ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1036

ความสูญเสียของตระกูลอู๋มี 15 คน คนของหงห้าและเว่ยเลี่ยง เมื่อรวมกันแล้วก็สูญเสียไปแล้ว 4 คน!

โชคดีที่ไม่กี่วันก่อนเย่เฉินเตือนหงห้าและเว่ยเลี่ยงเอาไว้ ให้พวกเขาเสริมกำลังป้องกัน ทั้งสองฝ่ายจึงส่งคนเพิ่มไปยังภูเขาฉางไบหลายคน ไม่อย่างนั้น วันนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้คนนับสิบเหล่านี้จริงๆ

พ่อลูกตระกูเว่ยที่หวาดกลัว ถูกคนคว้าขึ้นมาจากบนหิมะ

คนที่จับพวกเขาขึ้นมา คือลูกน้องของท่านหงห้าและเป็นผู้รับผิดชอบภูเขาฉาง จ้าวเต๋อเปียว

จ้าวเต๋อเปียวใบหน้าสีเข้ม มองไปที่พ่อและลูกชายที่หวาดกลัว และพูดอย่างเย็นชาว่า: “พวกนายคิดจริงๆเหรอว่าจะหนีไปได้จริงๆ?”

เว่ยหย่งเจิ้งร้องไห้และพูดว่า: “เฮียเต๋อเปียว พวกเราไม่ได้หนี คนพวกนี้บอกให้เราไป”

จ้าวเต๋อเปียวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้ ในใจนายคิดยังไง ฉันไม่รู้เลยงั้นเหรอ ฟังนะ ตราบใดที่จ้าวเต๋อเปียวอย่างฉันอยู่ นายกับลูกของนายก็อย่าคิดจะจากภูเขาฉางไบไปเลย!”

เว่ยหย่งเจิ้งพยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวด้วยความเคารพ: “เฮียเต๋อเปียว เราไม่อยากออกจากภูเขาฉางไบเลยจริงๆนะ ช่วงนี้ พวกเราสองพ่อลูกรักและผูกพันกับภูเขาฉางไบมาก ฉันพร้อมใช้ชีวิตวัยชราที่นี่แหละ”

เว่ยฉางหมิงที่อยู่ข้างๆก็รีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว: “ใช่ เฮียเต๋อเปียว พ่อของผมพูดถูก พวกเราทั้งสองคนรักดินแดนแห่งนี่มาก”

จ้าวเต๋อเปียวพุ่งตรงไป ต่อยตีสองพ่อลูก และด่าว่า: “โธ่เอ๋ย เป็นเพราะไอ้พวกหมาอย่างพวกนายสองคน ฉันเสียพี่น้องไป 4 คน ยังจะมาพูดจาเหลวไหลกับฉันที่นี่อีก เชื่อไหมฉันจะหักขาของพวกนายเลย ต่อไปให้พวกนายปีนขึ้นภูเขาไปเก็บโสมซะ？！”

สองพ่อลูกถูกทุบตีอย่างรุนแรง จนเกือบตาย ถึงจะถูกปล่อยกลับไป และโยนเข้าบ้านที่ทรุดโทรมและเย็นยะเยือก

……

ที่นี่ อู๋ตงไห่ยังคงรอข่าวแห่งชัยชนะจากภูเขาฉางไบ

เขาสูบซิการ์ในมือไปกินครึ่งแล้ว ในใจก็กำลังนับเวลาอยู่ตลอด ก่อนที่จะสูบซิการ์ตัวนี้ เรื่องก็น่าจะได้รับการจัดการอย่างสมบูรณ์แล้ว

ราชาบู๊ทั้งแปดไม่ฟังคำสั่งของพวกเขางั้นหรือ?

ไม่ต้องร้อนใจไป ฉันยังสามารถหาคนอื่นไปได้