่มท้อง เสื้อผ้าขาดรุ่ย
เพื่อมีชีวิตรอด เพื่ออยู่ Tomson Riviera เพื่อบริษัทเซียวซื่อ เขาจึงทำได้เพียงยอมทนโดนสวมเขานี้
และเขายังต้องใช้ชีวิตร่วมกับเฉียนหงเย่นต่อไปอีก ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้เขาทรุดไปทั้งตัว
แต่เพื่อการมีชีวิตอยู่รอด เขาก็ทำได้เพียงยอมประนีประนอม
ดังนั้นเขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดกับเฉียนหงเย่นด้วยความเกลียดชังว่า : “ฉันไม่หย่ากับแกก็ได้ แต่ว่าแกต้องกำจัดเด็กในท้องออกไป!”
นายหญิงใหญ่เซียวพยักหน้า พูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ใช่ ตระกูลเวียวของเราจะไม่เก็บสิ่งชั่วร้ายไว้ จำต้องทำแท้งเอาออกไป”
เฉียนหงเย่นพึงพอใจอย่างมากที่คนตระกูลเซียวยอมถอยให้ อีกอย่าง เธอต่างหากที่เป็นคนที่ไม่ต้องการให้เด็กคนนี้เกิดมามากที่สุด
เซียวฉางเฉียนถึงได้หุบปาก
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : “พวกแกทั้งสองจะต้องใจเย็นๆกันหน่อย แค่เรื่องเน่าๆจะมาทะเลาะอะไรกันที่นี่?ประธานอู๋ก็พูดออกมาแล้ว พวกแกยังทะเลาะกันอีก อยากจะทำลายให้ตระกูลเซียวบ้านแตกสาแหรกขาดแบบนี้ถึงจะมีความสุขกันใช่ไหม?!”
สำหรับนายหญิงใหญ่เซียวแล้ว ถ้าหากเรื่องไหนก็ตามแต่ส่งผลกระทบต่อการอยู่ที่Tomson Rivieraของเธอ ส่งผลกระทบต้องการฟื้นตัวของบริษัทเซียวซื่อ ต่อให้เป็นเรื่องที่สำคัญแค่ไหนก็จำเป็นจะต้องยอมหลีกทางให้
เซียวฉางเฉียนและเฉียนหงเย่นต่างก็ทำท่าทางเก้ๆกังๆ แต่ว่าเฉียนหงเย่นกลับว่าแสดงท่าทางที่ทำได้สำเร็จออกมาครู่หนึ่งแล้ว
เธอรู้ นายหญิงใหญ่เซียวยอมประนีประนอมแล้ว
นายหญิงใหญ่เซียวพูดด้วยสีหน้าที่ดำคล้ำว่า : “พอแล้ว เราเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรล้วนแต่เคยผ่านประสบการณ์มาแล้ว มีเรื่องมากมายที่ยอมเปิดใจกว้างยอมรับไปโดยปริยาย ”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...