ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1035
ครั้งก่อนในตอนที่มีคนมาช่วยเหลือพ่อและลูกชายตระกูลเว่ย ยังไม่ทันได้เข้าใกล้บ้านพักของพ่อลูกตระกูลเว่ยเลย ก็ถูกจัดการไปแล้ว
ดังนั้นพ่อลูกตระกูลเว่ยก็ไม่รู้เหมือนกัน
ในขณะนี้ ตระกูลอู๋แห่งซูหางจู่ๆคิดที่จะช่วยพวกเขากลับไป
ทั้งสองคนตื่นเต้นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงนั่งรถตามอีกฝ่ายกลับไปจินหลิงทันที
เมื่อไปถึงทางเข้าหมู่บ้าน เว่ยหย่งเจิ้งอดไม่ได้ที่จะถามชายชุดดำข้างๆเขา: “พี่ๆทั้งหลาย เราไม่ได้เป็นสนิทอะไรกับตระกูลอู๋แห่งซูหางเลย ทำไมตระกูลอู๋ถึงอยากช่วยพวกเราล่ะ?”
คนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ประธานอู๋ของเรา มีศัตรูคนเดียวกันกับนาย”
“มีศัตรูคนเดียวกันงั้นหรือ?” เว่ยหย่งเจิ้งอุทาน และถาม: “ใคร?”
คนนั้นกัดฟันพูดมาสองคำ: “เย่เฉิน!”
เว่ยหย่งเจิ้งและเว่ยฉางหมิงตกตะลึงทันที
ที่แท้ไอ้คนเลวเย่เฉินคนนั้นไปยั่วตระกูลอู๋แห่งซูหางนี่เอง!
นั่นคือตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน!
ยั่วยุพวกเขา ดูเหมือนว่าเย่เฉิน ใกล้จะได้ตายแล้ว!
แต่ก็ต้องขอบคุณที่เย่เฉินยั่วยุตระกูลอู๋ ดังนั้นตระกูลอู๋ถึงได้ช่วยเขาและลูกชายเอาออกมาจากภูเขาฉางไบสถานที่ที่แร้นแค้นนั่น
สองพ่อลูกคิดได้ ในใจก็ตื่นเต้นอย่างมาก
กลุ่มคนมาที่ทางเข้าหมู่บ้าน มีรถ SUV หลายคันมาจอดอยู่ตรงนี้ รถต่างก็ไม่ได้ดับเครื่อง กำลังรอให้รีบอพยพไป
เมื่อผู้คนกำลังจะเตรียมขึ้นรถ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังมาจากหิมะ
คนของอู๋ตงไห่ตะโกน: “แยกย้ายเร็วเข้า ทุกคนรีบแยกย้าย รีบขึ้นรถ เราถูกซุ่มโจมตี!”
เมื่อเสียงสิ้นสุด กระสุนในความมืดพุ่งเข้าหารถ SUV หลายคัน
การต่อสู้ด้วยปืนยังคงดำเนินต่อไป และทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บ
แต่คนของตระกูลอู๋เสียเปรียบยิ่งกว่า เพราะพวกเขาอยู่ในที่สว่าง อีกฝ่ายอยู่ในที่มืด
พ่อลูกตระกูลเว่ยนอนอยู่บนหิมะ เห็นผู้คนของตระกูลอู๋ล้มลงเรื่อยๆ ทั้งสองคนตื่นตระหนก
ตามอิริยาบถนี้ คนกลุ่มนี้ก็ฝืนอยู่ได้ไม่นาน
ไม่กี่นาทีถัดมา คนที่ตระกูลอู๋ส่งมาเกือบทั้งหมด ถูกฆ่าตาย มีเพียงแค่คนขับหนึ่งคน ตกใจจนขับรถหนีไปแล้ว คนอื่นๆทั้งหมดอยู่ต่างก็อยู่ที่เนินภูเขาฉางไบ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...